Το πρόβλημα με την αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ είναι γνωστό αλλά υπάρχει πρόβλημα και με τους επιθετικούς της. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.

Αν ο κόσμος του Ολυμπιακού μουρμούριζε στις κερκίδες για την μπάλα που (δεν) έβλεπε στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης με την Λαμία, τότε ο κόσμος της ΑΕΚ που έβλεπε την ομάδα του να χάνει την έδρα της από τον ΟΦΗ τι ακριβώς έπρεπε να κάνεις; Εχω την εντύπωση πως κάπου έχει χαθεί το μέτρο. Η απογοήτευση των οπαδών της ΑΕΚ είναι δικαιολογημένη μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Αλλιώς του τα έλεγαν κι άλλιώς είναι τα πράγματα. Ολη η συζήτηση από χτες γίνεται για την αμυντική λειτουργία της Ενωσης. Οκ εκεί υπάρχει πρόβλημα κι όλοι το αναγνωρίζουν. Ο,τι και να σκεφτεί ο Αργύρης Γιαννίκης δεν πρόκειται να βρει λύση. Είναι πρόβλημα κατασκευαστικό. Λύνεται με μεταγραφές.

Αλλά για σταθείτε. Επιθετικά δεν έχει πρόβλημα η ΑΕΚ; Δυο φάσεις παραπάνω από τον ΟΦΗ έβγαλε σε ολόκληρο το παιχνίδι. Ο Τσούμπερ και ο Αραούχο ήταν εκτός ματς, εξαφανισμένοι. Ειδικά ο Ελβετος έχει να κάνει αισθητή την παρουσία του από τα τέλη του Οκτώβρη. Η ΑΕΚ δυσκολεύεται να βγάλει φάσεις κι αυτό της στοιχίζει. πριν κρεμαστουν στα μανταλάκια οι αμυντικοί χαφ και οι μπακ ας δούμε λίγο τι συμβαίνει και με την επίθεση τον τελευταίο καιρό; Με εξαίρεση τον Αμραμπατ όλοι οι υπόλοιποι κινούνται σε ρηχά νερά.
Σκέφτομαι τους οπαδούς του Ολυμπιακού που διαμαρτύρονται και γκρινιάζουν γιατί όπως λένε η ομάδα του δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο. Γκρινιάζουν την ώρα που η ομάδα τους είναι μπροστά από τον δεύτερο της βαθμολογίας έντεκα βαθμούς. Τι να πουν δηλαδή οι οπαδοί της ΑΕΚ που νομίζουν ότι θα διεκδικήσουν πρωτάθλημα ενώ είναι οχτώ βαθμούς πίσω. Κι εκεί που εδραιώνεται η πίστη τους έρχεται ο ΟΦΗ και παίρνει τη νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ; Κάπου χάνεται και το μέτρο. Η Ενωση το προσπάθησε απέναντι στον μάστορα Νίκο Νιόπλια αλλά την πάτησε.

Και μην ακούσω τις κουταμάρες περί της παράδοσης που θέλει την ΑΕΚ να μην κερδίζει παραμονές Πρωτοχρονιάς. Αυτά είναι για μικρά παιδιά. Σιγά μην βάρυνε η προϊστορία τα πόδια του Τσούμπερ και του Αμραμπατ. Άλλη δουλειά δεν είχαν ο Βράνιες και ο Χατζισαφί από το να μελετούν την παραδόσεις της ΑΕΚ. Κολοκύθια με τη ρίγανη για εκείνους που αφού δεν έχουν ή δεν ξέρουν τι να πουν βρίσκουν την στατιστική και κρύβουν την αμηχανία τους πίσω από τις στατιστικές. Μια ομάδα με αργό κέντρο και μέτριους παίκτες στην άμυνα έχασε από μια άλλη που ήξερε ποια είναι τα αδύνατα σημεία της και την χτύπησε εκεί.

Ηταν διαφορετική η ομάδα του Γιαννίκη χτες βράδι σε σχέση με τα παιχνίδια κόντρα στον Αρη και τον Παναθηναϊκό που τα κέρδισε στο τσακ; Η απάντηση είναι πως όχι. Απλά αυτή τη φορά η στάμνα έσπασε και χύθηκε το νερό. Τόσο μπορεί να παίξει η ομάδα του Γιαννίκη. Ελκυστική μπροστά απελπιστική πίσω. Κι όταν βάζεις μόλις ένα είναι δύσκολο να νικήσεις αφού πίσω μπάζεις. Τα ίδια που παθαίνει κι ο ΠΑΟΚ δηλαδή. Ακόμα κι ένας Ολυμπιακός που δεν γράφει στο μάτι μπορεί να σε αφήνει πίσω γιατί είναι αποτελεσματικός και η άμυνά του είναι κανονική. Δεν γράφω απροσπέλαστη γιατί δεν είναι. Κανονική όμως είναι. Δεν την πιάνει κορόιδο κάθε ξύπνιος προπονητής όπως ο Νιόπλιας για παράδειγμα.

Από εκεί και πέρα έρχεται η διοίκηση και λέει “τι σου λείπει κύριε Γιαννίκη”. Ενας στόπερ της προκοπής, ένας δεξιός μπακ της προκοπής και ένας αμυντικός χαφ της προκοπής. Μάλιστα. Ψάχνω, τους βρίσκω και τους φέρνω .Θα μου πείτε που θα βρεθούν χειμωνιάτικα και με πόσα λεφτά; Αυτά είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Ωστόσο η ΑΕΚ που τώρα κινδυνεύει να βρεθεί πίσω από τον ΠΑΟΚ ίσως και από άλλους διεκδικητές της τετράδα αν μείνει έτσι, οφείλει να κινηθεί. Και ο Γιαννίκης οφείλει να λύσει το πρόβλημα με τους επιθετικούς του που εξαφανίζονται την ώρα που τους χρειάζεται η ομάδα…