Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για την Εθνική ομάδα πόλο
Το πόλο είναι από τα αγαπημένα μου, μετά το μπάσκετ βέβαια, αθλήματα. Και ένα πολύ πολύ δύσκολο άθλημα για όσους δεν το γνωρίζουν καθώς κάτω από το νερό γίνονται τρομερές μάχες σε απίστευτη ένταση.
Το πόλο μας έκανε να χαμογελάσουμε λίγο έστω μέσα σε μια κατάσταση εθνικής καταστροφής και πένθους από τις πυρκαγιές που κατακαίουν τον ιστό της χώρας μας.
Μας έκαναν όμως αυτά τα παιδιά να σκάσουμε ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και να τους πούμε ένα ευχαριστώ. Για οσους με γνωρίζουν χρόνια πάντα εκτιμώ περισσότερο και χαίρομαι περισσότερο για επιτυχίες αθλημάτων που δεν είναι προβεβλημένα από τα μίντια και για παιδιά που τα θυμούνται μόνο στις διεθνείς επιτυχίες. Και έχω πάντα την διαφωνία για την υπερπροβολή αθλητών που βγάζουν εκατομμύρια με εξαίρεσεις ολίγες όταν προσφέρουν στην κοινωνία.
Θα έπρεπε τα μίντια στην Ελλάδα να αναδείξουν αθλήματα που είναι πρωτοσέλιδο σε άλλες και πολύ μεγαλύτερες από εμάς χώρες. Και να τους αφιερώνουν χρόνο και χώρο. Αλλά στην Ελλάδα αυτά είναι άγνωστες λέξεις ακόμα και στο συνάφι μας για πολλούς λόγους…. Το πόλο δεν έχει την προβολή του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ αλλά σε όλα τα επίπεδα σε εθνικό επίπεδο,είναι το πιο συνεπές σε διάρκεια.
Διαχρονικά είναι το εθνικό μας άθλημα με τις πολλές επιτυχίες του και η επιβεβαίωση αυτού ήταν το αργυρό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Τόκιο. Καμία στενοχώρια που χάσαμε από τους Σέρβους. Τα παιδιά τα έδωσαν όλα,μας έκαναν υπερήφανους. Παιδιά που πολλές φορές τσοντάρουν κάνοντας άλλη δουλειά ,για να προλάβουν να πάιξουν και πόλο. Παιδιά που έδωσαν ρεσιτάλ σοβαρότητας στις δηλώσεις τους προ του τελικού αλλά και μετά . Ειδικά όταν έλεγαν ότι δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε όταν η Ελλάδα καίγεται. Και ζήτησαν και συγγνώμη επ αυτού!
Αθλητές πρότυπο σε όλα. Και αν ήταν το μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο θα μιλάγαμε για χρόνια για μια τέτοια επιτυχία. Και πάλι καλά που κάποιοι επιχειρηματίες όπως ο Βαγγέλης Μαρινάκης έδειξαν εμπράκτως το ευχαριστώ τους. Με το πριμ που προσέφερε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Και όχι πριμ για δημόσιες σχέσεις αλλά για να βοηθήσει πραγματικά . Τα 200χιλ είναι μεγάλο νούμερο και πραγματικά ανάσα για πολλούς από τους αθλητές μας. Τέλος κάτι σημαντικό.
Την ώρα που στο μπάσκετ ψάχνουμε τα νέα μεγάλα ταλέντα χωρίς αποτέλεσμα πάντως,στο πόλο οι νέες φουρνιές είναι πάντα αξιόλογες ή και καλύτερες από τις περασμένες. Συνεπώς γίνεται εξαιρετική δουλειά στις υποδομές και έτσι υπάρχει και παρόν και μέλλον και έρχονται και άλλες επιτυχίες!