Από το λαϊκό δημώδες άσμα «ένα νερό κυρά Βαγγελιώ», περνάμε στο μεταμοντέρνο «ένα νερό κυρ Βαγγέλη»! Και βέβαια, δεν φταίει για όλα ο πρόεδρος, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά. Να υπάρχει ένας μπούσουλας, ένα έγγραφο, που πάνω του θα «πατάνε» και θα στέλνουν σοβαρές ειδοποιήσεις. Η προχειρότητα εκθέτει την ΕΟΚ και μετατρέπει σε αθλιότητα την κλήση.
Το συγκεκριμένο έγγραφο, από το οποίο επιμελώς αφαιρέσαμε όσα στοιχεία αποτελούν «προσωπικά δεδομένα», συνιστά κλήση παιδιών στα κλιμάκια. Είμαι βέβαιος ότι έχετε ακούσει πολλάκις για το «αναπτυξιακό μοντέλο» του κ. Λιόλιου. Τομέας στον οποίο έδωσε ιδιαίτερη έμφαση. Αυτοσκοπός και ταυτόχρονα προεκλογική σημαία.
Το τελευταίο που θα ήθελα ήταν να τον αδικήσω. Ως διοικητικός ηγέτης του Προμηθέα έκανε εκπληκτική δουλειά στο αναπτυξιακό κομμάτι. Εκεί προφανώς δεν τους είχαν κόψει το νερό… Υπήρχε σταθερή υδροδότηση!
Ποιος πληρώνει, ποιος ενημερώνει;
Η ΕΟΚ, για να αντιληφθείτε πλήρως σε τι αναφερόμαστε, κάλεσε 15χρονα παιδιά να ταξιδέψουν. Από μακριά. Πολύ μακριά. Έστειλε ένα χαρτί, στο οποίο δεν αναφέρονται βασικά πράγματα. Πώς θα μετακινηθούν; Πώς θα επιστρέψουν; Πού θα μείνουν; Ποιος πληρώνει τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής και διατροφής; Αν υπάρχουν προτεινόμενα καταλύματα. Σε περίπτωση που θα πληρώσουν οι γονείς, αν έχουν γίνει κάποιες ειδικές συμφωνίες με ξενοδοχεία κτλ.
Απλά τους ενημερώνει να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα. Και νερό! Είμαστε σοβαροί; Δεν μπορεί η ΕΟΚ να έχει μισή παλέτα νερά, ώστε να δίνει στα παιδάκια; Πρέπει να το κουβαλάνε μαζί τους; Εκτός κι αν τα συγκεκριμένα παιδιά έχουν κρατήσει αποθέματα από το νερό του Καματερού, οπότε πάμε πάσο…
Όταν είδαμε το συγκεκριμένο έγγραφο, φανταστήκαμε ότι οι Ενώσεις έχουν καλύτερη πληροφόρηση. Δεν φταίμε εμείς, η φαντασία μας τα φταίει. Η κεντρική διοίκηση δεν έχει φτάσει ακόμα στο εδάφιο του οδηγού διαχείρισης, που αναφέρεται στην αποκέντρωση και στη συνεργασία με τους τοπικούς φορείς του αθλήματος. Νέοι είναι θα μάθουν. Νερό να υπάρχει κι όλα λύνονται…