Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τις αδυναμίες του Ολυμπιακού που δεν του επιτρέπουν να παίξει όπως θέλει ο προπονητής του…

Οχι επειδή ο Αγκιμπού Καμαρά έδωσε αναπάντεχα το φιλί της ζωής στον Ολυμπιακό, να ξεχάσουμε όσα προηγήθηκαν στο ματς με την λουντογκόρετς. Δεν αναφέρομαι φυσικά στον Mαρτίνς γιατί αυτός και είδε και παραδέχτηκε ότι οι Βούλγαροι στάθηκαν καλύτερα στο γήπεδο από τη δική του ομάδα. Αναφέρομαι σε όλους τους καλοπροαίρετους φίλους του Ολυμπιακού που μιλούν για τις απουσίες της ομάδας τους και στους παίκτες που έπαιξαν χωρίς να έχουν κάνει ολοκληρωμένη την προετοιμασία.

Οτι ο Σεμέδο χάνει τους αντιπάλους του και μετά τους τραβάει από την φανέλα ποια εξήγηση υπάρχει; Οτι ο Λαλά και ο Κούντε γύρισαν δυο φορές την μπαλα προς τα πίσω και πρόσφεραν κόντρα επίθεση στη Λουντογκόρετς ποιος φτάει; Τι εμποδίζει άραγε τους Λαλά και Ρέαμπτσιουκ να βγάλουν δυο σέντρες της προκοπής; Θέλω να πω δηλαδή ότι υπάρχουν ελαφρυντικά για την μέτρια απόδοση του Ολυμπιακού την πρώτη ώρα του παιχνιδιού αλλά υπάρχουν και λάθη που δεν δικαιολογούνται από ποδοσφαιριστές σε αυτό το επίπεδο.

Βέβαια, απέναντι στην μια ώρα του ματς υπάρχει και η μισή ώρα στο τέλος που οι ερυθρόλευκοι σουλουπώθηκαν, πίεσαν τον αντίπαλο και του δημιούργησαν προβλήματα. Οχι ότι έβγαζαν τη μια φάση μετά την άλλη, αυτό δεν έγινε ποτέ, αλλά προσπάθησαν με ορθολογικό τρόπο να ανπτυχθούν και να απειλήσουν. Οτι σουλουπώθηκαν το αφείλουν κυρίως στη παρουσία του Γιαν Εμβιλά που έβαλε την μπάλα κάτω, την άλλαξε διαγώνια και δημιούργησε τις προυποθέσεις να απειληθεί η Λουντογκόρετς. Και θα είχε απειληθεί περισσότερο αν αυτοί που έπαιρναν τις πάσες του Εμβιλά στα πλάγια εκτός από τις σέντρες είχαν στο ρεπερτόριό τους και άλλες κινήσεις.

Ο Ανδρούτσος το προσπάθησε έστω και με σχετική επιτυχία, ο Ρέαμτσιουκ είναι φανερό ότι ακόμα δεν έχει στο ρεπερτόριό του τέτοιες κινήσεις. Οταν λοιπόν επιλέγεις να παίξεις χωρίς εξτρέμ περιμένεις να παίξουν ως ένα βαθμό αυτό τον ρόλο οι πλάγιοι μπακ.. Είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο Πέδρο Μαρτίνς έχει δυο καλοκαίρια τώρα «φαγωθεί» να του φέρουν στην ομάδα του Χένρι Ονιεκούρου. Ψάχνει παίκτη να μπορεί να πάει στο «ένας εναντίον ενός» και να δημιουργήσει ρήγματα. Στο ματς με την Λουντογκόρετς τέτοιος παίκτης δεν υπήρχε. Ο Κούντε έμεινε πίσω χωρίς ουσιαστική προσφορά και ο μόνος που το επιχείρησε όταν μπήκε ήταν ο Ελ Αραμπί. Δεν ξέρω όμως αν είναι σωστό να ξοδεύεται έτσι ο Μαροκινός σούπερ σταρ επειδή κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουελιά.

Το παιχνίδι με την Λουντογκόρετς αποκάλυψε κάποιες κατασκευαστικές αδυναμίες του Ολυμπιακού που επείγει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Μας αποκάλυψε επίσης ότι ο Αγκιμπού Καμαρά πολύ σύντομα θα εκτοξεύσει την καριέρα του, την χρηματιστηριακή του αξία και θα προσφέρει στον Ολυμπιακό πολύ ποερισσότερα από όσα θα περίμεναν και εκίνοι που τον «έκλεψαν» από την Λιλ. Ο Ολυμπιακός υπερτερεί σε ποιότητα και λύσεις των «αετών» του Ράζγκραντ αλλά επιβάλλεται να το αποδείξει. Οταν τελιώνει το ματς, οι ομάδες φεύγουν από το γήπεδο και οι δυσαρεστημένοι από το ισόπαλο αποτέλσμα είναι οι Βούλγαροι, αυτό δείχνει ανάγλυφα την εικόνα του ματς που αποκάλυψε τις χτυπητές αδυναμίες του Ολυμπιακού.