Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για την «εισβολή» των Αράβων στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο που θέλουν να ανοίξουν νέους ορίζοντες.

Οι Άραβες σιγά αλλά σταθερά μπαίνουν στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Από την μία έχουμε τους ηγέτες των ΗΑΕ που έχουν στη ιδιοκτησία τους (μεταξύ άλλων) την Μάντσεστερ Σίτυ. Από την άλλη, τους Σαουδάραβες με τη Νιουκάστλ και φυσικά τους Καταριανούς με την Παρί Σεν Ζερμέν. Τώρα στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου δείχνει να θέλει να εισέλθει και το ζάπλουτο Μπαχρέιν. Δια μέσω της πολυεθνικής εταιρείας Investcorp η οποία ανήκει στον Μοχάμεντ Αλ Αρντί.

Τα πάντα ξεκίνησαν μέσα από την βιτρίνα το 2010

Έτσι λίγο λίγο το «κέικ» του ποδοσφαίρου οδεύει προς τους Άραβες καθώς ξεπέρασαν τους Ρώσους ολιγάρχες (ο χρόνος τους δείχνει να τελειώνει) και τους Κινέζους τυχοδιώκτες (ποτέ δεν εκτέθηκαν πολύ), ενώ ξεπέρασαν ή τείνουν να ξεπεράσουν και τους αμερικανικούς ομίλους στο θέμα της ρευστότητας. Στην πραγματικότητα κάνουν κάτι περισσότερο: Μαρκάρουν με σίδερο, και πετροδόλλαρα το σύστημα ενός κόσμου ο οποίος αναδύθηκε αναίμακτα μετά από δύο χρόνια πανδημίας, κι έχει ανάγκη από χρήματα κι επενδύσεις. Τα πάντα ξεκίνησαν μέσα από την βιτρίνα το 2010 με την ανάθεση της τελικής φάσης του Παγκοσμίου κυπέλλου στο Κατάρ…

Τώρα με την εξαγορά της Μίλαν θα έχουμε και την πρώτη παρέμβαση των Αράβων στο καμπιονάτο και γενικά στην Ιταλία. Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλοι , μπορείτε να είστε σίγουροι. Αλλού, στην Ευρώπη και στον κόσμο, το ξέρουμε καλά, είναι ήδη έθιμο. Η Παρί Σεν Ζερμέν είναι αραβική για πάνω από μια δεκαετία. Ήταν στην πραγματικότητα το 2011 όταν ο σεΐχης Νάσερ Αλ΄Κελαίφι , μέσω της Qatar Sports Investments, αγόρασε το 70% του συλλόγου. Μάλιστα, ένα χρόνο αργότερα ( αποτιμώντας ολόκληρη τη λειτουργία 170 εκ. ευρώ) απέκτησε όλο το πλειοψηφικό πακέτο του παριζιάνικου συλλόγου.

Στην Αγγλία, η Μάντσεστερ Σίτυ (Αμπού Ντάμπι- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και η Νιουκάστλ (Δημόσιο Ταμείο Επενδύσεων, Σαουδική Αραβία) ανήκουν σε Αραβες. Αλλά και η Γουίγκαν , η οποία ανήκει στον Ταλάλ Αλ – Χαμάντ (Μπαχρέιν) και η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ (United World Group, Σαουδική Αραβία): ένας πραγματικός αποικισμός, με διαθεσιμότητα χρημάτων που σηματοδοτεί τα σύνορα και διαφοροποιεί τις αγορές.

Για να μην πούμε ότι οι κύριοι της Σέφιλντ είναι ίδιοι με της Μπερσχότ , τον βελγικό σύλλογο της Pro League αλλά και του Σατορού. Ενός συλλόγου που παίζει στην Τρίτη κατηγορία του Γαλλικού πρωταθλήματος.

Για τους Άραβες το ποδόσφαιρο είναι για λόγους ψυχαγωγίας

Για τους Άραβες , το ποδόσφαιρο είναι μια μορφή , από τις πολλές, αλλά η πιο δημοφιλής για λόγους ψυχαγωγίας. Το αντιμετωπίζουν ως τέτοιο, και το έχουν καταλάβει εδώ και καιρό. Από τότε, ήταν το 2004 όταν η Emirates Airlines, η σημαία του Αραβικού Εμιράτου του Ντουμπάι και ανήκει στην κυβέρνηση, άρχισε να χορηγεί την Άρσεναλ, με χορηγική συμφωνία αξίας 100 εκατομμυρίων λιρών και την κατασκευή του γηπέδου (που στην πραγματικότητα σήμερα ονομάζεται Emirates Stadium).

Συνδέοντας τα κομμάτια του πάζλ , αποδεικνύεται ότι η City Football Group – μια εταιρεία που ελέγχεται από το ταμείο του Abu Dhabi United Group (ίδιο με αυτό της Σίτυ , που ανήκει στον σεΐχη Μανσούρ) , είναι ο ιδιοκτήτης της Τρουά στην Γαλλία (πολύ νέος σύλλογος, ιδρύθηκε το 1986, που εδώ και χρόνια ανεβοκατεβαίνει μεταξύ της Ligue 1 και της Ligue 2). Στην Ισπανία από τη Τζιρόνα (2η κατηγορία), στο Βέλγιο από τον Λόμελ (Pro League 1B, δεύτερη σειρά ), στην Ουρουγουάη από την Μοντεβιδέο Σίτυ Τορκέ, που αγοράστηκε το 2017 και ανέβηκε αμέσως στην κορυφαία κατηγορία της Ουρουγουάης.

Στην Ινδία από τη Μουμπάι Σίτυ (πρώτη κατηγορία) και στην Κίνα από την Σιχουάν Fc. Ευρώπη, Ασία, Νότια Αμερική: εδώ το Αραβικό Χαλιφάτο, εσύ ο κόσμος. Συνήθως οι διοικούντες αυτές τις μεγάλες ομάδες προτιμούν να παραμένουν στη σκιά. Με εξαίρεση τον Σείχη Αλ Τουρκί , ιδιοκτήτη της Αλμερία. Ενός συλλόγου που αγωνίζεται στην 2η κατηγορία και προσπαθεί να ανέβει στη La Liga. Ο Τουρκί Αλ-Σείχης , 40χρονος Σαουδάραβας, συγγραφέας, τραγουδιστής, κάποιος που αυτοαποκαλείται “σόουμαν”, φωτογραφίζεται πάντα φορώντας την επίσημη φανέλα του συλλόγου. Και όταν αγόρασε την Αλμερία ανακοίνωσε ότι ήθελε “να πάρει τον Μέσι πριν . . πέντε χρόνια». Δεν αστειευόταν.

Εταιρείες που κινούνται κάτω από το ραντάρ

Έπειτα, υπάρχουν εταιρείες που κινούνται κάτω από το ραντάρ , ή τουλάχιστον, ένα βήμα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Αλλά σχεδιάζουν για το μέλλον. Το Aspire Zone Foundation, ένα ίδρυμα του Κατάρ με σχεδόν απεριόριστους πόρους πλούτου, έχει στο χαρτοφυλάκιό του εδώ και 10 χρόνια την Έουπεν , τη βελγική ομάδα της Pro League (κορυφαία κατηγορία) και την Κουλτουράλ Λεονέσα , την ισπανική ομάδα που παίζει στην Primera Division, την τρίτη κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος. Θα πίστευε κανείς ότι η ιδιοκτησία του Κατάρ θα χρειαζόταν πολύ λίγα για να ρίξει ένα βουνό λεφτά σε αυτούς τους δύο συλλόγους και να τους φέρει στην κορυφή των χωρών τους μέσα σε λίγα χρόνια. Εάν δεν το έχουν κάνει ακόμη, είναι μόνο επειδή αυτό προβλέπει η στρατηγική τους.