Το τι γίνεται στα social media μετά την τεράστια νίκη του Στέφανου Τσιτσιπά στο Αυστραλιανό Open επί του Ράφα Ναδάλ δεν περιγράφεται. Από την μία οι υποστηρικτές του Έλληνα τενίστα βγάζουν χολή για όσους στο παρελθόν τον έχουν επικρίνει για δηλώσεις ή πράξεις του και από την άλλη οι επικριτές του. Ευτυχώς στον “πόλεμο” αυτό των κοινωνικών δικτύων υπάρχουν και οι πιο ψύχραιμοι που κρατούν μια πιο λογική στάση προσπαθώντας να διαχωρίσουν τον αθλητή από τον άνθρωπο, τον νικητή των κορτ από την προσωπικότητα εκτός αυτών.

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι χωρίς αμφιβολία ο κορυφαίος έως τώρα Έλληνας τενίστας στην ιστορία του αθλήματος. Ακόμα και αν αύριο το πρωί σταματήσει να αγωνίζεται αυτό θα συνεχίσει να ισχύει στον απόλυτο βαθμό. Δεν είναι καθόλου μικρά τα όσα έχει ήδη πετύχει στην καριέρα του. Η σημερινή του νίκη κόντρα σε έναν από τους μεγαλύτερους, αν όχι τον κορυφαίο του αθλήματος, όλων των εποχών αποδεικνύει περίτρανα του λόγου το αληθές. Το γεγονός ότι ο Ισπανός έχει ηττηθεί στην τεράστια πορεία του μόλις άλλες δύο φορές που βρέθηκε να προηγείται με δύο σετ διαφορά αντιπάλου του, ανεξαρτήτως τουρνουά, δείχνει το πόσο μεγάλο είναι αυτό που πέτυχε ο Τσιτσιπάς.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι να αντιληφθούν άπαντες ότι είναι δύο διαφορετικά πράγματα το να θεωρείται ένας αθλητής σούπερ σταρ και να αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά ή για τον κόσμο γενικότερα. Υπάρχουν πλείστα όσα παραδείγματα που το αποδεικνύουν αυτό. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ο πρόσφατα εκλιπών Ντιέγκο Μαραντόνα, απείχε παρασάγγας από το χαρακτηριστεί πρότυπο για τους νέους. Μάγευε στο χορτάρι, μιλούσε στην μπάλα η οποία τον υπάκουε τυφλά, αλλά στην ζωή του έξω από τα γήπεδα ήταν ένας άνθρωπος αδύναμος μπροστά στα πάθη του και ουσιαστικά αυτοκαταστροφικός χαρακτήρας. Ο Στέφανος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μόλις 22 ετών. Πολλές φορές λέει αυτό που σκέφτεται χωρίς να το φιλτράρει πρώτα. Ο νεανικός του αυθορμητισμός όσο σημαντικός και χρήσιμος είναι στα κορτ, τόσο επικίνδυνος για την εικόνα του μπορεί να γίνει έξω από αυτά.

Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει τι κάνει έξω από τα γήπεδα. Δεν είναι φίλος μου, δεν είναι συγγενής μου, δεν επηρεάζει σε κάτι την ζωή μου. Αυτό που με ενδιαφέρει ως φίλαθλο του αθλήματος και δημοσιογράφο είναι τι κάνει μέσα στα γήπεδα. Εκεί μαγεύει, εκεί μεγαλουργεί και θα συνεχίσει να το κάνει γιατί δουλεύει ακατάπαυστα, γιατί σέβεται τους αντιπάλους του, γιατί γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι θυσίες χρειάστηκε και χρειάζεται να κάνει καθημερινά ο ίδιος και η οικογένεια του για να πετυχαίνει νίκες σαν τη σημερινή. Τέτοιες επιτυχίες δεν γίνονται ούτε αυτόματα, ούτε από την μια μέρα στην άλλη. Αθλήματα όπως το τένις, το οποίο είχα την τύχη να το γνωρίσω καλά στα παιδικά μου χρόνια λόγω σχολείου, είναι μοναχικά και απαιτούν ασύλληπτη στοχοπροσήλωση αν θες να πετύχεις το ένα δέκατο από αυτά που έχει ήδη πετύχει ο Στέφανος Τσιτσιπάς. Το αν θέλει να ανοίξει συγκεκριμένο πολυκατάστημα στην Ελλάδα για να πηγαίνει εκεί γούστο του καπέλο του.

Είμαι σίγουρος ότι με το ρυθμό που νικά σε λίγα χρόνια οικονομικά θα είναι σε θέση να το φέρει ο ίδιος ως επιχειρηματίας αν θέλει στην χώρα μας. Άλλο πράγμα να σέβεσαι ως αθλητική οντότητα κάποιον και άλλο να τον σέβεσαι για το τι κάνει εκτός της αθλητικής του ζωής. Το ένα δεν μειώνει το άλλο, ούτε πρέπει να λειτουργεί προσθετικά όμως. Υπάρχουν άνθρωποι που επιστρέφουν στο κοινωνικό σύνολο μέρος αυτών που καταφέρνουν στην επαγγελματική τους πορεία. Υπάρχουν άλλοι που δεν το κάνουν. Αυτό τους κάνει χειρότερους επαγγελματίες; Όχι. Γιατί να τους κάνει τότε χειρότερους αθλητές;