Ο Ντίνος Μήτογλου, ο κόουτς Βόβορας, η εμμονή να του αλλάξει θέση, η ακροβασία δίχως δίχτυ προστασίας. Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης
«Σκότωσε» το (λαβωμένο) θηρίο ο Παναθηναϊκός; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Είναι μια νίκη, αυτή επί της Χίμκι, η πρώτη του κόουτς Κάτας, που θα αλλάξει τα δεδομένα, που θα ανάψει τη σπίθα; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Είναι, όμως, η βραδιά που μας κάνει να αναρωτιόμαστε για όσα βλέπαμε τόσο καιρό.
Είμαι ο τελευταίος, ο οποίος θα χρεώσει όλα τα… εγκλήματα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά στον Γιώργο Βόβορα. Αντιθέτως, εκτιμώ ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικά εξελίξιμο προπονητή, που βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Δεν ξέρω πόσοι θα τα κατάφερναν καλύτερα, ξέρω όμως ότι ο νεαρός κόουτς δεν φτάνει που επιχείρησε να ακροβατήσει σε τεντωμένο σχοινί, το έκανε και δίχως δίχτυ ασφαλείας.
Ας μην ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση περί Σαντ-Ρος στη θέση του πόιντ γκαρντ, γιατί αυτό έχει κριθεί. Το αποτέλεσμα το γνωρίζαμε πριν ακόμα γίνει το πείραμα, αλλά ΟΚ, ήταν μια ιδέα. Το να μετατρέψει σε «καθαρό 5άρι» ένα από τα πιο χαρισματικά 4άρια της Ευρώπης, πώς το σκέφτηκε; Είναι δυνατόν να μην έχει αυτή την εικόνα, όλη τη σεζόν, ο Μήτογλου;
Εντάξει, δεν περιμένεις κάθε βραδιά να τελειώνει με 29 πόντους και 12 ριμπάουντ, να σπάει το σύστημα αξιολόγησης, να φτάνει στο 42, όμως διάολε ο Μήτογλου δεν είναι ο παίκτης των 10 λεπτών, μονοψήφιος και μονοδιάστατος. Κι αν ο Κουβανός ήταν λύση ανάγκης, η επιλογή να παρκάρει στο «5» τον Έλληνα διεθνή, κάνοντάς τον… βοηθό Παπαγιάννη, ήταν πέρα για πέρα ατυχής κι είμαι βέβαιος ότι βλέποντάς τον (και) κόντρα στη Χίμκι, θα το έχει σκεφτεί ο κόουτς Βόβορας.
Όχι δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να ρίξω ξύδι στις πληγές του πρώην προπονητή του Παναθηναϊκού, αλλά όταν η Αμερική έχει ήδη ανακαλυφθεί (ας όψεται η περιέργεια του Κολόμβου), δεν χρειάζεται να επιχειρήσουμε να την ανακαλύψουμε εκ νέου. Επίσης, όταν έχεις κάποιες… σταθερές αξίες, δεν τις μετακινείς, για να ζήσεις το «if what».
Διαφωνεί κανείς ότι αν ο Μήτογλου έκανε όλη τη σεζόν τα μισά απ’ όσα έκανε πριν λίγη ώρα στο «Νίκος Γκάλης» η εικόνα του Παναθηναϊκού θα ήταν διαφορετική; Κι αλήθεια, είμαστε βέβαιοι ότι αν ήταν διαφορετική η εικόνα, θα υπήρχε διαφοροποίηση στην άκρη του πάγκου;