Τρίτη στη σειρά νίκη για τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο κόντρα στην Άλμπα με μια ακόμα πειστική εμφάνιση σε άμυνα και επίθεση. Σίγουρα δεν σκότωσε και κανένα θηρίο, αλλά η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δείχνει να συνέρχεται μετά το καταστροφικό δίμηνο Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, εκεί όπου οι συνεχόμενες ήττες που έκανε ουσιαστικά της στέρησαν τις όποιες πιθανότητες είχε για να διεκδικήσει την πρόκριση του στην επόμενη φάση της Euroleague. Η χρονιά για τους ερυθρόλευκους ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες και η ομάδα θα ξαναμπεί στο παρκέ για επίσημο παιχνίδι σε περίπου έξι μήνες. Τα εναπομείναντα ματς προσφέρονται για την εξαγωγή συμπερασμάτων από τον Έλληνα τεχνικό και αξιολόγηση του υπάρχοντος ρόστερ. Το γεγονός, όμως, ότι δεν θα έχει επίσημες υποχρεώσεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα κατά την γνώμη υποθηκεύει και την ερχόμενη σεζόν. Αυτό είναι άλλη ιστορία πάντως.

Στο αγωνιστικό κομμάτι του χθεσινού ματς ξεχωρίζει η εμφάνιση του Σάσα Βεζένκοφ. Ο φόργουορντ του Ολυμπιακού στην καλύτερη μέρα της καριέρας του στην διοργάνωση έγραψε 31 πόντους μαζί με 10 ριμπάουντ και τρεις ασίστ. Πραγματικά συγκλονιστικός. Επιθετικά κράτησε σε πολλά σημεία μόνος του την επίθεση της ομάδας με απανωτά μακρινά σουτ, 6/7 τρίποντα είχε, ενώ και στην άμυνα πρόσφερε πολύ. Από κοντά και ο Κώστας Σλούκας με 14 πόντους και έξι ασίστ. Ο έμπειρος Έλληνας γκαρντ μετά από καιρό και σειρά μέτριων εμφανίσεων, με εξαίρεση την αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα πριν δύο αγωνιστικές στο ΣΕΦ, ανέλαβε πάλι τις γνωστές πρωτοβουλίες και οργάνωσε καλά τους ερυθρόλευκους οδηγώντας τους με ασφάλεια σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Μεγαλύτερη απογοήτευση οι Τζένκινς και Χάρισον. Οι δύο Αμερικανοί φαίνεται να χάνουν σιγά- σιγά το τρένο για την παραμονή τους στο ρόστερ της επόμενης χρονιάς. Ο πρώτος, επιλογή του κόουτς για να βοηθήσει στην περιφερειακή άμυνα κυρίως, από την στιγμή που δεν προσφέρει σχεδόν καθόλου επιθετικά πολύ δύσκολα θα μπορέσει να πείσει και να μείνει ως εναλλακτική λύση, έστω και ως τρίτη, πίσω από τα βασικά γκαρντ. Ο δεύτερος, που για πολλούς θα αποτελούσε βασικό επιθετικό όπλο με άξονα το μακρινό σουτ του για να ξεκλειδώνει ο Ολυμπιακός τις άμυνες, δεν προσαρμόστηκε στα θέλω του Γιώργου Μπαρτζώκα με αποτέλεσμα να δείχνει τελείως εκτός κλίματος. Ο προπονητής του του έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσει στην αρχική πεντάδα, φαντάζομαι για να του τονώσει την ψυχολογία, αλλά δεν την εκμεταλλεύτηκε. Έμεινε για δεύτερο σερί ματς στο μηδέν και για πολλοστή φορά μακριά από αυτό που πίστευαν όταν τον αποκτούσαν.

Οι τρεις συνεχόμενες νίκες βελτίωσαν την βαθμολογία της ομάδας, αλλά για να είμαστε ρεαλιστές ελπίδες για κάτι παραπάνω από ένα απλό πλασάρισμα δεν υπάρχουν. Οι τέσσερις αναμετρήσεις που απομένουν είναι με ομάδες, εξαίρεση αποτελεί η Χίμκι, που έχουν στόχους και μεγαλύτερη ποιότητα από τον Ολυμπιακό. Αποτελούν επομένως crash- test για παίκτες, ομάδα και ίσως προπονητή. Η Φενέρ, την προσεχή αγωνιστική, οι Βαλένθια και Ρεάλ εκτός έδρας μετά, είναι εμπόδια που για να τα υπερπηδήσεις απαιτείται να δείξεις χαρακτήρα, να βγάλεις ενέργεια και πάθος στο παρκέ. Το ζητούμενο έτσι κι αλλιώς πια είναι να τελειώσει η φετινή περιπέτεια με αξιοπρέπεια και με όσο το δυνατόνκαλύτερη θέση στην τελική κατάταξη. Τώρα για την επόμενη σεζόν θα δούμε τι θα γίνει. Δεν πρέπει να δημιουργείται πάντως η λανθασμένη εντύπωση πως οι ερυθρόλευκοι φέτος έχασαν το τρένο της οκτάδας στις λεπτομέρειες. Το δυναμικό έχει ζητήματα και σημαντικές ελλείψεις, που αν δεν καλυφθούν δύσκολα θα αλλάξει η μοίρα του Ολυμπιακού στο άμεσο μέλλον. Κομβικό σημείο για του χρόνου είναι η επιστροφή στην Α1. Χωρίς αγώνες πρωταθλήματος δεν βρίσκεις ποτέ ρυθμό, δεν αποκτάς αυτοπεποίθηση και πρακτικά δεν διεκδικείς και τρόπαια,αφού η κατάκτηση της Euroleague για τις ελληνικές ομάδες, τουλάχιστον με τα υπάρχοντα δεδομένα, μοιάζει με όνειρο απατηλό.