Έχουν κι οι αντίπαλοι «κατασκόπους». Μόλις κατάλαβαν τον μόλις έναν (!) αξιόπιστο τρόπο, που έχει ο Μαρτίνς για να επιτεθεί ο Ολυμπιακός, τον εξουδετέρωσαν. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης

Το πράγμα φάνηκε ότι δεν ρολάρει καλά, από τον τελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Αν υπήρχε ένα καμπανάκι, αυτό ήταν πριν αρχίσουν καλά καλά τα φιλικά. Ο τραυματισμός του Κώστα Φορτούνη έπρεπε να βάλει σε σκέψεις τον κόουτς Μαρτίνς. Με όλο το σεβασμό και στην ποιότητα, αλλά και στη διάθεση του Βαλμπουενά να προσφέρει…

Το κενό από την απουσία του Φορτούνη προσανατόλισε μονόπλευρα τον προπονητή του Ολυμπιακού, που θεώρησε ότι με τους τρεις χαφ που πρεσάρουν ψηλά και κλέβουν την μπάλα, ώστε να βρεθεί ανοργάνωτη η άμυνα, θα κάνει την δουλειά. Όταν όμως οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού κατάλαβαν ότι δεν μπορεί να παίξει κάθετα ησύχασαν.

Ήξεραν ότι ο κίνδυνος από τα άκρα δεν είναι πια αυτός που ήταν, με Τσιμίκα και Ομάρ. Ο Ολυμπιακός έγινε προβλέψιμος και οι αντίπαλοι τον διάβασαν μια χαρά. Χωρίς την έξτρα ενέργεια, από χαρισματικό παίκτη στη μεσαία γραμμή, κάθε αντίπαλος είχε ως βασικό καθήκον να βγάλει την μπάλα από την άμυνά του.

Προβληματική άμυνα, αλλά…

Όλα τα άλλα μπορούσαν να γίνουν. Όταν ο Μπουχαλάκης και ο Εμβιλά -πλημμελώς προετοιμασμένοι- άρχισαν να κλατάρουν και να μην υπάρχει πρέσινγκ ψηλά, οι Βούλγαροι κέρδισαν μέτρα στο γήπεδο και με τον Νεντιάλκοφ και τον Ντεσπότοφ έβαλαν δύσκολα στην «ερυθρόλευκη» άμυνα. Ναι, προβληματική η άμυνα, χορηγία τα δυο γκολ, αλλά επιθετικά που ήταν οι ερυθρόλευκοι;

«Μάκη χάσαμε» είχε πει κάποτε (1996) ο αείμνηστος Γεράσιμος Αρσένης, απευθυνόμενος στο εαυτό του, από το βήμα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Μόλις είχε χάσει στην ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου στο Κίνημα, που θα διαδεχόταν τον Αντρέα Παπανδρέου.

Το ίδιο θα μπορούσε, τηρουμένων των αναλογιών, να μονολογήσει και ο προπονητής του Ολυμπιακού Πέδρο Μαρτίνς, μετά τον άδοξο αποκλεισμό από την Λουντογκόρετς. Άδοξο μεν, δικαιολογημένο δε, με βάση τη συνολική αγωνιστική εικόνα της ομάδας του, στα δυο παιχνίδια με τη βουλγαρική ομάδα.

Η… προβληματική άμυνα

Ο Μαρτίνς πόνταρε στα δικά του παιδιά, επέμεινε στις απόψεις του και τελικά έχασε. Άφησε στο παιχνίδι, αφού πρώτα τον έβαλε στην εντεκάδα, τον ανεκδιήγητο Ρούμπεν Σεμέδο, που δείχνει τόσο ενδιαφέρον για το ματς, όσο θα έδειχνε αν έπαιζε στην πρασινάδα της αυλής με φιλαράκια του.

Δεν πήρε τα μέτρα του, ώστε να μαζέψει τον Μπα, που είναι επιρρεπής σε άχρηστα μαρκαρίσματα, που επισύρουν κίτρινη κάρτα. Και οι δυο κάρτες δόθηκαν για μαρκαρίσματα πάνω στην πλάγια γραμμή του γηπέδου! Ενώ πλησίαζε η ώρα των πέναλτι, απέσυρε τον Ελ Αραμπί, για να βάλει στη θέση του τον κρύο και ντεφορμαρισμένο Χασάν. Άφησε για ένα ακόμα ματς στον πάγκο τον δεύτερο καλύτερο τερματοφύλακα του EURO.

Αυτά κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ότι ο Ολυμπιακός παίζει με ακραίους μπακ τον Ανδρούτσο και τον Ρέαμπτσιουκ, είναι κατά πολλούς αποτέλεσμα της δικής του αναβλητικότητας, διότι ο ένας του ξινίζει κι άλλος του βρωμάει.

Όλα αυτά δεν γράφονται γιατί αυτή είναι η συνολική αξιολόγηση του πιο πετυχημένου -ίσως- κόουτς στον πάγκο του Ολυμπιακού. Γράφονται γιατί ο Μαρτίνς είναι από τους προπονητές που δεν αλλάζουν εύκολα γνώμη, ακόμα κι αν τα στοιχεία δεν συνηγορούν υπέρ των επιλογών τους. Κάπως έτσι φτάσαμε μέχρι το κάζο από την Λουντογκόρετς.

Τώρα ο κόουτς και όσοι ευθύνονται για τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας πρέπει να τρέξουν. Να καλύψουν τα κενά και να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό στην ανασύνταξη. Η αποτυχία να περάσει ο Ολυμπιακός στα πλέι οφ για το Τσάμπιονς Λιγκ, αν χαθεί χρόνος, μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες. Το καμπανάκι χτύπησε. Είναι κάμποσοι αυτοί που θα πρέπει να το έχουν ακούσει…