Το επιχείρημα, ότι το σύμπτωμα των θανατηφόρων θρομβώσεων κάποιον αντιcovid εμβολίων, πρέπει να υπερκεραστεί, στηρίζεται στο ότι τα σχετικά περιστατικά είναι εξαιρετικώς σπάνια. Γράφει ο νομικός Παναγιώτης Γιαννόπουλος.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ

Το επιχείρημα, ότι το σύμπτωμα των θανατηφόρων θρομβώσεων κάποιον αντιcovid εμβολίων, πρέπει να υπερκεραστεί, στηρίζεται στο ότι τα σχετικά περιστατικά είναι εξαιρετικώς σπάνια.

Όμορφο, αλλά κανείς δεν ρώτησε τη γνώμη εκείνου, που ως σπάνιο περιστατικό βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Και κανείς δεν απαντά στο ερώτημα ενός έκαστου, που αναρωτιέται, αν θα είναι το επόμενο σπάνιο σύμπτωμα, που δεν θα ακούει το μέρος της εξόδιας ακολουθείας.

Με τη χρήση όμως της στατιστικής δουλειά δεν γίνεται, καθώς η χρήση της αριθμητικής δεν αντιστοιχεί πάντοτε στη λογική. Έτσι αντί τα εμβόλια να παράξουν περίσσευμα ελπίδας, παράγουν ατυχώς και δυστυχώς περίσσευμα επιφυλακτικότητας και φόβου.

Πέραν τούτου, η χρήση της στατιστικής και της λαγνείας των αριθμών, συντηρεί και επιχειρήματα, ότι η σουβή που μας βρήκε, δεν είναι πιο επικίνδυνη από άλλες σούβες, που μαστίζουν την ανθρωπότητα και μας στέλνουν στη χωματούπολη.

Για να περάσουμε στην αντίπερα όχθη, απαιτείται σοβαρότητα και όχι μόνο η μαγγανεία της στατιστικής, που προσεγγίζει, ερμηνεύει, αλλά δεν επιβεβαιώνει, ούτε αποδεικνύει. Το παν άλλωστε οι απλοί των παλαιών ημερών «εν αρχή ην ο λόγος». Ο λόγος που επιτάσσει μέτρο των πάντων να ναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Υ.Γ. Όταν η πολιτική δεν μπορεί να «ποιήσει», «ποιείται». Παλιά ανησυχούσαμε για την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Σήμερα αδιαφορούμε για την σοδομορογοποίηση της, όπου ο εκδίδων, γίνεται εκδότης και η πολιτική, άλλοτε τσούλα άλλοτε τσατσά κι άλλοτε αφέντρα του. Πάμε καλλιά μας προς τον απόπατο του ζέχνοντος πάτου.