To ντέρμπι ήταν νερόβραστο. Τα πράγματα για όσους πήγαν ή κάθισαν να το δουν έγιναν χειρότερα διότι δεν μπήκε γκολ. Πολλές προσωπικές μονομαχίες στο κέντρο, δυνατά μαρκαρίσματα, μικροτραυματισμοί και εντάσεις. Από μπάλα λίγα πράγματα. Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο πρώτο μέρος και ο Παναθηναϊκός καλύτερος στο μεγαλύτερο διάστημα του δεύτερου. Από το ΟΑΚΑ οι Παναθηναϊκοί έφυγαν με την λογική… που καλά που δεν πάθαμε και τίποτα.
Mάλιστα από την πλευρά του Παναθηναϊκού δεν βγήκαν αναστεναγμοί ανακούφισης, ακούστηκαν μέχρι και πανηγυρικά λόγια για την εμφάνιση της ομάδας. Εδώ κάτι δεν πάει καλά. Τίποτα το άξιο λόγου δεν είδαμε και από την πράσινη πλευρά. Φαντάζομαι δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία και απόδειξη καλής εμφάνισης ότι το τριφύλλι δεν μπόρεσε να βάλει γκολ σε μια ομάδα που η άμυνά της είχε να κρατήσει ανέπαφο το τέρμα της εδώ και περίπου τρεις μήνες. Αλλωστε οι δηλώσεις και του Γιοβάνοβιτς και του Σέγκεφελντ μόνο ιδιαίτερη ικανοποίηση δεν μαρτυρούσαν.
Για την ΑΕΚ ήταν αλλιώς η κατάσταση
Μόλις ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση οι παίκτες της πήγαν προς το μέρος των οπαδών χειροκροτώντας και οι οπαδοί τους υποδέχτηκαν με παρατεταμένες αποδοκιμασίες. Ούτε αυτό το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο. Η ομάδα νοσεί και δεν ξέρει από πού να αρχίσεις. Αυτή την φορά δεν προδόθηκε από την άμυνά της αλλά η επίθεσή της ήταν μάλλον αναιμική. Ενα δοκάρι σε τεχνικό σουτ του Χατζησαφί κι από κει και πέρα κάποια σουτ χωρίς δύναμη και κάμποσες προσπάθειες που δεν κατέληξαν καν σε τελική.
Ο Κριχόβιακ ήταν εκτός κλίματος ματς αδυνατώντας να πάρει μια πρωτοβουλία. Ο πάντα ορεξάτος Αμραμπατ ήταν τυπικά σέντερ φορ με αποτέλεσμα να μην υπάρχειπαίκτης στην μεγάλη περιοχή. Κι ο Μάνταλος που μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο δεν μπόρεσε να διορθώσει την κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός γράφει ένα σερί έντεκα αγώνων αήττητος και με πολλά καλά παιχνίδια στο ενεργητικό του. Χτες του έλλειψε η δημιουργικότητα του Γκατσίνοβιτς κι έτσι οι συνδυαστικές επιθέσεις ήταν μετρημένες.
Το πάλεψε πολύ ο Παλάσιος και λιγότερο ο Αϊτόρ. Η αποχώρηση του εκνευρισμένου Βιγιαφάνιες στο ημίχρονο άλλαξε το σχηματισμό και με τον Βιτάλ οι πράσινοι το γύρισαν σε 4-4-2. Ο Βιτάλ δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Ακατανόητη η μη συμμετοχή στου νεαρού Αλεξανδρόπουλου στο παιχνίδι που θα βοηθούσε πολύ μετά τρέξιματά του. Ωστόσο η καλύτερη φάση για το τριφύλλι ήρθε από την κεφαλιά του Κουρμπέλη που την έβγαλε επίσης με κεφαλιά ο οπισθοχωρημένος Αμραμπατ.
Ο Γιοβάνοβιτς πήρε αυτό που ήθελε η ΑΕΚ που περίμενε κάτι παραπάνω από τον Τσούμπερ και τον Λιβάι Γκαρσία δεν πήρε τίποτα. Δεν γίνεται να έχεις παίκτες με αξία, με πολύ καλά συμβόλαια και στο κρίσιμο ντέρμπι να μην παίρνεις τίποτα από αυτούς. Ας αφήσουμε κατά μέρος τη συνολική εικόνα της ΑΕΚ. Εδώπου είχε ανάγκη τα βαριά της χαρτιά αυτά έκαναν μια τρύπα στο νερό. Υποθέτω ότι ο Ματίας Αλμείδα που παρακολούθησε το παιχνίδι από τα επίσημα του ΟΑΚΑ θα έφυγε εξαιρετικά προβληματισμένος με όσα (δεν) είδε…