Είναι γεγονός πως υπάρχουν στιγμές που η επιτυχία μιας αθλητικής ομάδας μπορεί να ζωντανέψει και να γεμίσει υπερηφάνεια ένα έθνος. Τέτοιες στιγμές παρέχουν ανάπαυλα από τις δύσκολες συνθήκες και μπορούν να προσφέρουν μια αίσθηση ελπίδας που διαποτίζει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Η Σενεγάλη που κέρδισε το πρώτο της Κύπελλο Εθνών Αφρικής, στο Καμερούν ζει τώρα μια τέτοια στιγμή.

Η Σενεγάλη είναι μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο είναι παντού. Κάντε μια βόλτα στις παραλίες του Ντακάρ, της πρωτεύουσας, και πιθανότατα θα βρείτε μια ομάδα ανθρώπων να κλωτσούν μπάλα.  Εάν είναι άμπωτη και η ακτή είναι στεγνή, η άμμος θα φτύσει πίσω από τα πόδια των ποδοσφαιριστών, καθώς κυνηγούν την μπάλα και τα πόδια όλων θα είναι φακίδες σε καφέ κόκκους. Εάν έχει άμπωτη και η παραλία είναι υγρή, η επιφάνεια θα είναι πιο σταθερή, αλλά θα παίζουν τόσο με τα κύματα που κυματίζουν στην ακτή όσο και με τους ποδοσφαιριστές  της άλλης ομάδας.

Οι δύο αστέρες της Λίβερπουλ αντίπαλοι στον τελικό

Στον τελικό της φετινής διοργάνωσης, η οποία  είχε αναβληθεί για διάστημα  6 μηνών λόγω της πανδημίας. Συμμετείχαν οι δύο καλύτεροι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές του κόσμου, ο Σάντιο Μανέ από τη Σενεγάλη και ο Μοχάμεντ Σαλάχ από την Αίγυπτο.

 Αυτό που έκανε το παιχνίδι  ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι δυο τους είναι συμπαίκτες στην αγγλική Λίβερπουλ.  Όμως ο Μανέ και ο Σαλάχ δεν είναι απλώς οι δύο καλύτεροι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Είναι δύο από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου!  Χρόνια τώρα, έχουν κάνει τη Λίβερπουλ μια από τις πιο εκρηκτικές επιθετικές ομάδες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο .

Το να προσπαθείς να περιγράψεις πώς είναι να βλέπεις τον Σαλάχ και τον Μανέ να παίζουν στην ίδια ομάδα. Είναι σαν να προσπαθείς να περιγράψεις το βόρειο σέλας σε κάποιον που δεν τους έχει ξαναδεί. Μπορείτε να περιγράψετε τα χρώματα ή τα σχήματα των τόξων κάμψης του καλειδοσκοπικού φωτός ή τον τρόπο που φαίνεται ότι ο ουρανός ανοίγει με τον πιο όμορφο τρόπο—αλλά μέχρι να το δει κάποιος μόνος του, δεν θα το καταλάβει πραγματικά.

Έτσι, βλέποντας τους δυο τους σε αντίπαλες ομάδες, κουβαλώντας στην πλάτη τους τα όνειρα των αντίστοιχων χωρών τους. Υποσχόταν ότι θα ήταν μια δυναμική συνάντηση.

Τα ρεκόρ των ομάδων πριν το τελικό

Οι δύο ομάδες μπήκαν στο παιχνίδι με αρκετά διαφορετικά ρεκόρ στον αγώνα. Η Αίγυπτος είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Έχοντας σηκώσει το τρόπαιο των πρωταθλητών επτά φορές. Η Σενεγάλη, αντίθετα, δεν είχε νικήσει  ποτέ.

Παρά το πάθος του έθνους για το άθλημα και την πανταχού παρουσία του παιχνιδιού στις παραλίες, στα σοκάκια και στους δρόμους της. Η Σενεγάλη δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μια σταθερή συνήθεια να κερδίζει σε μεγάλες περιστάσεις. Εκτός από το ότι δεν κατέκτησε  ποτέ το Κύπελλο Εθνών Αφρικής, η χώρα προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο μόνο δύο φορές (αν και είχε μια αξέχαστη πορεία στους προημιτελικούς το 2002, όταν νίκησε τον παγκόσμιο πρωταθλητή και πρώην αποικιστή της Σενεγάλης, τη Γαλλία).

Οι αστέρες της Σενεγάλης

Φέτος, όμως, το ένοιωθες ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Σενεγάλη είχε μία σταθερή αξία η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τελική επικράτησή της. Είχε σταθερότητα στην άμυνά της, κι αυτό δεν οφειλόταν φυσικά στον Μανέ, αλλά στον τερματοφύλακα της Τσέλσι, Εντουάρ Μεντί, ο οποίος πρόσφατα  πρόσφατα ανακηρύχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας στον κόσμο από τη FIFA. Σημαντική παρουσία είχε και ο αρχηγός της, κεντρικός αμυντικός της  Νάπολι, Καλίντου Κουλιμπαλί, έναν από τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο.

Ο προπονητής της, Αλιού Σισέ, ήταν αρχηγός της ομάδας του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 και η παρουσία του στο τιμόνι της ομάδας της Σενεγάλης έχει αποκτήσει πρόσθετη συμβολική σημασία. Δεδομένου ότι, για χρόνια, πολλές αφρικανικές ομάδες έχουν συνεργασθεί με λευκούς Ευρωπαίους προπονητές. Αντίθετα, η Σενεγάλη έχει πιστέψει σε έναν τοπικό προπονητή και εθνικό ήρωα.

Ο Μανέ κέρδισε το παιχνίδι για τη χώρα του

Από την αρχή του τελικού, η Σενεγάλη κυριάρχησε σε μεγάλο βαθμό, δημιουργώντας πολλαπλές ευκαιρίες για σκοράρισμα για μεγάλες περιόδους του αγώνα. Η Αίγυπτος φαινόταν εξαντλημένη, αφού κάθε ένα από τα τρία προηγούμενα ματς της πήγαινε στην παράταση. Όμως , η Σενεγάλη δεν μπορούσε να κάνει αρκετά για να πάρει τη μπάλα στο φτάσει στο γκολ. Συμπεριλαμβανομένου ενός χαμένου πέναλτι από τον Μανέ μόλις έξι λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα.

Παρά το σταθερό πλεονέκτημα της Σενεγάλης, ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι μετά από 120′ δίχως γκολ.  Κάθε ομάδα έκανε την πρώτη της προσπάθεια, αλλά στον δεύτερο γύρο των πέναλτι. Το σουτ του Αιγύπτιου Μοχάμεντ Αμπντελμονέμ χτύπησε στο δοκάρι και η μπάλα αναπήδησε άουτ, δίνοντας το πλεονέκτημα στη Σενεγάλη.  Όμως ο τερματοφύλακας της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Αμπού Γκαμπάλ, μπλόκαρε στη συνέχεια του σουτ του  Μπούνα Σαρ, βάζοντας ξανά τις ομάδες σε ίσους όρους.

Τότε ήταν ο Μεντί, τερματοφύλακας της Σενεγάλης, που σταμάτησε το σουτ του Μοχάμεντ Λασίν  στον τέταρτο γύρο των πέναλτι, που έδωσε  την ευκαιρία στον Σαντιό Μανέ  να κερδίσει το παιχνίδι για τη χώρα του. Παρά το γεγονός ότι έχασε το πέναλτι νωρίτερα στον αγώνα, ο Μανέ επιτάχυνε για να εκτελέσει το 5^ο και τελευταίο πέναλτι της Σενεγάλης και άφησε εμφατικά την μπάλα να περάσει από τον Αμπου Γκαμπάλ  για να δώσει στη Σενεγάλη τον πρώτο της τίτλο στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής.

Η νίκη γιορτάστηκε στους δρόμους

Η νίκη γιορτάστηκε με τον κόσμο να παραληρεί στους δρόμους του Ντακάρ, του Παρισιού και της «Μικρής Σενεγάλης» στο Χάρλεμ. Ο πρόεδρος της Σενεγάλης, Μακί Σαλ,  κήρυξε μάλιστα την ημέρα της επιτυχίας ως εθνική αργία, ώστε όλοι στη χώρα να μπορούν να γιορτάσουν την μεγάλη επιτυχία της εθνικής τους μάδας. Χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στο αεροδρόμιο για να χαιρετίσουν τους εθνικούς τους ήρωες.

Η επιτυχία ήρθε  σε μια σημαντική στιγμή για τη Σενεγάλη, η οποία έχει παλέψει τα τελευταία χρόνια με πολιτικές αναταραχές και μια οικονομία  βαθιά εξαρτημένη από τον τουρισμό, που έχει πληγεί σκληρά από την πανδημία του κορωνοϊού.

Ξανά αντιμέτωπες τον επόμενο μήνα

Η Αίγυπτος και η Σενεγάλη θα συναντηθούν ξανά τον επόμενο μήνα καθώς μάχονται για μία από τις πέντε θέσεις της Αφρικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, στο Κατάρ. Η φύση του συστήματος των πλέι οφ της Αφρικής σημαίνει ότι μόνο ένας από αυτούς θα προκριθεί. Αλλά τώρα, οι περισσότεροι Σενεγαλέζοι σε όλο τον κόσμο δεν επικεντρώνονται σε κανένα παιχνίδι στο μέλλον.

Επικεντρώνονται μόνο στην ευφορία της νίκης της Κυριακής  Φεβρουαρίου 2022. Και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τώρα δειξάγονται  αγώνες ποδοσφαίρου σε παραλίες στις ακτές της Σενεγάλης, με μικρά παιδιά που ελπίζουν ότι μπορεί να είναι ο επόμενος Σαντιό Μανέ…