Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για τα «κανονικά» δύσκολα που αρχίζουν τώρα για τους διεθνείς και δεν ήταν στη Γρανάδα!

Αφότου παρακολούθησα το φιλικό μας με την Ονδούρα και εν συνεχεία την αναμέτρηση Γεωργίας-Ισπανίας, μου γεννήθηκε στο έπακρο η περιέργεια για την ανταπόκριση της αποστολής της Εθνικής υπό τον μανδύα του φαβορί και όχι του αουτσάιντερ.

Επιτυχία, δίχως άλλο, το «Χι» στην πρεμιέρα των προκριματικών του Mundial, απέναντι σε μια πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης, σε ένα κλασικό μεγαθήριο της ποδοσφαιρικής Υφηλίου, σε μια ομάδα που τον περασμένο Νοέμβριο ανάγκασε τα γερμανικά πάντσερ να αντιληφθούν πώς ένιωθε η Βραζιλία στον τελικό του ’14, όταν ο αντίπαλος σε σφυροκοπά αλύπητα, ακατάπαυστα, χωρίς τον παραμικρό οίκτο.

Ωστόσο η ισοπαλία της Εθνικής μας στη Γρανάδα ήταν προϊόν τριών συνισταμένων:

1. Ολίγον από… κλεφτοπόλεμο με «συνταγή Ρεχάγκελ»: «Υφαρπάζω έξυπνα, μεθοδικά, αυστηρά προσεκτικά και με καλό διάβασμα και στήσιμο στο χορτάρι το αποτέλεσμα που με εξυπηρετεί». Η Ελλάδα του Φαν τ’ Σχιπ έκανε τη «δουλειά της» και έφυγε… κυρία, σαν τους Ιταλιάνους, που σε περασμένες δεκαετίες είχαν έλλειμμα ποιότητας έναντι άλλων και ανακάλυπταν και καθιέρωναν το «αφορισμένο» από πολλούς catenaccio. Το οποίο εσφαλμένα λογίζεται από ορισμένους ως ταμπούρι στη μεγάλη περιοχή για να μη περάσει κουνούπι.

Ο όρος για τους πρωτοδιδάξαντες Ιταλούς σημαίνει απλά: «εφαρμόζω τακτική με έμφαση στην άμυνα και την ανασταλτική λειτουργία. Και αυτό κάναμε για να αποσπάσουμε εν τέλει το 1-1.

2. Η αλαζονεία των Φούριας Ρόχας, που νόμιζαν ότι θα ξεμπέρδευαν εύκολα μαζί μας, σε ένα ήρεμο ποδοσφαιρικό βράδυ, χωρίς πολύ ιδρώτα και σκοτούρα.
3. Η τύχη που πάντοτε επιβάλλεται να συμμαχεί μαζί σου, κάθε που αντιμετωπίζεις μια ομάδα η οποία δεν έχει μόνο μια βαριά φανέλα, αλλά υπερτερεί σε όλα και αγωνίζεται και στην έδρα της (άσχετα αν η πανδημία έχει αδειάσει τις κερκίδες). Στην τελική που λέμε, κανείς δεν θα σου ζητούσε τα ρέστα, εάν έχανες από το μεγάλο φαβορί του αγώνα!

Πόσα απίδια βάζει ο σάκος

Εδώ σε θέλω όμως τώρα μάστορα, που είσαι πια υποχρεωμένος να δώσεις συνέχεια στην καλή αρχή που έκανες. Να εξαργυρώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ανέλπιστο βαθμό που τσίμπησες στην Ισπανία.

Να κερδίσεις στην έδρα σου τη Γεωργία, που δεν είναι Ισπανία, ούτε Σουηδία (ο άλλος ισχυρός πόλος του γκρουπ) και που όμως απέδειξε ήδη κι ας μην έχει ακόμα βαθμό, ότι είναι «μπελάς»!

Πόσο δύσκολα έκαμψαν την αντίσταση της τα φαβορί του ομίλου, Ίβηρες και Σκανδιναβοί, το είδαμε στα δύο πρώτα ματς του ομίλου…

Να σου, λοιπόν, που η Εθνική μας την Τετάρτη πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, να βάλει κάτω τη μπάλα, να δημιουργήσει, να οργανώσει κινδύνους στην περιοχή των Γεωργιανών – όπως συνέβη με την αδύναμη Ονδούρα σε φιλικό όμως αγώνα – να είναι όμως αυτή τη φορά πιο ουσιαστική, να μη κλοτσάει τα… άχαστα, επομένως να τη δούμε σοβαρότερη.

Για να μας πείσει, παίρνοντας τους βαθμούς της νίκης ότι (θα) έχει λόγο στον Όμιλο και ελπίδες να ταξιδέψει στο Κατάρ.

Όλα τούτα προϋποθέτουν, ο Ολλανδός εκλέκτορας και οι διεθνείς να έχουν (ξανά)γυρίσει το διακόπτη της μετριότητας έως και… απελπισίας στα μάτια μας, με τα παιχνίδια που έκανε η Εθνική τα τελευταία χρόνια, για να κατρακυλήσει δικαιολογημένα πάλι στο ranking της FIFA…

• ΨΕΥΤΟ-9άρι Μπακασέτα σέντερ φορ, όταν υπάρχουν ο Βαγγέλης Παυλίδης που έβαλε δύο την Κυριακή στην Ονδούρα και είναι «ζεστός» στην επαφή του με τα δίχτυα και ο Γιακουμάκης που έχει σκοράρει 28 φορές φέτος, δεν διανοούμαι ότι θα ξαναδούμε ως επιλογή 11άδας από τον Φαν τ’ Σχιπ!
• ΚΑΤΑ τα λοιπά, ο Φορτούνης δεν γίνεται να μην ξεκινήσει όταν πας για παιχνίδι κατοχής, passing game, δημιουργία επιθέσεων και πρόκληση κινδύνων στην εστία της Γεωργίας. Και να παίξει και στη θέση του, όχι στα πλάγια που δεν του αρέσει, δεν του πάει και δεν αποδίδει (με αποδείξεις χρόνια τώρα και στον Ολυμπιακό)!
• ΑΣ ΔΟΥΜΕ επίσης μια μεσαία γραμμή, έναν άξονα που να μην είναι «τίγκα» σε χαφ «βρωμοδουλειάς», καταστροφής του παιχνιδιού του αντιπάλου. Εμείς πρόκειται να κάνουμε παιχνίδι. Όχι η Γεωργία για… να της το χαλάσουμε!