Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει την….ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού και ανησυχεί για το μέλλον.
Η ανησυχία για τις καταστροφικές πυρκαγιές που πλήττουν ολοένα και περισσότερα πλέον την χώρα μας τα τελευταία χρόνια, μας κτύπησε ήδη την πόρτα και για το 2022. Και πάνω που λέγαμε ότι δεν έχει μείνει και τίποτα άλλο να κάψουν στην Αττική ,ήρθε ένα ακόμα χτύπημα με την φωτιά που είχαμε στην περιοχή της Βούλας ή της Άνω Γλυφάδας(λίγο μπέρδεμα εδώ από όσα διαβάζουμε)αρχικά και έπιασε και το περίφημο Πανόραμα και την Βάρη και είχαμε και εκκενώσεις προληπτικά βασικά αλλά και κάποιες ,όχι πολλές πάντως, καταστροφές.
Το πρώτο ερώτημα αφού όπως φαίνεται δεν είχαμε τα χειρότερα και ήταν λογικό μιας και σε πολλά σημεία της πυρκαγιάς υπήρχε μόνο χαμηλή βλάστηση, είναι τι έγινε. Ήταν φωτιά τυχαία; Ήταν εμπρησμός; Ξεκίνησε από κολώνα της ΔΕΔΔΗΕ όπως ακούστηκε ή έβαλε κάποιος φωτιά εκεί για να τον στοχοποιήσει; Για όλα αυτά θα μάθουμε από τους εμπειρογνώμονες αν και πολλές φορές το τελικό αποτέλεσμα έχει επίσης ερωτηματικά που μπορεί να οφείλονται και πράγματι σε έλλειψη στοιχείων. Για την ιστορία κρατάμε ότι «Δεν υπάρχει καμία ένδειξη, μέχρι στιγμής, ότι η φωτιά στην Άνω Γλυφάδα που έφτασε ως το Πανόραμα της Βούλας ξεκίνησε από υποσταθμό», αναφέρει ο ΔΕΔΔΗΕ.
Η αλήθεια είναι όμως ότι μας έκανε εντύπωση πάλι να βλέπουμε τις φλόγες μέσα στον αστικό ιστό ή για την ακρίβεια εκεί που αρχίζει το δάσος ή το βουνό και είναι τα όρια. Όπως και να έχει είχαμε πάλι καταστροφές. Τα σχόλια πολλά από τα sosial media μέχρι και τους πιο επώνυμους. Σχόλια και επικρίσεις για πολιτεία, υπουργεία, Πυροσβεστική, Δήμους ,τα πάντα. Κάνοντας ένα ζάπινγκ και εκεί αντιφατικότητα. Άλλος έλεγε όλα δούλεψαν ρολόι,άλλος τίποτα δεν δούλεψε. Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια ακριβώς. Αλλά ξέρουμε όλοι ένα και αυτό είναι βέβαιο. Οι μετεωρολόγοι είχαν ειδοποιήσει για επικίνδυνες καιρικές συνθήκες για πυρκαγιές. Και όπως διάβασα και σε συγκεκριμένους μετεωρολόγους δεν είχαμε και τα μποφόρ που ειπώθηκαν αλλά λιγότερο.
Πολλά τα ερωτηματικά και τα ερωτήματα
Όπως και να έχει το ερώτημα είναι λειτούργησε σωστά ο κρατικός μηχανισμός; Γιατί δεν περιορίστηκε άμεσα η πυρκαγιά και από εκεί που νομίσαμε ότι είναι μια σαν τις τόσες καθημερινές σε όλη την Ελλάδα, πήρε έκταση και έγινε επικίνδυνη; Υπήρχε οργάνωση από Δήμους και Πολιτική Προστασία; Προ 20 ημερών σχεδόν ο αρμόδιος υπουργός της Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας Χρ. Στυλιανίδης, είπε χαρακτηριστικά ότι “ο φετινός στρατηγικός σχεδιασμός βασίζεται στην εμπειρία τού παρελθόντος και ειδικότερα των περσινών πυρκαγιών” και επισήμανε ότι “δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, γι’ αυτό το βασικό δόγμα είναι πρόληψη, προετοιμασία, ετοιμότητα και άμεση επέμβαση”.
Υπήρξε κάτι τέτοιο; Επίσης διαβάσαμε στην τότε Σ.Τύπου ότι Ιούλιο και Αύγουστο έχει δοθεί η προτεραιότητα για πλήρη ετοιμότητα. Ο Ιούνης δηλαδή δεν είναι επικίνδυνος; Το ποιος ευθύνεται που δεν περιορίστηκε άμεσα η πυρκαγιά δεν είναι δική μας δουλειά. Το να μας κάνει εντύπωση όμως πως μετά από τέτοιες καταστροφές η χώρα μας πιάνεται πάλι εξαπίνης νωρίς νωρίς και μια μικρή φωτιά γίνεται απειλή μέσα στον αστικό ιστό, είναι λογικό. Λογικό επίσης είναι να απορούμε και πως στην Ελλάδα τα δάση είναι…μεσοτοιχία με πολυτελείς κατασκευές και τα σπίτια μέσα στα βουνά.
Εδώ το κράτος δεν μπορεί να ευθύνεται πέραν του πως δόθηκαν άδειες που συνήθως δεν δόθηκαν αλλά ήταν αυθαίρετα που νομιμοποιήθηκαν(μήπως άλλο λάθος και αυτό ειδικά σε κραυγαλέες και επικίνδυνες περιπτώσεις); Και κάτι ακόμα. Ακούσαμε για 86 εναέρια μέσα. Πόσα αεροπλάνα έχουμε ετοιμοπόλεμα; Πέρσι τα μισά δεν μπορούσαν να πετάξουν γιατί δεν είχαμε ανταλλακτικά. Φέτος; Είναι όλα έτοιμα; Και αν είναι γιατί δεν πήραν κατευθείαν όλα αφού δεν είχαμε και άλλες φωτιές. Και επίσης μην παραπλανούμε εμμέσως τον κόσμο. Με τα περισσότερα ελικόπτερα (σ.σ χρήσιμα αλλά επ’ ουδενί επαρκούν)με ένα …κουβαδάκι όπως το βλέπουμε εμείς, θα δώσουμε την μάχη; Το καλοκαίρι φέτος φαντάζει πιο απειλητικό από ποτέ για τα δάση μας, για το οξυγόνο μας, για το μέλλον μας. Τελικά είμαστε έτοιμοι; Έχουμε τα απαραίτητα μέσα; Γιατί το πρώτο μήνυμα ήταν ανησυχητικό. Ούτε η εμπειρία αξιοποιήθηκε, ούτε ετοιμότητα στον βαθμό που πρέπει αντιληφθήκαμε. Μακάρι να κάνουμε λάθος. Καλή μας τύχη…