Cartoon υπάρχουν πολλά. Κακά, καλά, όμορφα, άσχημα, ακόμα και με υπερφυσικές δυνάμεις. Ο Charlie Brown, είναι ένας πολύ συνηθισμένος τύπος. Τόσο συνηθισμένος που περνάει απαρατήρητος.
Όλοι έχουμε έναν Charlie Brown δίπλα μας, αλλά ελάχιστοι τον έχουμε πάρει είδηση. Άλλωστε, αυτό είναι το χαρακτηριστικό του Charlie Brown: είναι κοινωνικά αόρατος. Κι όμως, αυτός ο τόσο αδιάφορος τύπος, που είναι κάπως γκαντέμης όσον αφορά τον εαυτό του και πολύ βαρετός για τους άλλους, είναι τελικά ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας.
Κάνει μια πάρα πολύ συνηθισμένη ζωή, είναι τυπικός σε όλα, ότι επιχειρεί συνήθως αποτυγχάνει, ο σκύλος του είναι τετραπέρατος σε αντίθεση με τον ίδιο και του αρέσει το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά αλλά οι ελπίδες του είναι μηδαμινές.
Κι όμως, αν παρατηρήσει κανείς τον Charlie Brown, θα διαπιστώσει πως είναι ένας τίμιος τυπάκος, ο οποίος προσπαθεί πολύ για όλα, γνωρίζει την έννοια της αλληλεγγύης, δεν κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού, αγαπάει τον πλησίον του, βοηθάει όποτε και με όποιον τρόπο μπορεί, δεν αντιδρά στις προσβολές, δεν κρατάει κακίες και το μόνο που θέλει από τη ζωή είναι να μπορεί να κοιμάται ήσυχος τα βράδια.
Δεν ξέρω κατά πόσον ένα παιδί μπορεί να εντυπωσιαστεί από τον τόσο ήσυχο και μάλλον υποτιμημένο χαρακτηρα του, αλλά ένας ενήλικος σίγουρα θα μπορούσε να εκτιμήσει πολλά στοιχεία του. Εσείς, ξέρετε πολλούς γύρω σας οι οποίοι να είναι τόσο κοινωνικά αξιοπρεπείς όσο είναι ο Charlie; Mήπως τελικά το πιο απλό είναι και το πιο δύσκολο; Mήπως τελικά, τύποι σαν τον Charlie Brown δεν θα έπρεπε να χλευάζονται αλλά να θαυμάζονται;
Γιατί στην τελική, τι δεν έχει αυτός ο χαρακτήρας; Δεν έχει ομορφιά, το οποίο είναι κάτι επιφανειακό. Δεν έχει χρήματα, το οποίο είναι υλιστικό. Δεν έχει υψηλές γνωριμίες το οποίο είναι ελιτίστικο. Έχει όμως καλή καρδιά, αγαπάει τα ζώα, είναι σιωπηλά ερωτευμένος, προσπαθεί να γίνει καλύτερος και βοηθάει τους φίλους του χωρίς να ζητάει αντάλλαγμα.
Aν δει κανείς την τελευταία ταινία Peanuts, το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά, εντυπωσιάζεται τελικά από τον Charlie Brown. O λόγος; Διαβάστε το διάλογο μεταξύ τους:
– Γειά σου Charlie Brown.
-Θυμάσαι το όνομά μου;
-Φυσικά.
-Πριν φύγεις θα ήθελα πραγματικά να μάθω κάτι: Γιατί ανάμεσα σε όλα τα παιδιά της τάξης, εσύ επέλεξες να κάνεις μαζί μου την εργασία;
-Aυτό είναι πολύ εύκολο να απαντηθεί. Γιατί έχω δει τι σόι άνθρωπος είσαι.
-Ένας ανασφαλής και αποτυχημένος;
-Και βέβαια όχι. Μου άρεσε η συμπαράσταση που έδειξες στην αδελφή σου στο talent show, η ειλικρίνειά σου και στο χορό του σχολείου, ήσουν γενναίος και είχες πλάκα! Αλλά και όσα έκανες για εμένα όσο καιρό έλειπα, ήταν τόσο γλυκό εκ μέρους σου! Όταν λοιπόν εγώ σε κοιτάω, δε βλέπω έναν αποτυχημένο. Έχεις όλα τα ηθικά πλεονεκτήματα τα οποία εγώ προσωπικά θαυμάζω.
To ίδιο κι εγώ Charlie Brown. Νομίζω πως χρειαζόμαστε περισσότερους σαν εσένα.