Κάθε φορά που αποφασίζει να μιλήσει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος λέει… ψέματα. Και τα λέει ανερυθρίαστα. Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης

Ο κόσμος τους κι ο κόσμος μας. Επειδή κάποια στιγμή πρέπει να βάζουμε τα πράγματα στη σειρά, στη σωστή τους βάση, εμείς στον OVER FM έχουμε επιλέξει να ανοίγουμε τα μικρόφωνα σε όλους, όχι μόνο σε όσους συμφωνούν μαζί μας. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είχε τη δυνατότητα (δείτε εδώ) να εκφραστεί, όχι σε εχθρικό περιβάλλον (εξ ου κι η μη συμμετοχή μου στη συζήτηση, για όσους αναρωτήθηκαν), αλλά και πάλι με ψέματα προσπάθησε να κάνει το άσπρο μαύρο.

Είχε δυνατότητα, που δεν πρόσφερε σε κανέναν από τους αντιπάλους του, σε κανέναν απ’ όσους επιχείρησαν να του ασκήσουν κριτική. Μπορούσε να μιλήσει ελεύθερα, ο άνθρωπος που προσπάθησε με όλους τους τρόπους να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή. Αλλά είπαμε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Ο Νίκος Παπαδογιάννης κι ο Γιάννης Ψαράκης (με ηλικιακή σειρά η αναφορά) ήταν… «τόσο όσο». Δεν τον χάιδεψαν, δεν τον πρόσβαλαν. Κι όμως, είπε ότι στις εκλογές δεν ψήφιζαν αντιπρόσωποι, κάτι τόσο αληθές, όσο και το ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία είναι κομμουνιστικό κράτος. Αρνήθηκε ότι μέχρι πρότινος ψήφιζαν 500 σωματεία στις εκλογές (κι αν συνυπολογίσουμε τους αντιπροσώπους, τα νούμερα μικραίνουν), αμφισβητώντας τα αποτελέσματα, που η ίδια η ΕΟΚ -ύστερα από εισαγγελική παραγγελία- έδωσε.

Είναι πρόδηλο ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, με εντυπωσιακή διαύγεια και πολιτικό λόγο, που θα ζήλευαν πολλοί νεότεροί του, νιώθει μέρος μιας ιστορίας, πασπαλισμένης από χρυσόσκονη ψεμάτων, με στρογγυλεμένες γωνίες και τσιτάτα, τα οποία χρησιμοποιούνται για να κρυφτεί η ανυπαρξία έργου.

Όση ώρα μίλησε δεν βρήκε ένα λάθος για να παραδεχθεί, δικαιώνοντας απόλυτα τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος μιλά σπάνια, αλλά κάθε του ρήση είναι πιο εύστοχη από τα σουτ που επιχειρούσε. Ο τεράστιος Γκάλης είχε πει «… ξέχασα ότι ο Βασιλακόπουλος έχει το αλάθητο του Πάπα». Αν κι ο Πάπας κάποια στιγμή παραδέχθηκε ότι έκανε και λάθη.

Αλλά δεν έχουν σημασία τόσο τα ψέματά του, τα έχουμε συνηθίσει. Είπε και μια… αλήθεια. Αποκάλυψε, δίχως ενδεχομένως να το καταλάβει, το πλάνο του για την επόμενη μέρα. Με την αγαπημένη του έκφραση «έχουν γνώση οι φύλακες», έδειξε ότι είναι έτοιμος για την επόμενη κίνηση, την οποία είχαμε αποκαλύψει εδώ και τέσσερις μέρες (δείτε εδώ): Τη διοίκηση Πρωτοδικείου.

Το πλάνο του είναι να βγουν μπροστά σωματεία (φυσικά), που θα ζητήσουν από το Πρωτοδικείο τον ορισμό προσωρινής διοίκησης, η οποία (ω του θαύματος) θα είναι της εμπιστοσύνης και της αρεσκείας του. Η διοίκηση Πρωτοδικείου θα έχει αποστολή τη διεξαγωγή εκλογών, αλλά μπορεί και να καθυστερήσει λίγο (άμαθοι θα είναι οι άνθρωποι), οπότε να προλάβει το Προολυμπιακό και το… εθνικό συμφέρον, για την αναβολή των εκλογών το Φθινόπωρο.

Λέτε να συμβούν όλα αυτά; Αλήθεια, αν συμβούν, ποιος είναι εκείνος που θα μετατρέψει την Εθνική σε μέσο επικράτησης. Άλλωστε, χρόνια τώρα έχει εργαλειοποιήσει την «επίσημη αγαπημένη». Έτσι για να ξαναγνωριστούμε…