Ο Βασίλης Μουντάκης γράφει και αναλύει τους λόγους για τους οποίους η ιδιωτική ασφάλιση στην Ελλάδα παραμένει στάσιμη.
Η Ιδιωτική Ασφάλιση στην Ελλάδα παραμένει στάσιμη και κολλημένη στο 2%- 2,5% του ΑΕΠ τα τελευταία 34 χρόνια που εγώ δραστηριοποιούμε σε αυτή την αγορά.
Παρότι η κατάσταση στη χώρα μας είναι γνωστή με την κοινωνική ασφάλιση και τη δημόσια Υγεία να είναι στα τάρταρα.
Τα φυσικά φαινόμενα (σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές) έχουν προκαλέσει φοβερές καταστροφές σε πολλές περιοχές της χώρας μας.
Η κλιματική αλλαγή φαίνεται να μας επηρεάζει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.
Παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ασφαλίζεται, δεν εμπιστεύεται ,δεν έχει χρήματα , δε πιστεύει ότι θα συμβεί σ αυτόν , το αναβάλλει συνεχώς ή πιστεύει ότι για όλα θα φροντίσει το κράτος.
Η ασφαλιστική παιδεία είναι ανύπαρκτη και η ασφαλιστική συνείδηση πολύ χαμηλή.
Αυτή η αλυσίδα πρέπει να είναι δυνατή και συμπαγής.
Όμως κατά τη προσωπική μου άποψη έχει διαρραγεί, ευτυχώς όμως δεν έχει σπάσει (τουλάχιστον ακόμα), άρα υπάρχει ακόμα καιρός. Ο καθένας από τη μεριά του πρέπει να κάνει το χρέος του.
Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΕ ΚΟΣΤΙΖΕΙ …ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ !
Η ασφάλεια είναι μια ΥΠΟΣΧΕΣΗ και μια ελπίδα ότι αν συμβεί το συμφωνηθέν θα τηρηθεί απαρέγκλιτα η υπόσχεση. Αυτή η υπόσχεση δεν είναι ποτέ προφορική αλλά έγγραφη και σε συμβόλαιο. Όλοι μας κατανοούμε τα παραπάνω.
Το θέμα είναι αν ΟΛΟΙ μας τηρούμε με ευλάβεια την υπόσχεση και τα συμβόλαια.
Η Ιδιωτική Ασφάλιση παγκοσμίως, αλλά ιδιαίτερα στα ανεπτυγμένα κράτη είναι μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας και γίνεται σεβαστή από όλους. Το θέμα είναι τι γίνεται εδώ, γιατί είμαστε τόσο πίσω; Γιατί ο κόσμος δεν εμπιστεύεται;
Γιατί οι Διαμεσολαβητές δεν έχουν την αναγνώριση και την αποδοχή που έχουν αλλού;
Γιατί οι εταιρείες δημιουργούν προβλήματα σε διαμεσολαβητές και σε πελάτες;
Γιατί πολλές φορές αρνούνται τα αυτονόητα ή επικαλούνται άσχετα για να καθυστερούν αποζημιώσεις;
Γιατί η μία αντιγράφει την άλλη όχι στα καλώς κείμενα αλλά στα κακώς;
Γιατί η μία προσπαθεί να αρπάξει την παραγωγή από την άλλη;
Βλέποντας τα παραπάνω οι Διαμεσολαβητές, γίνονται πολλές φορές χειρότεροι από τις ίδιες τις εταιρείες.
Οι Εποπτικές αρχές τι κάνουν;
Απλά παρακολουθούν και σφυρίζουν αδιάφορα;
Το κράτος τι κάνει;
Μοιράζει υποσχέσεις και ευχές;
Δε φτάνει αυτό αλλά με τις παλινωδίες αυτές σε κάθε φυσική καταστροφή, έρχεται να μοιράσει επιπλέον υποσχέσεις ή παροχές για να καλύψει τις δικές του ευθύνες.
Δε φτάνει που περνάει λάθος μήνυμα στην κοινωνία, αλλά και τα χρήματα που μοιράζει τα στερεί από τη δημόσια υγεία, τη παιδεία κτλ..
Που πήγαν οι προεκλογικές της δεσμεύσεις απέναντι στην ασφαλιστική αγορά?
Που είναι οι φοροαπαλλαγές ασφαλίστρων?
Που είναι τα κίνητρα για την ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς?
Αυτά και πολλά άλλα τα συζητάμε στις διαδικτυακές ομάδες που δημιουργήσαμε στα social media τα τελευταία χρόνια.
Πέραν από αυτά δημιουργήσαμε την Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών Ασφαλιστικών προϊόντων ( ΠΕΚΑΠ) στην οποία μπορούν να εγγραφούν ΟΛΟΙ οι Έλληνες αρκεί να έχουν στη κατοχή τους έστω και ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Επίσης, εδώ και λίγους μήνες πήραμε την μεγάλη απόφαση να βγούμε στη κοινωνία, γι’ αυτό κάθε Κυριακή έχουμε εκπομπή στον OVER FM 104,9 “Τα Γκολ και τα φάουλ της Ασφαλιστικής Αγοράς” στις 3μμ. Μέσα από εκεί συζητιούνται όλα τα παραπάνω. Ο καθένας μπορεί να συμμετέχει και να διατυπώνει ελεύθερα την άποψή του.
Στόχος όλων των παραπάνω είναι να αναδειχθούν όλα όσα κρατούν την Ιδιωτική Ασφάλιση πίσω.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί η Ασφαλιστική αγορά είναι να υπάρχει ΔΙΑΦΆΝΕΙΑ- ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ
Υπάρχουν πολλοί που αντιστέκονται στο ρεύμα
Με μεγάλο κόπο και κόστος
Οι “”καθαρόαιμοι “” ΕΝΕΡΓΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ είναι μέρος της λύσης του προβλήματος
Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια κινητοποίηση , είμαστε σε εγρήγορση
Έχουμε θέσει στο κέντρο του ενδιαφέροντος μας το πελάτη.
Αυτός είναι το μεγαλύτερο αφεντικό
Χωρίς πελάτες δεν υπάρχει ασφαλιστική αγορά
Είμαι πολύ αισιόδοξος και θα συνεχίσω τις προσπάθειες και
“όπου το βγάλει η βράση ή που θα φτιάξει η δουλειά ή που θα σιωχαλάσει”
“Ότι συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό μπορεί και να το υλοποιήσει, αρκεί να μην εγκαταλείψει ΠΟΤΕ τη προσπάθεια”