Άνοιξαν σήμερα το πρωί οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία, στις οποίες η συντηρητική συμμαχία είναι το φαβορί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Πριν ακόμη να ανοίξουν τα εκλογικά τμήματα στις 08:00 ώρα Ελλάδος, κόσμος σχημάτιζε ουρές έξω από αυτά, σύμφωνα με δημοσιογράφο του AFP.
Τα εκλογικά τμήματα θα κλείσουν τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος.
Μόλις κλείσουν οι κάλπες αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα σειράς δημοσκοπήσεων κατά την έξοδο από τις κάλπες (exit poll).
Προβληματισμός και ανησυχία για την προοπτική να αναλάβει την εξουσία ακροδεξιός κυβερνητικός συνασπισμός στην Ιταλία επικρατεί στις Βρυξέλλες.
Σήμερα, οι Ιταλοί ψηφοφόροι καλούνται πρόωρα στις κάλπες, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι τον Ιούλιο. Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, για πρώτη φορά στην Ιταλία –την τρίτη οικονομία της ΕΕ και ιδρυτικό της μέλος– θα αναλάβει την εξουσία η πλέον ακροδεξιά κυβέρνηση στην μεταπολεμική της ιστορία.
Το εθνικιστικό κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι Αδέλφια της Ιταλίας (Fratelli d’Italia), το ευρωσκεπτικιστικό, επίσης ακροδεξιό κόμμα, Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και η δεξιά Forza Italia, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μπορεί κάλλιστα να εξασφαλίσουν σαφή πλειοψηφία απόψε.
Ο συνασπισμός αυτός στέλνει αντιφατικά μηνύματα, που ανησυχούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από τη μια, η Τζόρτζια Μελόνι παρουσιάζεται φιλοατλαντική, ενώ από την άλλη ο Σαλβίνι και ο Μπερλουσκόνι παρουσιάζονται αρκετά ανεκτικοί απέναντι στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.
Όσον αφορά το κράτος δικαίου, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, την ισότητα των φύλων, ή ακόμα τη μετανάστευση, η Ρώμη θα βρεθεί αναμφίβολα πιο κοντά στις θέσεις της Ουγγαρίας ή της Πολωνίας, κρίνοντας από τις προεκλογικές δηλώσεις της Μελόνι.
Το ερώτημα για τις Βρυξέλλες είναι αν θα είναι δυνατή η ανάπτυξη εποικοδομητικής συνεργασίας με τέτοια κυβέρνηση ή αν θα εκδηλωθούν εντάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η ενέργεια, η οικονομία, το μεταναστευτικό, τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες.
Μεταξύ άλλων, τις Βρυξέλλες ανησυχεί το ότι η Τζόρτζια Μελόνι έχει ήδη ανακοινώσει ότι επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί μέρος των όρων που συνοδεύουν το ιταλικό σχέδιο ανάκαμψης, συνολικού ύψους 191,5 δισεκ. ευρώ — πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί σε οποιαδήποτε χώρα μέλος της ΕΕ από το Ταμείο Ανάκαμψης (NextGenerationEU).
Όμως τα περιθώρια για διαπραγμάτευση είναι στενά και κανείς στους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν θα ήθελε να δει να παγώνουν οι μεταρρυθμίσεις που έθεσε σε εφαρμογή ο απερχόμενος ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι.
Εξάλλου, με χρέος πάνω από το 150% του ΑΕΠ της, η Ιταλία δεν έχει περιθώρια για ελιγμούς.
Επιπλέον η Μελόνι, δεν έχει αλλάξει το έμβλημα του κόμματός της το όποιο είναι παρόμοιο με αυτό του Μπενίτο Μουσολίνι, ενώ στην τελευταία της συνέντευξη πριν τις εκλογές, , αλλά δήλωσε ότι «στην φάση αυτή, οι Ιταλοί δεν ενδιαφέρονται για τον φασισμό, αλλά για το επείγοντα κοινωνικά προβλήματα».
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έστειλε κατηγορηματικό, αν και κάπως άκομψο, μήνυμα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον: «Θα συνεργαστούμε με οποιαδήποτε δημοκρατική κυβέρνηση θέλει να συνεργαστεί μαζί μας», όμως «αν τα πράγματα πάνε στραβά, έχουμε τα εργαλεία» για να αντιδράσουμε, δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η επικεφαλής της Κομισιόν έφερε ως παράδειγμα την Πολωνία και την Ουγγαρία, δύο χώρες που «τιμωρήθηκαν» με το πάγωμα κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Όπως συμβαίνει πάντα, και αυτή τη φορά οι Βρυξέλλες θα αναμείνουν τα πρώτα δείγματα γραφής της επόμενης ιταλικής κυβέρνησης.
«Θα δούμε το αποτέλεσμα των εκλογών» είπε η πρόεδρος της Κομισιόν.
Η μάλλον απροσδόκητη παρέμβαση της φον ντερ Λάιεν, η οποία από την αρχή της θητείας της δεν είχε εκφραστεί ποτέ τόσο ξεκάθαρα πριν από εκλογές, αν μη τι άλλο πιστοποιεί πόσο έντονος προβληματισμός επικρατεί στα ανώτατα επίπεδα των ευρωπαϊκών θεσμών και τη βούληση των Βρυξελλών να σταλεί σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Το χρονικό των εκλογών στην Ιταλία
Από το 1946 και την ίδρυση της Ιταλικής Δημοκρατίας, ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν σχηματιστεί 67 κυβερνήσεις στην Ιταλία. Η πρώτη κυβέρνηση της νεαρής Ιταλικής Δημοκρατίας ήταν η κυβέρνηση του Αλτσίντε ντε Γκάσπερι ΙΙ.
Η κυβέρνηση απαρτίζεται ήδη από τέσσερα κόμματα και φέρει τους σπόρους της χρόνιας πολιτικής αστάθειας που θα σημαδέψει την πολιτική ζωή της Ιταλίας: αν κανένα κόμμα δεν είναι αρκετά ισχυρό για να κυβερνήσει μόνο του, αυτό σημαίνει ότι θα είναι όμηρος των κυβερνητικών του εταίρων.
Αν ο Αλτσίντε ντε Γκάσπερι, με ρεκόρ 8 πρωθυπουργικών θητειών, χρειάστηκε να συνεργαστεί με τέσσερα κόμματα, τι να πει κανείς για την κυβέρνηση Ρομάνο Πρόντι ΙΙ, το 2006, που μετρούσε 14 κόμματα στον συνασπισμό του και, παρά ταύτα, δεν διέθετε παρά ισχνή πλειοψηφία δύο εδρών στη Γερουσία.
Το εκλογικό σύστημα της Ιταλίας έχει και τα «παραθυράκια» του ενώ δεν έχουν λείψει οι επικριτές του.
Η ειρωνεία είναι ότι ο εκλογικός νόμος που επέτρεψε στον Ρομάνο Πρόντι να κερδίσει τις εκλογές του 2006, έστω με την ισχνή αυτή πλειοψηφία, συντάχθηκε από την ιταλική Δεξιά κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, για να εμποδίσει μια νίκη της Αριστεράς.
Τι κι αν η χρήση της λατινικής του ονομασίας porcellum θέλει να τον εξωραΐσει, ο εκλογικός εκείνος νόμος που συντάχθηκε κατά παραγγελία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι έμεινε στην Ιστορία ως «σκουπίδι».
Πηγή: dnews.gr