Η απουσία του Παναθηναϊκού από τα ευρωπαϊκά γήπεδα την τελευταία δεκαετία, έχει στοιχίσει ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η οποία δείχνει να «βουλιάζει» και εκείνη μαζί με τους Πράσινους

Η φράση «κάθε πέρυσι και καλύτερα» είναι η ιδανική για να περιγράψει τις πορείες των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τη δεκαετία που πρόκειται να ολοκληρωθεί εντός ολίγων ημερών (2010-2020). Ο Ολυμπιακός, είναι η μοναδική ομάδα που καταφέρνει να αποσπάσει μερικές νίκες και προκρίσεις σε Champions League και Europa League, ωστόσο ούτε αυτός έχει κατορθώσει κάτι το υπερβατικό, αφού δεν έχει προχωρήσει πέρα από τη φάση των «16» ούτε στη μία διοργάνωση, ούτε στην άλλη.

Όσον αφορά τις πορείες των υπολοίπων ομάδων, δηλαδή ουσιαστικά της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, οι μόνες λέξεις που θα μπορούσαν να τις περιγράψουν σωστά είναι η «απογοήτευση» και η «ανυπαρξία», με τις δύο ομάδες να αδυνατούν να πετύχουν ακόμα και το ελάχιστο.

Παρ’όλα αυτά, ο κοινός παρονομαστής της τελευταίας δεκαετίας δεν είναι ούτε οι Δικέφαλοι, ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε καν τα χρήματα. Είναι ο Παναθηναϊκός και η εξαφάνισή του από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Οι Πράσινοι, τον χειμώνα του 2010 βρίσκονταν στην 29η θέση της κατάταξης της UEFA (περίπου εκεί που βρίσκεται ο Ολυμπιακός σήμερα), ενώ μόλις 10 χρόνια αργότερα έχουν κατρακυλήσει στην 238η (!) θέση, χάνοντας συνολικά τον αδιανόητο αριθμό των 209 θέσων!

Ως ενδεικτικό της κατάστασης του Παναθηναϊκού, αξίζει να αναφερθεί πως από το 2000 έως το 2010 η ομάδα είχε 62 συμμετοχές σε παιχνίδια ομίλων ευρωπαϊκης διοργάνωσης, με 24 νίκες και 13 ισοπαλίες, ενώ από το 2010 μέχρι σήμερα μετράει 24 συμμετοχές, πετυχαίνοντας μόλις μία νίκη, με την τελευταία του συμμετοχή να έρχεται τέσσερις σεζόν πίσω. Παράλληλα, η μοναδική εντός της δεκαετίας νίκη του πραγματοποίηθηκε τον Νοέμβριο του μακρινού 2012, σε ένα ματς που είχε επικρατήσει της Μάριμπορ με 1-0 στο ΟΑΚΑ, με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Βιτόλο.

Βέβαια, για όλα τα παραπάνω οι εξηγήσεις που έχουν δοθεί είναι αρκετές, με τις περισσότερες να εστιάζουν στους χειρισμούς των ανθρώπων του Τριφυλλιού. Όπως συμβαίνει συνήθως σε ανάλογες περιπτώσεις, άλλες από αυτές έχουν κάποια βάση, ενώ άλλες είναι απόρροια της απογοήτευσης που επικρατεί στο «πράσινο» στρατόπεδο και δεν έχουν λογική τεκμηρίωση.

Εντούτοις, αυτό που μετράει σε τελική ανάλυση δεν είναι το ποιός και τι φταίει, όσο το που έχει οδηγήσει όλο αυτό. Ο Παναθηναϊκός, είναι η ομάδα που σύστησε την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, είναι ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος με σπουδαίες διακρίσεις εκτός συνόρων, ενώ για μία σημαντική περίοδο ο «Panathinaikos F.C.» είχε γίνει συνώνυμο του ελληνικού ποδοσφαίρου για τους Ευρωπαίους.

Παράλληλα, κατά τη μακρά περίοδο των επιτυχιών των Πρασίνων, το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκονταν και εκείνο στο «πικ» του. Συγκεκριμένα, η χώρα μας έστελνε σχεδόν κάθε χρόνο δύο ομάδες απευθείας στους ομίλους του Champions League, (τουλάχιστον) μία στα προκριματικά, ενώ το Europa League (UEFA τότε) έμοιαζε με… αποτυχία!

Αντιθέτως, όσο ο Παναθηναϊκός βιώνει τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του και αδυνατεί να γράψει έστω την παραμικρή επιτυχία εκτός συνόρων, η Ελλάδα χάνει συνεχώς «έδαφος» στην κατάταξη της UEFA και δείχνει να «βουλιάζει» και εκείνη μαζί του. Πλέον, το Champions League φαίνεται ως απατηλό όνειρο για τους περισσότερους, ενώ ακόμα και ο Ολυμπιακός μοιάζει ανήμπορος να καταφέρει το κάτι παραπάνω στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Επιπλέον, η UEFA, θέλοντας να δώσει μία ευκαιρία στις μικρότερες ποδοσφαιρικά χώρες να διακριθούν, δημιούργησε το Europa Conference League, το οποίο, όμως δείχνει πιο πολύ με το «τελειωτικό χτύπημα» για εμάς, παρά με ευκαιρία. Από εδώ και στο εξής, η παρουσία των περισσότερων ελληνικών συλλόγων θα περιορίζεται στη νέα αυτή διοργάνωση, με την αίγλη ακόμα και του Europa League να απομακρύνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και περισσότερο.

Όπως γίνεται ξεκάθαρο, η χώρα μας έχει ανάγκη την επιστροφή του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη και τις διακρίσεις. Η Ελλάδα χρειάζεται τον… «αέρα»μία εκ των ιστορικότερων ομάδων της, με τα δεδομένα και τους αριθμούς να αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, αφού όσο το Τριφύλλι «υποφέρει», άλλο τόσο «υποφέρει» και η Ελλάδα.

Βέβαια, πρέπει να τονιστεί πως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει τρομακτικά δύσκολο για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός να διακριθούν στο Champions League, συνεπώς το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στον – κατά τα άλλα – μοναδικό αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην Ευρώπη, είναι από ελάχιστο έως μηδαμινό. ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, αλλά και ομάδες όπως ο Ατρόμητος και ο Άρης μοιράζονται την ευθύνη της τεράστιας πτώσης στη βαθμολογία της UEFA, αδυνατώντας να καλύψουν έστω και στο ελάχιστο την πολυετή απουσία του Παναθηναϊκού από τα ευρωπαϊκά γήπεδα.

O Παναθηναϊκός, νομοτελειακά θα επιστρέψει κάποια στιγμή στη θέση που του αρμόζει, ακόμα και αν αυτό αργήσει. Όμως, σκοπός είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο να μην αφανιστεί εντελώς από τον «χάρτη» μέχρι τότε, αφού ήδη η επιστροφή στις ένδοξες μέρες του παρελθόντος δείχνει μακρινή.