Σίγουρα κόντρα στον Παναιτωλικό δεν είδαμε τον ΠΑΟΚ του Πάμπλο Γκαρσία, άλλωστε τι θα προλάβαινε να κάνει ο Ουρουγουανός μέσα σε δύο μέρες; Όπως επίσης και κόντρα στην Αϊντχόφεν δεν θα δούμε τον Δικέφαλο που ονειρεύεται ο «Κανάριο».
Ο Γκαρσία θέλει γρήγορο ποδόσφαιρο, ζητάει όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές με τη μπάλα και να υπάρχει πάθος και ομαδικότητα. Βέβαια, ο Ουρουγουανός θα έχει χρόνο να δουλέψει με την ομάδα στην διακοπή του πρωταθλήματος για τις εθνικές ομάδες. Εκεί θα μπορέσει να τους περάσει τα… θέλω και τις ιδέες του.
Βέβαια, ήδη κάνει αλλαγές για να φέρει την ομάδα στα μέτρα του. Οι σχηματισμοί 4-3-3 και 4-2-3-1 θα κυριαρχήσουν τη φετινή σεζόν στους «ασπρόμαυρους», άλλωστε αυτούς ξέρει να παίζει άριστα ο Γκαρσία και αυτούς θα εμπιστευτεί.
Μπορεί ο Πάμπλο όσο ήταν ποδοσφαιριστής να είχε το πρόσωπο του σκληρού, αλλά ως προπονητής αυτό έχει αλλάξει. Ο Ουρουγουανός μετά την τριβή που είχε με τα παιδιά σε Κ17 και Κ19… μαλάκωσε-ηρέμησε.
Βέβαια, αυτή η φλόγα που είχε μέσα του δεν έχει σβήσει. Κάθε παιχνίδι το βλέπει ως τελικό και τόνισε στους παίκτες του πως θα είναι σκληρός μαζί τους, όταν θα πρέπει για να βελτιωθούν.
Ο Γκαρσία γεννήθηκε για να γίνει παίκτης και έπειτα προπονητής του ΠΑΟΚ. Ήταν η μοίρα, ήταν το πεπρωμένο των δύο πλευρών να συναντηθούν. Είμαι σίγουρος πως ο «Ινδιάνος» θα μακροημερεύσει στον πάγκο των «ασπρόμαυρων» γιατί και το ταλέντο έχει και την προσωπικότητα, αλλά και την ποδοσφαιρική εξυπνάδα για να το κάνει αυτό.
Άλλωστε το ποδόσφαιρο πλέον δεν είναι ένας ψυχρός σχηματισμός και μια επιλογή ενδεκάδας. Χρειάζεται διαπροσωπικές σχέσεις, χρειάζεται κάποιος να φτιάξει τους παίκτες, να τους κάνει να μπουν να παίξουν και για αυτόν άμα λάχει και ακριβώς σε αυτό το κομμάτι έχανε ο Φερέιρα. στη διαχείριση.
Σίγουρα η εποχή Γκαρσία στον ΠΑΟΚ θα χρειαστεί υπομονή. Και στραβές θα έρθουν και μεγάλες νίκες, αλλά όσο ο οργανισμός είναι συσπειρωμένος και στηρίζει τον προπονητή (δεν θυμάμαι άλλον προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ με τόση στήριξη) μόνο θετικά πράγματα θα γίνουν…