Ως την καλύτερη στιγμή της καριέρας του χαρακτήρισε την συνύπαρξη στο παρκέ με τον Θανάση και τον Κώστα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετά τη νίκη του Μιλγουόκι επί των Λέικερς στο Λος Αντζελες με 112-97.

Ως την καλύτερη στιγμή της καριέρας του χαρακτήρισε την συνύπαρξη στο παρκέ με τον Θανάση και τον Κώστα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετά τη νίκη του Μιλγουόκι επί των Λέικερς στο Λος Αντζελες με 112-97.

Πιο συγκεκριμένα ο Giannis είπε:

«Το πρώτο μου παιχνίδι εναντίον του Κώστα, στο Ντάλας, όταν τον είδα να κάνει ζέσταμα και κατάλαβα ότι είναι στο ΝΒΑ ήταν υπέροχο. Η σημερινή στιγμή όμως είναι η αγαπημένη της καριέρας μου στο ΝΒΑ.

Δεν μπορείς ποτέ να νιώσεις έτσι. Είτε σημειώσεις buzzer-beater, είτε σκοράρεις 50 ή 40 πόντους δεν έχει σημασία. Αυτή η στιγμή όμως, να δεις τους ανθρώπους που μεγάλωσες μαζί και κοιμόσουν στο ίδιο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι λέγοντας “φανταστείτε να παίξουμε στο ΝΒΑ, αν θα τα καταφέρουμε” και ξαφνικά να εισαι στο ίδιο παρκέ, την ίδια στιγμή που η μητέρα σου τραβάει VIDEO ό,τι συνέβη, είναι ανεκτίμητο και κανείς δεν μπορεί να το πάρει από εμάς. Ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου.

Είναι απίστευτο φίλε. Ήταν μεγάλο το ταξίδι μας μέχρι να βρεθούμε οι τρεις μας ταυτόχρονα σε ένα παρκέ ΝΒΑ, με την μητέρα μας να μας βγάζει φωτογραφίες. Δεν μπορείς να ζητήσεις κάτι περισσότερο.

Αντιπροσωπεύουμε τον πατερα μας με τον καλύτερο τρόπο, το κάνουμε με χαμόγελο στο πρόσωπο. Βελτιωνόμαστε κάθε μέρα. Αυτό ήταν το όνειρό μας και το γεγονός ότι μπορούμε να καθίσουμε για μία στιγμή και να συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε κάνει είναι απίστευτο. Πρέπει όμως να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε, να δουλεύουμε και στιγμές σαν αυτή θα ξανασυμβούν.

Αρχικά εστίασα στο παιχνίδι και στο να περάσω καλά και να νικήσει η ομάδα μου. Δεν είδα τον Κώστα να κάνει ζέσταμα. Όταν είδα όμως ότι ετοιμαζόταν να μπει στο παρκέ, προφανώς ήμουν χαρούμενος και κατάλαβα ότι ήταν ευκαιρία να παίξω μαζί του. Έχω δει τον Τζρου (Χόλιντεϊ) να παίζει εναντίον του αδελφού του, αλλά ποτέ δεν το σκέφτεσαι έτσι.

Συνήθως το σκέφτομαι όποτε παίζουμε με τους Λέικερς και λέω ότι ο αδελφός μου παίζει στην αντίπαλη ομάδα και ποιος ξέρει ίσως παίξω εναντίον του και τι θα κάνω αν χρειαστεί να τον μαρκάρω. Ξέρω τις κινήσεις του και τα αδύνατα σημεία του. Όταν ξεκινάει το παιχνίδι εστιάζω στο να νικήσει η ομάδα. Το τελευταίο λεπτό του αγώνα όμως είχα την ευκαιρία απλώς να περάσω καλά και να απολαύσω τον χρόνο που πέρασα ως αντίπαλός του.