Ο Χρήστος Κονδύλης αναλύει και σχολιάζει τα τεκταινόμενα γύρω από την κακοκαιρία «Ελπίς» και την τρέχουσα επικαιρότητα.

Η κακοκαιρία «Ελπίς», μόνο Ελπίς δεν έφερε. Ναι το χιόνι είναι καλό ως προς το να βλέπεις ένα όμορφο λευκό τοπίο και να το θαυμάζεις. Ωστόσο αυτό θα πρέπει να γίνεται με την αντίστοιχη οργάνωση. Το πολιτικό κομμάτι όμως θα το αφήσω τελευταίο.

Σπάνιο φαινόμενο με μια πινελιά καθόλου οργάνωσης

Πράγματι οι φορές που έχει χιονίσει στο κέντρο των Αθηνών είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός (ή ενίοτε δύο) χεριού. Αλλά τα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού σε αυτήν την κακοκαιρία ήταν πολύ αργά. Αν όχι όλοι σίγουρα οι περισσότεροι μετεωρολόγοι έλεγαν πως έρχονται σφοδρές χιονοπτώσεις ακόμα και στο κέντρο των Αθηνών. Όπερ και εγένετο. Το λεκανοπέδιο είδε εικόνες που ενδεχομένως θα τις ξαναδεί σε 10, ή και περισσότερα χρόνια. Αναγνωρίζω το γεγονός πως αυτό το φαινόμενο τουλάχιστον εδώ στην Αττική είναι αρκετά σπανίο, αλλά πρέπει να υπάρχει εγρήγορση και οργάνωση για τα πάντα. Αν ο στρατός δεν επενέβαινε θα θρηνούσαμε σίγουρα θύματα. Υπάρχει όμως μια λέξη η οποία λέγεται επίρριψη ευθυνών. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρξουν παραιτήσεις τουλάχιστον όσων ευθύνονται για το αέναο χάος που επικράτησε στην Αττική Οδό και τις πέριξ περιοχές.

Η κούραση ενός λαού από πολλά δεινά είναι λογικό να φέρει ακραίες αντιδράσεις…

Η αρχή έγινε στην Νέα Σμύρνη. Όταν ένας λαός έχει αρχίσει και κουράζεται από τα διαρκή και παρατεταμένα λοκντάουν είναι απολύτα λογικό να φέρει αντιδράσεις από τον απλό λαό. Όταν ακούμε διαρκώς από τους ανθρώπους που έχουν κατακλύσει τις οθόνες μας ότι οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι κρίσιμες και αυτό επεκτείνεται σαν την λερναία ύδρα,φυσικό και επόμενο να αρχίσουν οι πρώτες (ακραίες) αντιδράσεις. Άλλωστε μας το έχει διδάξει ο νόμος της φυσικής. Σε κάθε δράση αντιστοιχεί πάντοτε μια αντίθετη αντίδραση. Και δεν είναι μόνο τα μέτρα. Είναι και η φίμωση αυτών που αντιτίθενται σε αυτά. Σε μια χώρα η οποία γέννησε την δημοκρατία  η μονόπλευρη ενημέρωση δεν έχει θέση. Πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις.

Η επόμενη μέρα

Το καλοκαίρι απέχει ένα εξάμηνο περίπου. Σιγά σιγά θα έρθουν και πάλι στην ζωή μας οι φωτιές. Ας ελπίσουμε πως εδώ ο κρατικός μηχανισμός θα λειτουργήσει. Βέβαια αυτή η ευχή είναι λιγάκι ουτοπική. Επιτυχία δεν είναι μόνο να μην χαθεί ούτε μια ανθρώπινη ζωή. Γιατί όταν καταστρέφονται περιουσίες ισοδυναμεί κι αυτό με θάνατο. Οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής να γίνονται καπνός σε μια στιγμη. Ο θεός να βάλει το χέρι του…