Ενας διευθυντής ορχήστρας που αν χρειαστεί γίνεται και κορυφαίος σολίστας. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης

Η βαθιά υπόκλιση πρέπει να γίνει στον Κέβιν ντε Μπρόινε. Αυτόν τον εξωπραγματικό παίκτη που μπήκε μέσα και άλλαξε τις ισορροπίες του παιχνιδιού. Με όλο τον σεβασμό στην αξία του Μπαπέ και την κλάση των Μέσι και Κριστιάνο, ο 29χρονος Βέλγος είναι μέγας παίκτης. Αυτή την στιγμή είναι κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος στον κόσμο. Ενας διευθυντής ορχήστρας που όταν χρειαστεί  γίνεται και κορυφαίος σολίστας.

Το Βέλγιο παραπατούσε για ένα ολόκληρο ημίχρονο. Ηταν σκιά του εαυτού του και ερμαιο στις ορέξεις των δανών που όφειλαν να έχουν καθαρίσει το ματς από το πρώτο ημίχρονο. Δεν το έκαναν παρά τις ευκαιρίες που δημιούργησαν και τιμωρήθηκαν. Η μπάλα που έπαιξε όχι το Βέλγιο αλλά ο Ντε Μπρόινε ήταν που τους οδήγησε την ήττα. Η ενέργειά του στη φάση του πρώτου γκολ ήταν ενδεικτική του πως αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο ο άσος της Μάντσεστερ Σίτι.

Στη φάση του δεύτερου γκολ εκτός από την άψογη εκτέλεση γίναμε μάρτυρες της βαθιά ανθρώπινης συμπεριφοράς. Είναι ένα μάθημα που έδωσε αυτός ο μεγάλος ποδοσφαιριστ΄ςη σε συναδέλφους του αλλά και στην παγκόσμια αθλητική κοινότητα. Σπουδαίος σαν παίκτης και σαν άνθρωπος. Το Βέλγιο με αυτόν παρόντα και τον Αζάρ σε ετοιμότητα έχει την μεγάλη ευκαιρία να επιβεβαιώσει ότι είναι η καλύτερη ομάδα. Αν δεν το κάνει ούτε τώρα μάλλον δεν θα το κάνει ποτέ στο ορατό μέλλον

Η Ιταλία που είδαμε προχτές είναι ομάδα για μεγάλα πράγματα. Οτι η άμυνά της είναι άτρωτη το ξέραμε. Ακόμα και χωρίς τον… αρχιμάστορα Κιελίνι καλά τα κατάφερε απέναντι στους Ελβετούς. Η επίθεσή της ήταν που δημιούργησε την εντύπωση πως μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά Το πόσο ψηλά εξαρτάται και από τα «σταυρώματα». Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Εκείνο που φαίνεται είναι ότι ο Μαντσίνι δεν… πιπιλάει το δάκτυλο. Θα δώσει χώρο στους αντιπάλους και στην κόντρα επίθεση θα τους κάνει την ζημιά.

Οι Ιταλοί από τον Σπινατσόλα μέχρι (φυσικά) την τριάδα μπροστά φεύγουν με τέτοια ταχύτητα στον ανοιχτό χώρο που μοιάζει δύσκολο για τους αντιπάλους τους να τους παρακολουθήσουν. Ο δε Λουκατέλι πάει να γίνει στα είκοσι τρία του η αποκάλυψη της διοργάνωσης. Κάθετη κίνηση και πολύ καλές εκτελέσεις. Ενα θέμα μόνο υπάρχει. Το σύστημα Μαντσίνι φάνηκε να το εφαρμόζει  και ο Ντεσάμπ στο ματς της Γαλλίας με την Γερμανία.

Αν η Γαλλία έχει επιλέξει να παίζει έτσι τότε κάτι αλλάζει στο ποδόσφαιρο και θα πρέπει να το πάρουμε σοβαρά υπόψη στις αναλύσεις μας. Ομάδες με γρήγορους παίκτες στην επίθεση αναζητούν τρόπους να δώσουν χώρους στους παίκτες τους με αυτά τα προσόντα.Οι Ιταλοί ως πρώτοι διδάξαντες είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για αυτή τη δουλειά.