Ο Αμπέλ Φερέιρα αποτελεί παρελθόν για τον ΠΑΟΚ με τον Πορτογάλο τεχνικό να βάζει τους τίτλους τέλους μέσα από λόγια καρδιάς στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξή του.

Ο Αμπέλ Φερέιρα αποχαιρέτησε τον ΠΑΟΚ και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του στη Βραζιλία με την Παλμέιρας. Μετά από 1,5 χρόνο παρουσίας στον «ασπρόμαυρο» πάγκο, ο Πορτογάλος τεχνικός άφησε τον “Δικέφαλο” γεμάτος συναισθήματα. 

Στην αποχαιρετιστήρια δηλωσή του, ο Φερέιρα ευχαρίστησε όλον τον οργανισμό του ΠΑΟΚ.

Αναλυτικά η δήλωση του Αμπέλ Φερέιρα:

«Ευχαριστώ, γιατί καταρχάς έγινα καλύτερος προπονητής. Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δόθηκε από την οικογένεια Σαββίδη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.

Αν πάω κάπου σήμερα, πάω εξαιτίας της δουλειάς που κάνουν αυτοί. Ευχαριστώ το οργανόγραμμα του ΠΑΟΚ, όλη τη δομή, τον κ. Μάκη, τη Μαρία, όσους δουλεύουν στις ακαδημίες, στη Μεσήμβρια, ένα τεράστιο ευχαριστώ. Είναι αδύνατο να ζεις σε αυτόν τον σύλλογο χωρίς να έχεις τη λέξη πάθος. Ζητώ συγγνώμη για όσα λάθη έχω κάνει και έχω κάνει αρκετά. Εσείς με γνωρίζετε ως προπονητή και όχι από την ανθρώπινη πλευρά μου, αλλά και πάλι θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη αν κάποιον τον πίκρανα ή τον στεναχώρησα. Ο ΠΑΟΚ είναι πάθος, είναι νίκη και συνεχής προσπάθεια και αυτό το πάθος το νιώθουν όλοι. Από τη δική μου πλευρά έχω την πεποίθηση ότι αφήνουμε την ομάδα σε καλύτερη μοίρα από αυτή που βρισκόταν και για άλλη μια φορά ευχαριστώ τους πάντες.

Παρ’ ότι είμαι προπονητής, δε διαφέρει η μοίρα από των παικτών, παίκτες αγοράζονται και πωλούνται. Είναι η δεύτερη φορά που μια ομάδα δαπανά ένα ποσό για μένα, κάτι πρέπει να βλέπουν κι αυτό με αφήνει ικανοποιημένο. Εδωσα τα πάντα γι’ αυτόν τον σύλλογο και πάντα ο καλύτερος τρόπος για να φεύγεις από μια ομάδα είναι η μπροστινή πόρτα. Για 1,5 χρόνο έζησα εδώ, όπου κι αν πήγαινα όλοι οι άνθρωποι με έβλεπαν με μεγάλη συμπάθεια και θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο.

Πάνω απ’ όλα θα μου λείψουν οι ποδοσφαιριστές. Εχει ακουστεί ότι δε συμπαθιόμασταν με κάποιους και αυτό είναι ένα ξεκάθαρο ψέμα. Φτιάξαμε αποδυτήρια που κυριαρχούσε ο σεβασμός. Στη Μεσήμβρια υπάρχει το πνεύμα της ομαδικότητας και αυτό είναι κάτι καταπληκτικό που έχουν πετύχει αυτοί οι ποδοσφαιριστές. Νιώσαμε ότι είναι κοντά οι φίλαθλοί μας, παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να είναι στο γήπεδο και όλοι να καταλάβουν πως όποια απόφαση πήρα, την πήρα με γνώμονα το καλό της ομάδας».