Ο Μάνος Σταραμόπουλος αναλύει πως η Άρσεναλ με τον Μικέλ Αρτέτα κατάφερε παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε να ξαναφέρει το χαμόγελο και την διασκέδαση στο παιχνίδι της, κι αυτό της δίνει μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον…

Η Άρσεναλ έχει ακόμη χρόνο μπροστά της για βελτίωση, αλλά η πρόοδος που έχει πραγματοποιήσει στο μεσοδιάστημα, φαίνεται να έχει ήδη δικαιώσει τον Μαρτινέλι. Υπάρχουν πολύτιμα διδάγματα από την εμπειρία της Άρσεναλ σε μια εποχή που όλοι «πετιούνται» πολύ γρήγορα και δεν υπάρχει χρόνος να δημιουργηθεί κάτι καθώς ζητούνται άμεσα αποτελέσματα. Αν και η Πρέμιερ Λιγκ είναι η πιο ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική διοργάνωση στον κόσμο, έχει μειωθεί λίγο ο ανταγωνισμός όσον αφορά την κούρσα του πρωταθλήματος.

Από τη σεζόν 2018-19, μόνο δύο ομάδες είχαν την ευκαιρία να κερδίσουν την Πρέμιερ Λιγκ: η Μάντσεστερ Σίτι και η Λίβερπουλ. Και ως αποτέλεσμα, μία από αυτές τις δύο ομάδες, συνήθως η Σίτι, κερδίζει το πρωτάθλημα. Ενώ η πιο σημαντική ποδοσφαιρική αντιπαλότητα ήταν μεταξύ της Μπαρσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης στις αρχές της δεκαετίας του 2010, οι αγώνες μεταξύ αυτών των δύο ομάδων έχουν προσελκύσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η απώλεια ισχύος και φήμης που πέρασε η Μπαρσελόνα με την οικονομική κρίση και η αποχώρηση των Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο από τη La Liga, φυσικά, είναι σημαντικοί παράγοντες σε αυτό.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος ήταν ο πιο σημαντικός καθοριστικός παράγοντας των τάσεων στο ποδόσφαιρο από τότε που ανέλαβε την Μπαρσελόνα, πήγε στη Μάντσεστερ Σίτι και από την άλλη, η μεταμόρφωση της Λίβερπουλ από τον Γιούργκεν Κλοπ είναι ένας άλλος παράγοντας. Αλλά αυτοί οι δύο μεγάλοι προπονητές , φυσικά, δεν έφεραν τον σύλλογό τους σε αυτό το σημείο μόνοι τους. Οι ομάδες τόσο της Σίτι όσο και της Λίβερπουλ ήταν ικανές να είναι οι καλύτεροι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι στον κόσμο. Ο Γκουαρδιόλα και ο Κλοπ ήταν μέρος αυτής της σχεδόν τέλειας προετοιμασίας. Και ναι, είναι τέλεια κομμάτια.

Από την άλλη, για παράδειγμα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είχε τέτοια προετοιμασία, οπότε ξόδεψε σχεδόν τόσα χρήματα όσα και η Σίτι και άλλαξε δεκάδες προπονητές , αλλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει καμία επιτυχία (για το πρωτάθλημα αναφερόμαστε). Τώρα περιμένουν από τον Έρικ τεχ Χάγκ να κάνει θαύματα με το όραμά του. Μάταιη αναμονή. Ακριβώς όπως η Γιουνάιτεντ, έτσι και η Άρσεναλ, που απέχει πολύ καιρό από την κορυφή, περιμένει αυτή τη στιγμή. Αλλά είναι μια συναρπαστική αναμονή. Γιατί η κόντρα μεταξύ Σίτι και Λίβερπουλ κινδυνεύει για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Και αυτό οφείλεται στο ροκ ξεκίνημα της σεζόν της Λίβερπουλ, καθώς και της Άρσεναλ, που παίζει ένα κυρίαρχο και εντυπωσιακό ποδόσφαιρο όπως η Σίτι και πήρε το προβάδισμα μετά από 8 Σαββατοκύριακα.

Όταν ο Μίκελ Αρτέτα προήχθη σε προπονητή της Άρσεναλ τον Δεκέμβριο του 2019 από «δεξί χέρι» του Γκουαρδιόλα στην Σίτι, ήταν ακριβώς αυτό που περίμεναν από αυτόν να πετύχει, αυτό που συμβαίνει τώρα. Αλλά αυτό δεν έγινε αμέσως. Χρειάστηκαν δυόμισι σεζόν να περάσουν. Δυόμιση σεζόν όπου όλα πήγαν στραβά. Είναι επίσης δυόμισι εποχές που χτίζονται τα πράγματα… Ο Μεσούτ Εζίλ και ο Πιέρ- Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ , που εμφανίστηκαν ως τα μεγαλύτερα αστέρια της ομάδας, αποχώρησαν από τον σύλλογο. Αυτοί οι χωρισμοί άνοιξαν το δρόμο για πολλά υποσχόμενους νεαρούς ποδοσφαιριστές όπως οι Γκάμπριελ Μαρτινέλι, Μπουκάγιο Σάκα, Μάρτιν Έντεγκαρντ, Εμίλ Σμιθ- Ρόου.

Η αμυντική γραμμή ενισχύθηκε από τους Μπεν Γουάιτ και Τακεχίρο Τομιγιάσου. Ο σχεδόν «απολυμένος» Γοιυίλιαμ Σαλιμπά ανακτήθηκε. Με διεθνείς τερματοφύλακες όπως ο Μπερντ Λένο και ο Εμιλιάνο Μαρτίνεθ, ο «υποβιβασμένος» νεαρός τερματοφύλακας της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, Άαρον Ράμσντεϊλ, είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τώρα είναι ο Νο 1 πορτιέρε των κανονιέρηδων αφού οι δύο προαναφερόμενοι του παρέδωσαν τα …γάντια τους.

Η μεταγραφή του Γκάμπριελ Ζεσούς από την Σίτυ στην αρχή της φετινής σεζόν για να αντικαταστήσει τον γάλλο Αλεξάντρ Λακαζέτ , του οποίου το συμβόλαιο είχε λήξει, ήταν ίσως η καλύτερη από όλες τις σωστές αποφάσεις που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της καλοκαιρινής διαδικασίας. Η Άρσεναλ νίκησε την Τότεναμ, την οποία φιλοξένησε στην έδρα της το απόγευμα του Σαββάτου, με κυρίαρχο ποδόσφαιρο και καθαρό σκορ. Κι όχι μόνο γεύτηκε μία σημαντική επιτυχία, στο πρωτάθλημα, αλλά εδραίωσε και τη θέση της στην κορυφή. Αλλά το πιο σημαντικό ήταν ο τρόπος που το κατάφερε . Μην κοιτάτε τι πέτυχε , αλλά πώς το έκανε.

Το ένα σουτ του Τόμας Παρτέι έξω από την περιοχή του πέναλτι, ο οποίος σημείωσε το πρώτο γκολ του αγώνα, ήταν πραγματικά εκπληκτικό. Αλλά το κυριότερο ήταν οι 21 πάσες που αντάλλαξαν οι ποδοσφαιριστές της Άρσεναλ.

Αυτό είναι που κάνει την Άρσεναλ τόσο ισχυρή. Είναι η χαρά να παίζει με την μπάλα. Σύμφωνα με τα λόγια του Αρσέν Βενγκέρ , αυτό είναι που τραβάει τους ανθρώπους σε αυτό το παιχνίδι και δεν υπάρχει λόγος να συμβιβαστείτε σε αυτή την ευχαρίστηση μόνο και μόνο επειδή είστε επαγγελματίας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά του Βενγκέρ στην Άρσεναλ: η διασκέδαση. Αυτή η κληρονομιά, της οποίας το νόημα ξεχάστηκε κατά την εποχή του Ουνάι Έμερι, τώρα έρχεται ξανά στις μνήμες.

Φυσικά, το ποδόσφαιρο μπορεί να παιχτεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, όπως η αντίπαλος της Άρσεναλ το Σάββατο, Τότεναμ, μπορεί κανείς να προσπαθήσει να πάρει αποτελέσματα με όσο το δυνατόν λιγότερες πάσες. Ειδικά αν έχετε έναν από τους καλύτερους ασκούμενους αυτού του στυλ όπως ο Αντόνιο Κόντε. Αλλά η Άρσεναλ πρέπει να τοποθετηθεί ενάντια σε αυτό το στυλ. Η Άρσεναλ πρέπει να κερδίσει (ή να χάσει) με τον δικό της τρόπο. Και ο Αρτέτα ξέρει πώς να περπατήσει αυτόν τον δρόμο.

Σε μια συνέντευξη του στη Marca τον Ιούνιο του 2019, «Οι προπονητές είναι σαν τους καρδιολόγους. Για να φτάσει το μήνυμα στους ποδοσφαιριστές , πρέπει να μπουν στην καρδιά τους», είπε ο Αρτέτα. Φαίνεται ότι στην Άρσεναλ κατάφερε να διεισδύσει όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στις καρδιές των ποδοσφαιριστών του. Οι ποδοσφαιριστές καταλαμβάνουν όλους τους χώρους στο γήπεδο τόσο καλά που η Άρσεναλ έχει την αριθμητική υπεροχή σχεδόν σε κάθε σημείο του γηπέδου.

Οι ρόλοι και οι θέσεις σχεδιάζονται κοντά στην τελειότητα. Οι εξτρέμ Σάκα και Μαρτινέλι κτύπησαν τη γραμμή και διευρύνουν το παιχνίδι, ενώ οι φουλ μπακ Γουάιτ και Ζιτσένκο διπλώνουν θαυμάσια. Ο Πάρτει υπερασπίζεται το γήπεδο του, κερδίζει τις μπαλιές και τις σερβίρει γύρω του με τον πιο απλό τρόπο. Ταυτόχρονα, ο Έντεγκραρντ και ο Γκράνιτ Τζάκα προωθούν την μπάλα όσο το δυνατόν πιο μακριά και απειλούν την αντίπαλη εστία (Τζάκα , ο οποίος έχει σημειώσει δύο γκολ σε 8 παιχνίδια αυτή τη σεζόν, φαίνεται να έχει συνηθίσει πολύ καλά σε αυτόν τον νέο ρόλο. Ο Ζεσούς στο τέλος αξίζει μια ξεχωριστή παράγραφο.

Σίγουρα του έκανε καλό που βρήκε στην Άρσεναλ τον πρωταγωνιστικό ρόλο που δεν μπορούσε να πάρει στη Σίτι. Η ένταση και η επιθετικότητά του, ειδικά στο παιχνίδι δίχως μπάλα , έκαναν το παιχνίδι της Άρσεναλ πολύ πιο δυνατό. Μάλιστα μετά τη σημαντική νίκη επ0ί της Τότεναμ, ο Ζεσούς εξηγεί γιατί έφυγε από τη Σίτι και πώς βρήκε την ατμόσφαιρα που έψαχνε στην Άρσεναλ:

“Το σημαντικό πράγμα στη Σίτι ήταν η κατανόηση του ποδοσφαίρου από τον Γκουαρδιόλα και του τι ήθελε από σένα. Εξαρτάται από σένα αν θα το δεχτείς ή όχι. Αν δεν το κάνεις, θα τον ευχαριστήσεις και θα προχωρήσεις σε άλλη πρόκληση. Αποδέχτηκα τη δική του κατανόηση και απαιτήσεις για λίγο, αλλά ως εκεί.” Ήρθε μια στιγμή που κατάλαβα ότι ήθελα κάτι άλλο για μένα. Τον ευχαρίστησα, ο Γκουαρδιόλα με κατάλαβε και προχωρήσαμε”.

Και συνεχίζει: “Στην Άρσεναλ, η κατάσταση είναι διαφορετική. Το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό εδώ. Υπάρχουν διαφορετικοί ποδοσφαιριστές και διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού. Μίλησα πολύ με τον Αρτέτα για το στυλ της Άρσεναλ. Με ξέρει και τον ξέρω, οπότε ξέρω πολύ καλά τι κάνει. Τώρα στο γήπεδο είμαι ελεύθερος, παίζω ποδόσφαιρο με το χαμόγελο στα χείλη και προσπαθώ πάντα να κάνω το καλύτερο δυνατό».

Το χαμόγελο στο πρόσωπο του Ζεσούς δεν είναι μάταιο, καθώς η Άρσεναλ έχει ξαναβρεί τη χαμένη της χαρά. Όλα τα άλλα άρχισαν να ακολουθούν αυτή τη χαρά. Αλλά όπως είπα στην αρχή, αυτό δεν συνέβη αμέσως. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο. Σε όλο αυτό το διάστημα, η διοίκηση της Άρσεναλ παρέμεινε σταθερή, αν και οι ικανότητες του Αρτέτα αμφισβητήθηκαν σκληρά. Η εστίαση είναι στη διαδικασία, όχι στο αποτέλεσμα. Χάρη σε αυτό, μπορούν πλέον να παίξουν τόσο καλά.

Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές των κανονιέρηδων είναι 22, 23, 24 ετών. Υπάρχει αρκετός χρόνος για να βελτιωθούν και φυσικά δεν έχουν λόγο να μην το κάνουν.

Σε μία εποχή που όλοι πετιούνται πολύ γρήγορα, δεν υπάρχει χρόνος για να χτιστούν πράγματα και ζητούνται άμεσα αποτελέσματα, πολύτιμα μαθήματα που πρέπει να αντληθούν από την εμπειρία της Άρσεναλ…