Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την επικράτηση, αλλά και την καλή εμφάνιση της ΑΕΚ απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης, με την οποία άφησε πίσω της το παιχνίδι με τη Ζόρια.

Ξεκινώ με τα λόγια του Τάνκοβιτς αμέσως μετά την λήξη του ματς με τον Αστέρα. «Από τότε που έχω έρθει στην ΑΕΚ, θεωρώ πως αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι μας». Πρόκειται για το ματς που ο Τάνκοβιτς έχει δώσει μια ασίστ στον Λιβάγια και έχει χάσει ο ίδιος τουλάχιστον δυο κλασικές ευκαιρίες να σκοράρει. Πρόκειται για ένα ματς, που ο Λιβάγια εκτός από το γκολ έχει και ένα δοκάρι και τουλάχιστον μια κλασική ευκαιρία για να πετύχει ακόμα ένα γκολ.

Επίσης πρόκειται για ένα ματς που ο Ανσαριφάρντ έχει βάλει ένα γκολ, στέλνοντας την μπάλα στις… αράχνες, που ο Μάνταλος έχει χάσει τουλάχιστον δυο κλασικές ευκαιρίες και που έχει δώσει ακόμα δυο πάσες «πάρε – βάλε», που δεν έγιναν «βάλε». Είναι γενικώς ένα ματς στο οποίο η ΑΕΚ κέρδισε με 2-1 και με βάση την εικόνα που είχε μέσα στο γήπεδο και στα δυο ημίχρονο, αλλά κυρίως στο πρώτο, θα έπρεπε να είχε κερδίσει πολύ πιο εύκολα.

Για όσους δεν έχουν μπει στην διαδικασία να το ψάξουν, θα πρέπει να ενημερώσω, πως ήταν το πρώτο στην φετινή σεζόν, που όλοι οι… παραπάνω επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί της ΑΕΚ, ξεκίνησαν μαζί στην ενδεκάδα. Είναι όλοι τους παίκτες που έχουν πάρει αρκετά παιχνίδια φέτος. Αλλά μαζί από την αρχή ενός παιχνιδιού, έπαιξαν για πρώτη φορά. Επομένως θαρρώ πως αυτό τα λέει όλα. Αφενός εξηγεί γιατί η ΑΕΚ έπαιξε καλά και κέρδισε στην Τρίπολη. Αφετέρου, (πρέπει να) αποτελεί πλέον και τον μπούσουλα για τον Καρέρα.

Τα πράγματα είναι απλά και επιμένω πως το ποδόσφαιρο δεν είναι καμία πυρηνική φυσική. Όταν το (καλό) υλικό που έχεις, το τακτοποιείς σωστά στο γήπεδο, με συγκεκριμένη, σταθερή και δουλεμένη αγωνιστική ταυτότητα, παίρνεις αυτά που μπορεί να σου δώσει. Και κυρίως παίρνεις το αποτέλεσμα που θέλεις να πάρεις. Είχε φανεί ήδη σε πολλά φετινά ματς, πως αυτό που ταιριάζει ως σχηματισμός και ως αγωνιστική ταυτότητα για την φετινή ΑΕΚ, είναι το 4-3-3. Είτε «καθαρό», είτε με διάταξη 4-2-3-1.

Στην Τρίπολη φάνηκε και με ποιους ποδοσφαιριστές, από την μεσαία γραμμή και μπροστά, μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Φυσικά και κανείς δεν λέει πως πρέπει αυτοί που έπαιξαν με τον Αστέρα, να πάρουν την φανέλα του βασικού κάτω από το μαξιλάρι τους και να μην βγαίνουν από την ενδεκάδα ούτε με αίτηση. Το έχω γράψει και επιμένω. Στα χαφ και στην επίθεση, βασικοί είναι αυτοί που έπαιξαν στην Τρίπολη, «βασικός» είναι και ο Μαχαίρας, «βασικός» είναι και ο Λιβάι, «βασικός» και ο Σιμόες με τον Σιμάνσκι και τον Γαλανόπουλο.

Ωστόσο αυτό που φάνηκε ξεκάθαρα στο ματς με τον Αστέρα, είναι πως υπάρχει και πολύ ποιοτικό υλικό στα χέρια του Καρέρα, αλλά υπάρχει και σχηματισμός που μπορεί να «μπει» ως σταθερή αγωνιστική ταυτότητα και να δώσει σωστή ποδοσφαιρικά εικόνα και αποτελέσματα. Επομένως αυτή την εικόνα της Τρίπολης, ο Ιταλός προπονητής μπορεί και πρέπει να την χρησιμοποιήσει ως μπούσουλα. Και όχι μόνο για τα θετικά. Διότι υπάρχουν και αρνητικά που πρέπει να διορθωθούν.

Η ΑΕΚ στην Τρίπολη έδωσε δώρα. Και στην επίθεση και στην άμυνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνει τόσο εύκολα, τόσο πολλές και καθαρές ευκαιρίες. Το έχει ξανακάνει. Πολλές φορές. Στην ποδοσφαιρική γλώσσα, αυτό λέγεται παιχνίδι με την φωτιά. Διότι η μπάλα τιμωρεί αυτούς που δεν βάζουν γκολ και κάποια στιγμή η ΑΕΚ θα καεί απ’ αυτό. Επίσης εξακολουθεί η ΑΕΚ να δέχεται συνεχώς γκολ. Και από το πουθενά. Πρώτη φάση ο Αστέρας και σκόραρε. Πέμπτο ματς που η ΑΕΚ δεν κρατάει το μηδέν στο πρωτάθλημα. Στα οκτώ συνολικά. Και στην Ευρώπη είναι επίσης πέντε τα ματς που δεν έχει κρατήσει το μηδέν. Στα έξι συνολικά. Έτσι, φυσικά και δεν πας πουθενά.

Και κάτι για την διαιτησία, διότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη σε τρία παιχνίδια, παύει να είναι σύμπτωση. Για να βγει κίτρινη σε μαρκάρισμα πάνω σε παίκτη της ΑΕΚ, θα πρέπει να υπάρχει… πυροβολισμός. Αλλιώς με τίποτα. Για να βγει κίτρινη σε παίκτη της ΑΕΚ, απλώς θα πρέπει να γίνει φάουλ. Δεν πάει έτσι το πράγμα όμως και δεν έγινε μόνο στο παιχνίδι με τον Αστέρα. Και φυσικά το σπρώξιμο στον Τάνκοβιτς στο 7ο λεπτό, είναι πέναλτι μαρς. Αλλά ο διαιτητής δεν πήγε ούτε να το δει στο VAR.

Κλείνω με τα λόγια του Καρέρα, μετά το στραπάτσο της προηγούμενης Πέμπτης με την Ζόρια. «Ήταν μια κακή παρένθεση». Βεβαίως ήταν παρένθεση με βαρύ τίμημα. Γιατί η ζημιά που έγινε απ’ αυτή την ήττα, ήταν μεγάλη και πολυεπίπεδη. Όμως ο Καρέρα απέδειξε στην Τρίπολη, πως όντως ήταν μια παρένθεση. Αλλά για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ θα πρέπει να δείχνει κάθε Κυριακή, πως η κανονικότητα είναι το ματς με τον Αστέρα και η παρένθεση αυτό με την Ζόρια. Στην Τρίπολη η ΑΕΚ ξαναβρήκε την ηρεμία της, αλλά και έναν αγωνιστικό μπούσουλα για το πώς είναι πιο ασφαλές και αποτελεσματικό να προχωρήσει. Τίποτε περισσότερο.