Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για τον παγκόσμιο Έλληνα πρωταθλητή εκφράζοντας όμως και τις απορίες του.

Πολυτέλεια για την μικρή Ελλάδα να έχει έναν πρωταθλητή της κλάσης του Μίλτου Τεντόγλου στις τάξεις της ,αλλά να μην τον ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό! Πολυτέλεια γι’ αυτό το λόγο ακριβώς λοιπόν. Μιλάμε για ένα φαινόμενο του στίβου που τα έχουμε ξαναπεί πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει και να εξελιχθείς σε αυτή την χώρα που αν δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο και μπάσκετ κάνεις τον σταυρό σου να έχεις τα βασικά για προπόνηση.

Ο Μίλτος Τεντόγλου όμως κόντρα στο ελληνικό σύστημα και κόντρα και στην λογική, συνεχίζει να μεγαλώνει την  συλλογή των μεταλλίων του και να διαφημίζει την πατρίδα μας. Και μάλιστα η μεγαλύτερη επιτυχία του είναι ότι κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και …μανούριασε επειδή έχασε το χρυσό!

Η μικρή Ελλάδα που πανηγύριζε αν είχε αθλητές στους τελικούς καλά καλά σε τέτοιες διοργανώσεις, έχει ένα αθλητή παγκοσμίου κλάσης που στενοχωριέται γιατί δεν ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και μάλιστα σε ένα άθλημα του στίβου που είναι από τα δυσκολότερα ειδικά για εμάς τους Έλληνες. Όπως και να έχει ο Τεντόγλου ήταν και άτυχος χάνοντας στο τελευταίο άλμα  αλλά αυτός είναι ο αθλητισμός.

Η συνέπεια που δείχνει όμως στις διακρίσεις είναι κάτι πρωτοφανές. Μάλιστα ο ίδιος ο Έλληνας αθλητής ενώ είχε πετύχει κάτι πολύ σπουδαίο δήλωνε ότι δεν πήγε καλά επειδή δεν πήδηξε 8.45μ! Και ενώ έκανε πολλά μαζεμένα καλά άλματα!

Πόσοι όμως θα τον αναγνωρίσουν στον δρόμο;

Το τρομερό και φοβερό όμως είναι στην Ελλάδα των οπαδών και όχι των φιλάθλων του αθλητισμού, ο παγκόσμιος κολοσσός του στίβου, ο Μίλτος Τεντόγλου μπορεί να κάθεται δίπλα σας για καφέ ή να περνά μπροστά σας στον δρόμο και είμαι βέβαιος ότι οι μισοί δεν θα τον αναγνωρίσουν! Καθώς στην Ελλάδα της λεζάντας και του οπαδισμού, αν δεν παίζεις ποδόσφαιρο ή μπάσκετ είναι σαν να μην υπάρχεις…

Αν παίζεις σε καμιά μεγάλη ομάδα σε ξέρουν και 20χρ να είσαι και ας είσαι και στον πάγκο. Καθώς θα έχεις δεκάδες χιλιάδες ακολούθους παντού και θα είσαι ίνδαλμα! Γιατί παίζεις στην ομαδάρα μας! Αυτή είναι η Ελλάδα όμως, δυστυχώς.

Ένας Ολυμπιονίκης, ένας παγκόσμιος πρωταθλητής, τα παιδιά του πόλο για να μεγαλώσω την συζήτηση και τις συγκρίσεις, περνάνε απαρατήρητοι. Και εδώ φταίνε και τα ΜΜΕ που δεν έχουν την ανάλογη προβολή αλλά για δικούς τους λόγους μας προμοτάρουν και αβαντάρουν ότι έχει σχέση με τον οπαδισμό. Και όχι με τον πραγματικό κλασικό αθλητισμό πχ. Είναι ντροπή για την χώρα μας να έχει ένα τέτοιο αθλητή και να μην τυγχάνει της ανάλογης προβολής από τα ΜΜΕ, της ανάλογης μεταχείρισης για να μείνει στην ελίτ και να μην τον ξέρουν τα παιδάκια αλλά και οι μεγαλύτεροι.

Και που τέτοια ταλέντα δίνουν την μάχη μόνοι τους με τρομερές στερήσεις και παρακάλια επειδή οι χορηγοί είναι άφαντοι ειδικά στην αρχή της καριέρας τους  και το κράτος δεν έχει σοβαρά προγράμματα. Αλλά η κοινωνία μας φταίει περισσότερο γιατί αυτή δημιουργεί πρότυπα και καταστάσεις…Αλλά τι να περιμένουμε από την χώρα της λεζάντας ,του εφέ και της …τραπ και την έλλειψη αθλητικής παιδείας;