Ο Κώστας Τσίλης γράφει για το νέο ανεπιτυχές αποτέλεσμα της ΑΕΚ αλλά και για την γενικότερη εικόνα της ομάδας ολόκληρη την φετινή σεζόν.

Η ΑΕΚ μετρά πλέον 19 ήττες στη σεζόν. Τις περισσότερες στην ιστορία της. Δυο παραπάνω από την χρονικά της μεγάλης καταστροφής του υποβιβασμού. Η ΑΕΚ έχει 16 συνεχόμενα ματς χωρίς νίκη σε παιχνίδια με τον χαρακτήρα ντέρμπι. Η ΑΕΚ μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων, έχει χάσει δυο φορές στο ΟΑΚΑ από τον ΠΑΟΚ για πρωτάθλημα και κύπελλα, όταν μέχρι τότε μετρούσε συνολικά εντός 56 νίκες και 10 ήττες. Έχει να κερδίσει από τον Νοέμβρη του 2017, την ομάδα που δεν είχε δει νίκη στην έδρα της ΑΕΚ από την χρονιά του υποβιβασμού. Από την ομάδα του «πόσα θα φας Μιχόπουλε».

Αυτή η σεζόν είχε ήδη γίνει αποτυχημένη, από τότε που η ΑΕΚ έχασε κάθε ελπίδα για πρωτάθλημα μήνα Δεκέμβρη. Έγινε απολύτως αποτυχημένη, όταν έμεινε έξω και από την διεκδίκηση του κυπέλλου. Και πλέον η πραγματικότητα είναι πως έχει γίνει μαρτυρική. Ο κόσμος της ΑΕΚ, δεν είναι ούτε παντρεμένος, ούτε καν σφόδρα ερωτευμένος με τη νίκη. Να γουστάρει την ομάδα του θέλει, να την βλέπει και να την καψουρεύεται όλο και περισσότερο και ας μην κερδίσει πάντα. Αλλά τώρα, μ’ αυτή την εικόνα, δεν αντέχει να την βλέπει. Και αυτό είναι μαρτύριο.

Ήταν πολλές φορές και στο μακρινό και στο πρόσφατο παρελθόν, που η ΑΕΚ έμπαινε στο γήπεδο και κέρδιζε, διότι πολύ απλά δεν γινόταν να χάσει. Τώρα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η ΑΕΚ μπαίνει στο γήπεδο και χάνει, διότι πολύ απλά δεν γίνεται να κερδίσει. Αυτό συνέβη και την προηγούμενη Πέμπτη στην Τούμπα στον ημιτελικό, αυτό συνέβη και τώρα με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα. Είναι μια ομάδα που όλο και περισσότερο δείχνει να περιφέρει ασκόπως από γήπεδο σε γήπεδο, μια φάνηκε με το τιμημένο σήμα της ΑΕΚ, χωρίς καμία ποδοσφαιρική τακτική/λογική/νοοτροπία/ικανότητα. Και μια τέτοια ομάδα, προφανώς και δεν μπορεί να κερδίσει, διότι θα βρει έναν τρόπο να εκτεθεί και να χάσει.

Δείτε τι έγινε σ’ αυτό το ματς με τον ΠΑΟΚ. Μπήκε να παίξει ένα ματς στο οποίο ο αντίπαλος θεωρητικά ήταν αδιάφορος βαθμολογικά, Δεν καιγόταν. Η ΑΕΚ ήταν αυτή που καιγόταν. Και σ’ αυτό το ματς στο οποίο η ΑΕΚ ήθελε οπωσδήποτε τη νίκη κατέβηκε με πέντε αμυντικούς και τρεις χαφ, είχε ως πιο «επικίνδυνο» παίκτη τον Κρίστιτσιτς και είχε την πιο κλασική της ευκαιρία με τον Γαλανόπουλο. Πώς να σκοράρεις άραγε έτσι; Και πριν ο αντίπαλος της κάνει την φάση του πρώτου γκολ, την είχε προειδοποιήσει άλλες τρεις φορ. Στην πλάτη και στην πλάτη και στην πλάτη της άμυνας. Από τον Νταντσένσκο και από τον Νταντσένσκο και από τον Νταντσένκο. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι. Η τρύπα στην άμυνα της ΑΕΚ φαινόταν από τον διαστημικό σταθμό ΜΙΡ. Κάποια στιγμή θα την έβλεπε και ο Γκαρσία. Έριξε τον Ουάρντα, καλή σας νύχτα.

Προφανώς και χωρίς Γκαρσία, χωρίς Μάνταλο, χωρίς Ολιβέιρα, ακόμα και χωρίς τον νεαρό τον Μαχαίρα, δύσκολα μπορεί η ΑΕΚ να κάνει πράγματα στην επίθεση. Μα δεν φταίει η απουσία όλων αυτών, που ξάφνου εμφανίστηκε ένας Νταντσένκο για να συνεργαστεί με τον Νεντελτσεάρου και να βάλει το χεράκι του και ο Λόπες, για να βάλει ο ΠΑΟΚ δυο γκολ σε πέντε λεπτά. Αφήστε που και μ’ όλους αυτούς παρόντες, πάλι χωρίς νίκη σε ματς – ντέρμπι ήταν η ΑΕΚ. Μπορεί να μην είχε τόσο τραγικά άσχημη εικόνα. Αλλά και πάλι ούτε η παραδοξότητα της έλλειπε, ούτε η ποδοσφαιρική μιζέρια, ούτε η ηττοπάθεια.

Δεν έχει νόημα να ξαναγράψουμε τα ίδια και τα ίδια. Ευτυχώς δεν υπάρχει κίνδυνος να βρεθεί κανένας παραμορφωτικός καθρέφτης και καμία δικαιολογία, προκειμένου να μην γίνουν σαρωτικές αλλαγές το καλοκαίρι. Επίσης ευτυχώς, έχουν απομείνει μόνο τρια παιχνίδια, για να τελειώσει αυτή η μαρτυρική σεζόν. Μόνο που υπάρχει ακόμα μια σημαντική λεπτομέρεια. Το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Ούτε λόγος για πανηγύρια θα είναι, ούτε επιτυχία, ούτε τίποτα, αν τελικά η ΑΕΚ βγει Ευρώπη. Τίποτε δεν θα αλλάξει, εκτός από ένα πράγμα. Θα έχει αποφύγει η ΑΕΚ μια τορπίλη, που αν πέσει πάνω σ’ όλα όσα πρέπει να κάνει το καλοκαίρι, μπορεί και να τα τινάξει στον αέρα.

Μέσα σ’ όλα, σε μια αγωνιστική που ο ΠΑΟ δεν κατάφερε να κερδίσει τον Αστέρα στην Λεωφόρο, η ΑΕΚ όχι μόνο δεν το εκμεταλλεύτηκε, αλλά στο τέλος της ημέρας βγήκε και χαμένη. Η διαφορά δεν είναι πλέον στους τέσσερις βαθμούς αλλά στους τρεις. Και αν χάσει την Κυριακή στην Λεωφόρο, αντίο μαξιλαράκι, αντίο κρατάω την κατάσταση στα χέρια μου και ενδεχομένως αντίο Ευρώπη. Δεν ξέρω πως αυτή η ομάδα, έτσι όπως έπαιξε με τον ΠΑΟΚ, μπορεί να αποφύγει την ήττα. Δεν ξέρω ποιοι θα γυρίσουν από τους απόντες την Κυριακή. Μπορεί και κανείς. Δεν ξέρω τι άλλο θα σκαρφιστεί ο Χιμένεθ για να τιμωρήσει την αντιποδοσφαιρική επιλογή του περασμένου Δεκέμβρη. Ξέρω πως αν τελικά χάσει η ΑΕΚ την Ευρώπη, θα έχει καταφέρει μετά από την φετινή μαρτυρική και αποτυχημένη σεζόν, να ρίξει τορπίλη και στην επόμενη.