Ο Παναθηναϊκός έχασε και στο Ισραήλ από την Μακαμπι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έχει ηττηθεί σε όλα τα φετινά του παιχνίδια στην Euroleague. Ποιος είναι αυτός; Η ανύπαρκτη άμυνα του, η χαλαρότητα με την οποία προσεγγίζει τους αντιπάλους του, η έλλειψη συγκέντρωσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέσα στα ματς και η ανικανότητά της τεχνικής ηγεσίας είτε να διορθώσει όλα τα παραπάνω, είτε να αλλάξει κάτι στη διάρκεια των αγώνων και να πάρει το τριφύλλι ορισμένες νίκες. Δεν είναι πια μικρό το δείγμα. Την άλλη εβδομάδα συμπληρώνεται ο πρώτος γύρος, με τον Παναθηναϊκό να χρωστά πάντως ένα ματς με την Ζενιτ στην Ρωσία, με τον Σύλλογο να καταγράφει την χειρότερη πορεία της ιστορίας του.
Το παιχνίδι στο Τελ- Αβίβ δεν διέφερε σε τίποτα από τα προηγούμενα. Η άμυνα είναι η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας και για να μην σκοράρει κάποιος κόντρα στους πράσινους 80 πόντους, θα πρέπει να είναι ο ίδιος άστοχος, αφού ο Παναθηναϊκός δεν έχει πρακτικά σχέδιο για την αντιμετώπιση του. Σε όλες τις ήττες του δέχεται πολλούς πόντους και δεν μπορεί να έχει κανείς την απαίτηση να πάρει κάτι από ένα ματς με τόσο μεγάλο παθητικό στην άμυνα. Ο Γιώργος Βόβορας φαίνεται ότι δεν μπορεί να κουμαντάρει το καράβι. Δεν είναι βέβαια μόνο θέμα προπονητή, αλλά και υλικού. Το έμψυχο δυναμικό της ομάδας είναι δύο ταχυτήτων και το βασικότερο δεν έχει το απαιτούμενο βάθος για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις μιας διοργάνωσης όπως η Euroleague.
Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να ασχοληθούμε με τον χθεσινό αγώνα και να μπούμε σε ανάλυση των πεπραγμένων στο παρκέ. Εντάξει ο Νέντοβιτς έκανε την εμφάνισή της ζωής του σημειώνοντας 39 πόντους, αλλά πέραν τούτο ουδέν. Οι πράσινοι μπορεί στο δεύτερο ημίχρονο να έβαλαν 51 (!) πόντους, όμως οι 41 παθητικό του πρώτου μέρους έγιναν 48 στην επανάληψη. Που να πας έτσι; Πώς να εξαργυρώσει η ομάδα ότι πετυχαίνει μπροστά, όταν στο άλλο μισό ο αντίπαλος κάνει πάρτι με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους; Έλεος δηλαδή κάπου στιγμή. Χρήματα μπορεί να μην υπάρχουν, όμως ο κόσμος δεν είναι χαζός για να παραμυθιαζεται διαρκώς.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, αλλά πραγματικά έχω βαρεθεί να αναλύω διαρκώς τα ίδια. Είναι ντροπή πάντως για το μέγεθος του Συλλόγου και την ιστορία των Αλβέρτη και Διαμαντιδη να εμφανίζει ο Παναθηναϊκός αυτή την θλιβερή εικόνα ενός ατάλαντου κομπάρσου. Εάν δεν μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση ας παραιτηθούν. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι ακόμα και τώρα που μιλάμε ο ιδιοκτήτης της Κ. Α. Ε, άρα και ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την εικόνα που εμφανίζει το τριφύλλι. Τα υπολοιπα ειναι για λαϊκή κατανάλωση