Ελλάδα ποδόσφαιρο: Υπήρξαν ποδοσφαιριστές στη χώρα μας που, στα πρώτα τους βήματα προκάλεσαν τον θαυμασμό της κοινής γνώμης, αλλά έμειναν εκεί.

Γράφει ο Παύλος Σαχτούρης

Όταν ένας νεαρός παίκτης κάνει τα πρώτα του βήματα και αφήνει άριστες εντυπώσεις, πάντα ακούγονται διθυραμβικά σχόλια. Στην πορεία, όμως, δεν καταφέρνουν όλοι να κάνουν το κάτι παραπάνω, να δικαιώσουν τις προσδοκίες που υπήρξαν στα πρώτα του βήματα. Στην Ελλάδα, εξάλλου, η λέξη ταλέντο είναι λίγο παρεξηγημένη. Διότι υπάρχουν παίκτες που εμφανίστηκαν και προκάλεσαν αίσθηση, αλλά η συνέχεια τους δεν ήταν ανάλογη. Έμειναν στάσιμοι, δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Κοινώς, δεν κατάφεραν ποτέ να παίξουν ποδόσφαιρο επιπέδου στην Ελλάδα.

Το overfm.gr έκανε μια αναδρομή στην ιστορία και εντόπισε τους τρεις παίκτες που ως ταλέντα, ξεχώρισαν και προκάλεσαν ενθουσιασμό στο κοινό με τις πρώτες του εμφανίσεις, τα πρώτα τους βήματα. Όμως η πορεία τους ήταν αντιστρόφως ανάλογη και δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να παίξουν, ποτέ, ποδόσφαιρο επιπέδου στην Ελλάδα. Κάναμε μια αναδρομή στο παρελθόν και εντοπίσαμε τους τρεις ποδοσφαιριστές που ήταν τα μεγαλύτερα ταλέντα, αλλά δεν είχαν ανάλογη συνέχεια.

• Βασίλης Κουτσιανικούλης

Μέλος της «χρυσής» φουρνιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου που το 2007, ως μέλος της εθνικής Νέων, έφτασε στον τελικό του αντίστοιχου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ο νεαρός ήταν τότε παίκτες του Εργοτέλη. Βρέθηκε στο στόχαστρο όλων των μεγάλων, αλλά ο ΠΑΟΚ ήταν εκείνος που κέρδισε την υπογραφή του. Προσφέροντας στην ομάδα της Κρήτης 1,2 εκατομμύρια ευρώ! Νούμερο τεράστιο για τα δεδομένα.

Ο νεαρός που είχε χαρακτηριστεί και ως «Έλληνας Μέσι» δεν κατάφερε σε κανένα σημείο να δικαιώσει τις προσδοκίες που τον συνόδευαν στην εκκίνηση της καριέρας του. Γύρισε ξανά στον Εργοτέλη και στη συνέχεια ΟΦΗ, ΑΕΛ, ξανά ΟΦΗ, Ολυμπιακός Βόλου και πλέον Δόξα Δράμας. Αν είχε παίξει ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, θα είχε γράψει ιστορία. Αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν έτοιμος για να κάνει το επόμενο βήμα.

• Σωτήρης Νίνης

Από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του. Πριν κλείσει τα 17, ο Βίκτορ Μουνιόθ που ήταν τότε προπονητής του Παναθηναϊκού του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί με την πρώτη ομάδα. Ο νεαρός την άρπαξε από τα… μαλλιά και η εκκίνηση του ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Τα σχόλια για τα προσόντα και τις ικανότητές του διθυραμβικά. Πολύ νέος μεν, αποτέλεσε ηγετική παρουσία για τους «πράσινους» και υπήρχε η αίσθηση πώς θα κάνει μια τεράστια καριέρα.

Αλλά πολλές φορές, οι λάθος επιλογές στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή είναι κάτι παραπάνω από κομβικές. Σε ηλικία 22 ετών πήγε στην Ιταλία, μια απόφαση λανθασμένη. Πέρασε και δεν ακούμπησε, αυτό τον επηρέασε και στη συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να καθιερωθεί, να παίξει ποδόσφαιρο επιπέδου. Φέτος αναγεννήθηκε με τον Βόλο.

• Νίκος Βέργος

Παιδί από την Ακαδημία του Ολυμπιακού, θεωρούνταν ικανός να βρεθεί και στην πρώτη ομάδα και να καθιερωθεί. Πήρε τις ευκαιρίες του, αλλά δεν ανταποκρίθηκε. Πήγε δανεικός και στην Ακαδημία της Ρεάλ και στην Έλτσε, αλλά στην Ελλάδα δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να βρει τα πατήματά του και να παίξει ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Πήγε μετά στην Ουγγαρία στην Βάσας, επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, όμως και εκεί μια από τα ίδια.

Ούτε με την πράσινη φανέλα μπόρεσε να καθιερωθεί, να πάρει χρόνο, να παίξει ποδόσφαιρο επιπέδου, να δικαιώσει τα πολύ καλά σχόλια που είχαν ειπωθεί για τις δυνατότητές του. Ένα ακόμα πέρασμα από την Ιβηρική χερσόνησο και την Χέρκουλες για να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναιτωλικού.