Ο προπονητής του Παναθηναϊκού φαίνεται να είναι πολύ μπερδεμένος. Μπερδεμένος για το πως θα χρησιμοποιήσει τους παίκτες. Μπερδεμένος για το ποιοι ακριβώς είναι οι ρόλοι στην ομάδα. Μπερδεμένος για την επίθεση και το πως θα χτίσει πάνω στα μεγάλα του ατού. Μπερδεμένος για το πως θα αξιοποιηθεί ο Παπαγιάννης. Μπερδεμένος για το κομμάτι της δημιουργίας. Απόδειξη; Η απόκτηση του Γιόγκι Φέρελ. Ο Έλληνας προπονητής απέκτησε έναν παίκτη που μάλλον δεν ήξερε. Δεν δικαιολογείται να μην παίζει καθόλου αυτός που ήρθε για να συμμαζέψει, υποτίθεται, την ομάδα. Η κατάσταση δεν διαφοροποιείται από παιχνίδι σε παιχνίδι και το μέλλον δείχνει δύσκολο. Έρχεται και το ντέρμπι της Δευτέρας και όσο και αν λένε πως δεν πρόκειται να φέρει εξελίξεις μια βαριά ήττα, τόσο τις βλέπω να έρχονται αν στραβώσει το ματς.

Πριν την έναρξη του ματς ελάχιστοι θα περίμεναν ότι η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη θα ήταν μέσα στην διεκδίκηση της νίκης ως το τελευταίο σουτ. Η εικόνα των πρασίνων ήταν πολύ καλή για το μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης και θα μπορούσαν να είχαν φύγει νικητές από το Μόναχο. Δυστυχώς η νίκη χάθηκε στις λεπτομέρειες. Για πρώτη φορά η δημιουργία κινήθηκε σε τόσο υψηλά επίπεδα. Καλή κυκλοφορία, συνεργασίες και πλουραλισμός. Στην άμυνα η επιλογή της ζώνης από τον Έλληνα κόουτς, αν και αναχρονιστική, έφερε αποτέλεσμα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπέρδεψε τους γηπεδούχους, όμως την κρίσιμη στιγμή μίλησε ο Λούσιτς με ένα απίθανο τρίποντο και ουσιαστικά έκρινε το ματς. Οι δύο άστοχες βολές του Οκάρο Γουάιτ και οι λάθος αποφάσεις των τελευταίων επιθέσεων ήρθαν να προστεθούν στο κάδρο που έκρινε το αποτέλεσμα.

Μς ρεκόρ στο 2-9 μετά τις πρώτες έντεκα αγωνιστικές το μόνο που του μένει είναι να προσπαθήσει να μην βγει τελευταίος στην τελική κατάταξη. Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης. Είναι όμως σίγουρα μια από τις πιο προβληματικές. Σοβαρές ελλείψεις στο ρόστερ, χωρίς ποιότητα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πετάει στα σκουπίδια μια ακόμα σεζόν. Ας το δουν ως μια ευκαιρία να παίξουν οι νεαροί Έλληνες παίκτες της ομάδες, όπως ο Μαντζούκας, αλλά και γενικότερα να αναβαθμιστεί ο λεγόμενος ελληνικός κορμός. Οι εγχώριοι τίτλοι λογικά θα ξεγλιστρίσουν  και θα κατηφορίσουν προς Πειραιά μεριά. Το θέμα είναι το μέλλον. Εάν οι διοικούντες εμπιστεύονται τον Πρίφτη ας τον στηρίξουν και ας βάλουν κάτω τα δεδομένα χτίζοντας την επόμενη χρονιά σε πιο στέρεες βάσεις. Είπαμε σχέδιο και πλάνο όταν δεν υπάρχουν λεφτά. Εάν πάλι θεωρούν ότι ο Έλληνας κόουτς δεν μπορεί ας τον αλλάξουν. Οι όποιες αλλαγές, είτε στην άκρη του πάγκου, είτε σε έμψυχο δυναμικό, ας γίνουν με γνώμονα τα πραγματικά δεδομένα και στοιχεία και όχι με το πως θα θέλαμε να είναι τα πράγματα. Αυτά και με τις υγείες μας για ια ακόμα εβδομάδα….