Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, Βασίλης Ιωαννίδης και πατέρας του Φώτη, που αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό, μίλησε στην εκπομπή Cover Page με τους Αλέξανδρο Σόμογλου και Λένα Καραλή, για τον γιο του που έχει εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή στην ομάδα του Λάζλο Μπόλονι.

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, Βασίλης Ιωαννίδης και πατέρας του Φώτη, που αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό, μίλησε στην εκπομπή Cover Page με τους Αλέξανδρο Σόμογλου και Λένα Καραλή, για τον γιο του που έχει εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή στην ομάδα του Λάζλο Μπόλονι.

Για τον Φώτη που πλέον παίρνει τις ευκαιρίες του ανέφερε: «Είναι ένα παιδί μέσα από αθλητική οικογένεια που έχει δουλέψει πολύ και χαίρομαι γι’ αυτόν. Όχι μόνο επειδή είναι γιος μου άλλα επειδή είναι και ένα ελληνόπουλο που παίζει. Στον Παναθηναϊκό υπάρχουν και άλλα ελληνοπούλα που παίρνουν την ευκαιρία τους και την αρπάζουν από τα μαλλιά. Θεωρώ ότι σίγουρα ένας προπονητής που δεν είναι Έλληνας δε νιώθει την πίεση που θα ένιωθε ένας Έλληνας διότι δεν ξέρει την ιδιοσυγκρασία μας για τα γρήγορα αποτελέσματα».

Ο Έλληνας ξέρει πως ο παράγοντας δεν έχει την υπομονή», για να προσθέσει για τον προπονητή των «πρασίνων» πως: «Ο Μπόλονι είναι έμπειρος δεν έχει ανάγκη να φτιάξει το όνομα του είναι ήδη μεγάλο και δίνει εύκαιρες σε μικρά παιδιά. Βέβαια βλέπουμε και στις άλλες μεγάλες ομάδες ότι σιγά σιγά έχει γίνει κατανοητό ότι ένας ποδοσφαιριστής δεν πρέπει να φτάσει 25 χρονών για να πούμε ότι είναι έτοιμος να παίξει».

Όσον αφορά την συμπεριφορά του σαν πατέρας προς τον γιο του δήλωσε: «Η ιδανική συμβουλή για έναν μπαμπά είναι να αγαπάει το παιδί του. Αν το αγαπάς πραγματικά πρέπει να είσαι κοντά και μακριά ταυτόχρονα. Αν εσύ σαν μπαμπάς θες να περάσεις τα δικά σου μηνύματα εκεί το χάνεις. Άσε το παιδί να κάνει τα δικά του λάθη και όταν μεγαλώσει να καταλάβει τι έκανε σωστά και τι λάθος. Σε όλον το κόσμο γίνονται αυτά άλλα στην Ελλάδα λίγο παραπάνω γιατί είμαστε και των άκρων».

Για το πως αντιμετωπίζουν τα παιδιά την κατάσταση με την πανδημία ανέφερε: «Δεν μπορούν εύκολα τα παιδιά να διαχειριστούν την κατάσταση. Αυτό που συναντάμε στις μικρές ηλικίες είναι οι πολλές δραστηριότητες που κάνουν. Πολλά όμως δεν βοηθούν τα παιδιά να παίξουν. Δεν έχουμε το σύστημα της Φιλανδίας που έχουν τον χρόνο να παίξουν. Όταν αρχίσει να περπατάει ένα παιδί μπορεί να αρχίσει τον αθλητισμό άλλα γύρο στα έξι είναι καλά. Πραγματικά θα ήθελα πολύ να ανοίξουν τα πράγματα άλλα δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Είναι ένα κομμάτι που θα βοηθήσει τα παιδιά. Πρέπει οι λοιμωξιολόγοι να το κοιτάξουν λίγο καλύτερα».