Ο Γιώργος Χελάκης ως ανυπόκριτος θαυμαστής του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, αυθαιρετεί παίρνοντας τις επιθυμίες του για πραγματικότητα…

Το «για μένα» είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούσε (μεταφρασμένη) ο Λουτσέσκου. Την χρησιμοποιούμε κι εμεί στο εξής για να δείξουμε ότι κάποιος δεν θέλει να παραδεχτεί την πραγματικότητα. Τι λέει λοιπόν αυτή… πραγματικότητα; Ότι ο Λάζαρος προέρχεται από έναν σοβαρό τραυματισμό και του έχει πάρει κοντά δώδεκα μήνες για να συνέλθει. Λέει επίσης ότι όταν φάνηκε να συνέρχεται δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό και να βοηθήσει τον Ολυμπιακό. Χρησιμοποιήθηκε λίγο και βοήθησε λιγότερο.

Η πραγματικότητα επίσης λέει ότι πατάει στα τριάντα τέσσερα και εκεί που άλλοι αποφασίζουν να τα παρατήσουν αυτός πάει στον Ατρόμητο περίπου με δοκιμή. Αν μπορέσει να παίξει έχει καλώς, αν όχι και πάλι φίλοι με τον Γιώργο Σπανό και τον Νταμίρ Κάναντι. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος δέχτηκε να παίξει με δοκιμή. Σαν να μην είναι και ο ίδιος σίγουρος πως θα τα καταφέρει. Για μένα όλα αυτά έχουν σχετική σημασία. Εκείνο που κρατάω είναι πως ο Λάζαρος βρήκε ομάδα και θα μπει να παίξει. Αν υπήρχε λόγος να μην το κάνει θα του το είχαν πει οι γιατροί. Ειλικρινά δεν βλέπω γιατί ο Λάζαρος θα έμπαινε σε τέτοια διαδικασία αν δεν ένιωθε καλά. Κι από τη στιγμή που νιώθει όλα μπορούν να γίνου. Να συνδεθεί δηλαδή με τον καλό Λάζαρο που οδήγησε την ΑΕΚ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε. Πολλοί ήταν οι παίκτες που είχαν συμμετοχή στην επιτυχία της Ενωσης πριν από δυο χρόνια και κάτι. Η συμβολή του Λάζαρου δεν ήταν σαν πολλών άλλων. Ηταν καθοριστική. Είτε έπαιζε από την αρχή είτε ο Χιμένεθ τον έβαζε στο δεύτερο ημίχρονο ο διεθνής εξτρέμ καθόριζε παιχνίδια με τις προσωπικές του ενέργειες και τα χτυπήματα φάουλ. Ο ίδιο τρέφεται από την μπάλα. Αγαπάει να παίζει και να διακρίνεται. Αγαπάει να συμμετέχει και να πρωταγωνιστεί. Για την κλάση του δεν χωρά συζήτησή.

Ο Κάναντι χρειάζεται στα άκρα της ομάδας του έναν καθαρόαιμο διεμβολιστή. Έναν παίκτη που να πηγαίνει στο ένας εναντίον ενός και να ρηγματώνει τις αντίπαλες άμυνες. Ο υγιής και κεφάτος Χριστοδουλόπουλος μπορεί να του προσφέρει όλα αυτά. Να σφραγίσει με την παρουσία του το παιχνίδι του Ατρόμητου. Ο καλύτερος Ελληνας εξτρέμ τα τελευταία δέκα χρόνια έχει να αποδείξει ότι υπάρχει ακόμα καύσιμο στο ρεζερβουάρ. Κι αν πράγματι έχει ο Φαντ Σιπ θα διαπιστώσει πως σαν τον Λάζαρο δεν υπάρχει άλλος εξτρέμ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι ας γράφει ότι θέλει η ταυτότητα του στην ένδειξη για την ημερομηνία γεννήσεως…