Ναι και μετά ξυπνήσατε. Σε μια άλλη εποχή, όπου τα Μ.Μ.Ε είχαν το προνόμιο της μοναδικης λήψης εικόνας των συμβάντων και απέναντι τους μόνο τον “λόγο ” των πολιτών αυτοπτών μαρτύρων η με, τον ανωτέρω τρόπο, μεταφερόμενη είδηση θα περνούσε και στη συνείδηση αρκετών ως πραγματικό γεγονός που έλαβε χώρα σε μια γωνιά της πόλης. Σήμερα όμως, όπου κάθε πολίτης είναι χάρη στην τεχνολογία ένας εν δυνάμει ρεπόρτερ, είναι το λιγότερο ηλίθιο να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να πλασάρει την πραγματικότητα αλλιώς ή το χειρότερο απολύτως διαστρεβλωμένη. Το φοβερό είναι ότι εκτός των οργάνων της Τάξης, φαίνεται να το πιστεύουν και οι ιθύνοντες των Μέσων μαζικής Ενημέρωσης. Η απόλυτη κατάντια της δημοσιογραφίας θα πω εγώ.

Είναι πολύ κρίμα το λειτούργημα της δημοσιογραφίας να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Από το διαδίκτυο προσωπικά δεν είχα ιδιαίτερες απαιτήσεις, με την έννοια ότι μέσα στον απέραντο κόσμο του φύονται διαφόρων ειδών “άνθη ” χωρίς κανένα υπόβαθρο επαγγελματικό ή έστω απλά νοητικό. Αρκεί να εχεις την ικανότητα μόνο να πληκτρολογήσεις και μπορείς να δουλεψεις ή ακόμα χειρότερα να διαθέτεις και το δικό σου “μέσο “. Το βασικότερο είναι να μάθεις να αμοιβεσαι με ψίχουλα, χωρίς εξασφάλιση και αμέσως βαφτίζεσαι δημοσιογράφος. Κανείς δεν θα τσεκάρει την επάρκεια σου, τον επαγγελματισμό σου, τις ικανότητες σου να ιεραρχείς σωστά καταστάσεις, γεγονότα και πρόσωπα. Κανείς δεν θα φροντίσει να δει το επίπεδο του γραπτού σου ή την οξυδέρκεια σου.Μπορείς να μετατραπείς σε Δικαστής; Μας κάνεις. Μπορείς να μετατραπείς σε ερασιτέχνης και χομπίστας; Μας κάνεις. Μπορείς να είσαι ευγνώμων για τα ψίχουλα που σου δίνουμε; Μας κάνεις. Μπορείς να μην έχεις γνώμη και να σερβίρεις την είδηση όπως θέλουμε εμείς; Μας κάνεις, μας κάνεις….

Στην τηλεόραση όμως, έπρεπε να είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Όχι γιατί ανταμείβεται η ποιότητα ή γιατί εκεί βρίσκονται στα πόστα κανονικοί δημοσιογράφοι, αλλά γιατί τουλάχιστον εκεί υπάρχει ένας αδιάψευστος μάρτυρας, η εικόνα. Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπεις τι μεταδιδεις ζωντανά, δεν είναι δυνατόν να βλέπεις το υλικό και να πιστεύεις ότι αν το πλασάρεις με άλλο τρόπο δεν θα γίνεις αντιληπτός από τον κόσμο. Όσο και αν θέλεις να παίξεις τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου του συστήματος, μπορείς να καταλάβεις ότι αργά ή γρήγορα θα μετατραπείς σε αναλώσιμος χρήσιμος ηλίθιος. Εάν επομένως δεν σε ενδιαφέρει η αλήθεια και η ουσία της σωστής ενημέρωσης του κοινού σου, ας νοιαστείς τουλάχιστον για την ύπαρξη σου και δεν λέω για την συνείδηση σου, γιατί μάλλον τέτοια δεν διαθέτεις.

Κλείνω με την ουσία του τίτλου στο σημερινό άρθρο. Ακούμε από την ημέρα, που ο κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκίνησε την απεργία πείνας, ότι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται και ως εκ τούτου η Κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποκύψει στα οποία αιτήματα του. Ναι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Ξεχνάτε όμως κύριοι δύο πολύ βασικά δεδομένα. Το πρώτο ότι είναι θέμα της Δικαιοσύνης και όχι της Κυβέρνησης η ικανοποίηση ή όχι ενός αιτήματος κρατούμενου. Η Δικαιοσύνη αποτελεί βασικό πυλώνα της Δημοκρατίας και δεν πρέπει να ποδηγετείται από κανέναν. Δεύτερον ότι η εφαρμογή των νόμων πρέπει να είναι για όλους η ίδια. Μια σύγχρονη κοινωνία δείχνει την ποιότητα της από την παιδεία και την υγεία που παρέχει στους πολίτες της και από τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων και πολύ δε περισσότερο των φυλακισμένων της. Ναι ο Κουφοντίνας είναι ένας ψυχρός εκτελεστής και τίποτα παραπάνω. Ο Κουφοντίνας όμως, είναι και ένας κρατούμενος σε ένα δημοκρατικό κράτος και ως εκ τούτου έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επικαλείται τους νόμους του. Με τις πρακτικές σας πάτε να τον μετατρέψετε σε κάτι που ποτέ δεν ήταν και δεν προκειται να γίνει στην συνείδηση κάθε σκεπτόμενου πολίτη, σε λαϊκό αγωνιστή.

Είναι όμως ιδιαίτερα πιθανό να φανταζει τέτοιος στην συνείδηση της στρατιάς των απολιτικ νέων που εκθρέψατε χρονια και σας γυρνάει τώρα την πλάτη. Νέοι, που όσο έτρωγαν τα έτοιμα των γονιών τους ήταν καλά. Νεοι, που όσο δεν απαιτούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής ήταν καλά . Νέοι που όσο καθόντουσαν με τον καφέ μακριά από κοινωνικές διεκδικήσεις ήταν καλά. Τώρα που πια άφησαν το αποτύπωμα του πισινού τους στο καναπέ και σηκώθηκαν δεν σας κάνουν. Τώρα τους βλέπετε εχθρούς και τους βαφτίζεται συλλήβδην περιθωριακούς. Το άσχημο είναι ότι τα πιο πολλά παιδιά από αυτά στερούνται ιδεολογικού υποβάθρου και γινονται εύκολα πηλός στα χέρια του οποιοδήποτε έχει την δυναμική να ονομάσει το κρέας ψάρι ή αλλιώς τον δολοφόνο αγωνιστή.

Εν κατακλείδι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Δοκιμάζεται όμως και μάλιστα σοβαρά. Δοκιμάζεται από το γεγονός ότι βασικοί της πυλώνες, όπως η Δικαιοσύνη και η Ισονομία πλήττονται. Δοκιμάζεται από το γεγονός οτι η τέταρτη εξουσία, όπως θεωρούν ορισμένοι τα Μ.Μ.Ε, έχει χάσει τον προσανατολισμό και το ρόλο της. Αντι να ελέγχει την πραγματική εξουσία, προσπαθεί να ελέγξει και να αποτρέψει τους πολίτες από την διαμαρτυρία και την διεκδίκηση. Δοκιμάζεται από τις πρακτικές των οργάνων της Τάξης που θυμίζουν άλλες σκοτεινές για τον τόπο εποχές. Κύριοι, σε όποια μεριά του Κοινοβουλίου και αν κάθεστε, αφουγκραστείτε την νεολαία, ακούστε την κοινωνία. Βγείτε από τον λήθαργο και την μέθη της εξουσίας και επιστρέψτε στον λαό. Μπορείτε;