Αν είναι να μείνει μόνο μια εικόνα από το ματς, ας είναι αυτή των ανθρώπων του Άρη που τρέχουν να βοηθήσουν τον Ουαγκέ.
Το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στον Άρη και τον ΠΑΟΚ έλαβε τέλος, με τους «κιτρινόμαυρους» να επικρατούν 1-0, με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπρούνο Γκάμα. Το συγκεκριμένο ντέρμπι έχει τις ρίζες του από πολύ παλιά και με το πέρασμα του χρόνου εξελίσσεται σ’ ένα παιχνίδι μίσους. Από την λήξη του αγώνα ανακοινώσεις και δηλώσεις έχουν πάρει φωτιά με τις κατηγορίες να πηγαινοέρχονται και το παιχνίδι να στιγματίζεται για μια ακόμη φορά για όλους τους λάθος λόγους. Μέσα σ’ όλο αυτό το σκηνικό μια εικόνα αξίζει πραγματικά να πρωταγωνιστήσει.
Μπορεί οι αθλητές να ανήκουν σε ομάδες, να φοράνε κιτρινόμαυρα, να φοράνε ασπρόμαυρα, να έχουν στο στήθος τον «Θεό του πολέμου» ή τον «Δικέφαλο αετό», να δίνουν μάχη στον αγωνιστικό χώρο γιατί το «Ελ Σαλόνικο» είναι ένα ντέρμπι φανατισμένο, άλλωστε την αναμέτρηση αυτή την παρακολουθεί όλη η Ελλάδα, αλλά χθες η Ελλάδα έπρεπε να σταθεί μόνο σε μια εικόνα ήθους και ανθρωπιάς. Να σταθεί στην στιγμή που ο γιατρός του Άρη, Γιάννης Χρίστου, και ο φυσικοθεραπευτής, Αναστάσιος Κατσικάς, εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο για να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες στον αμυντικό του ΠΑΟΚ, Ουαγκέ, που τραυματίστηκε σοβαρά στο 60′.
Ο φυσικοθεραπευτής του Άρη, Αναστάσιος Κατσικάς, περιέγραψε στον Over.FM πως βίωσε το περιστατικό, τονίζοντας πως δεν σκέφτηκε στιγμή ότι ο ποδοσφαιριστής ήταν του ΠΑΟΚ και έσπευσε με τον γιατρό να τον βοηθήσουν.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Στο 58′ είχε ένα τραυματισμό ο Δημήτρης Μάνος στο κεφάλι, μπήκαμε μέσα κατ’ εντολή του διαιτητή και με το που βγαίνουμε από το πλάι, από την θήρα 2, βρεθήκαμε πίσω από το τέρμα του Πασχαλάκη, όπου γινόταν μια φάση με τον Μπερτόλιο να βγαίνει τετ α τετ. Σταμάτησα τον γιατρό γιατί γινόταν η φάση και του λέω «Κάτσε να δούμε τη φάση γιατί θα βάλουμε γκολ», τα πράγματα όμως ήρθαν διαφορετικά εκείνη τη στιγμή, τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα γιατί βλέπαμε την μπάλα να πηγαίνει στο τέρμα και σε κλάσματα δευτερολέπτου ο αμυντικός του ΠΑΟΚ να την προλαβαίνει και το γόνατο του να χτυπάει στο δοκάρι. Ήταν ανατριχιαστικό και πολύ δυνατό συναίσθημα, πολύ σκληρό αυτό που ακούσαμε και είδαμε. Ενεργήσαμε αμέσως, μπήκαμε μέσα για να του δώσουμε τις όποιες βοήθειες χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή.
Δεν σκέφτηκα ούτε μισό δευτερόλεπτο το ότι θα αφήσω τον παίχτη αβοήθητο, γιατί χτύπησε, πραγματικά σφάδαζε ο άνθρωπος από τον πόνο, το γόνατο του είχε ανοίξει και προσπάθησα εκείνη τη στιγμή να κάνω ότι μπορώ να τον καθησυχάσω μέχρι να έρθει το ιατρικό επιτελείο του ΠΑΟΚ για να κάνουν τις κατάλληλες ενέργειες ώστε να βοηθήσουν το παιδί να αισθανθεί καλύτερα. Ήμουν κοντά του, τον καθησύχαζα και του έλεγα να μείνει ήρεμος γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει εκείνη τη στιγμή τι συμβαίνει.
Δεν δίστασα ούτε στιγμή, επειδή είναι παίκτης του ΠΑΟΚ, να μπω μέσα να κάνω αυτό που έπρεπε μαζί με τον γιατρό, γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και θέλουμε το καλύτερο είτε για τους παίχτες είτε για τους συνανθρώπους μας. Η στιγμή ήταν πολύ δυνατή, μου έχουν χαραχθεί και έμενα αυτά τα δευτερόλεπτα του πόνου, του τραύματος και των καταστάσεων που ζήσαμε και εύχομαι και ελπίζω άλλα τέτοια περιστατικά σαν αυτό να σπανίζουν στα γήπεδα.
Πέρσι είχα μια τέτοια εμπειρία με τον Κούεστα στην Τούμπα που του είχε βγει ο ώμος και του τον έβαλα, αλλά και με τον Ρόουζ που είχε πάθει εξάρθρωση στο μικρό δάχτυλο στο χέρι, στον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Χαριλάου, και του έκανα επανατοποθέτηση. Αυτή είναι η δουλειά μας, είναι η καθημερινότητα μας και ευχόμαστε στο μέλλον και για το παιδί, και εγώ προσωπικά, την ταχύτερη ανάρρωση και όλα να πάνε καλά».
Μάλιστα ο φυσικοθεραπευτής των “κιτρινόμαυρων» ανέφερε για την ώρα που εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο:
«Δεν είδα ούτε διαιτητή, ούτε ακούσαμε τίποτα. Φώναξα στον γιατρό «Γιατρέ πάμε!». Δεν υπήρχε αγώνας για μένα εκείνη τη στιγμή, μπήκαμε κατευθείαν χωρίς να περιμένουμε κάποια εντολή».
Οι άνθρωποι του Άρη έμειναν στο πλευρό του Ουαγκέ μέχρι να έρθει το ιατρικό επιτελείο του ΠΑΟΚ και αφού τους έκαναν νόημα ότι ήταν εντάξει σιγά σιγά αποχώρησαν προς τον πάγκο.
Η εικόνα αυτή, δύο άνθρωποι με το έμβλημα του Άρη να βοηθούν έναν ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, σ’ ένα ντέρμπι που από χθες το βράδυ μας έχει απασχολήσει μόνο για τις κοκορομαχίες, είναι η πιο δυνατή εικόνα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης και αξίζει χίλια μπράβο. Το χρώμα, το σήμα, η έχθρα δεν χωράνε όταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια και όταν εμείς μπορούμε να την προσφέρουμε.
Αν είναι να μείνει μόνο μια εικόνα από το ματς, ας είναι αυτή των ανθρώπων του Άρη που τρέχουν να βοηθήσουν τον Ουαγκέ