Ο Γιώργος Χελάκης «καλωσορίζει» τα εμβόλια αλλά καταθέτει μια σειρά από εύλογες απορίες

Ας προσπεράσουμε την επικοινωνιακή καταιγίδα με τις αστυνομικές δυνάμεις και την Πυροσβεστική που περιφρουρούν τους χώρους όπου φυλάσσονται τα εμβόλια. Θα ήταν χρήσιμο πριν μας πουν πόσο καλά τα φυλάσσουν να μας έλεγαν από ποιους κινδυνεύουν και για ποιο λόγο. Ωστόσο η περασμένη Κυριακή ήταν σημαντική μέρα για την χώρα μας. Τα πρώτα εμβόλια έγιναν ήδη. Η ανθρωπότητα έκανε ένα σημαντικό βήμα προόδου.

Μέσα σε χρόνο ρεκόρ βρέθηκε το εμβόλιο που θα σταματήσει την επέλαση της πανδημίας. Η επιστήμη και η έρευνα προχωρούν με ταχείς ρυθμούς αι προφανώς και η χρηματοδότηση ήταν μεγάλη. Πολύ μεγάλη ώστε να κινηθούν οι (ιδιωτικές) εταιρείες με ταχύτητα και να φτάσουν στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Κάπου εδώ κάθε καλόπιστος οφείλει να αναρωτηθεί. Αν εδώ η χρηματοδότηση ήταν μεγάλη ώστε να διευκολυνθεί η έρευνα μπορούμε να φανταστούμε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα για την ανθρωπότητα αν οι χρηματοδοτήσεις για κοινωφελείς σκοπούς ήταν ανάλογες.

Δυστυχώς η έρευνα εξελίσσεται ταχύτητα όταν πρόκειται για εξοπλισμούς και όπλα μαζικής καταστροφής. Όταν πρόκειται για την εξάλειψη π.χ. της πείνας, καθυστερεί χαρακτηριστικά. Σκοπός του σημειώματος δεν είναι να θέσει το ζήτημα της αξιοποίησης των πόρων σε όφελος των ανθρώπων. Δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο όμως, ότι η έρευνα κάθε άλλο παρά είναι προσανατολισμένη στην εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Από τη μια μεριά, το εμβόλιο σημαίνει την αρχή του τέλους της πανδημίας αλλά το πότε θα έρθει αυτό το τέλος παραμένει άγνωστο.

Η παρασκευή του εμβολίου σε τόσο σύντομο διάστημα, συνιστά πολύ μεγάλη επιτυχία της επιστημονικής κοινότητας. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η παρασκευή του θα σημάνει νέα μεγάλα κέρδη για τις ιδιωτικές παρασκευάστριες εταιρείες. Δείχνει τι μπορεί να πετύχει η επιστήμη αν στρέψει τις δυνάμεις της στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Μας παρακινεί να κατανοήσουμε πόσο πιο ανθρώπινη θα ήταν η κοινωνία μας αν ανάλογοι πόροι είχαν πάει σε δημιουργικούς σκοπούς.

Η παρασκευή του εμβολίου σε τόσο σύντομο διάστημα αποδεικνύει ότι είναι απολύτως εφικτό να περιορίσουμε τον πόνο και τη δυστυχία στον κόσμο. Μέσα στην επικοινωνιακή καταιγίδα που μας επιφύλαξαν τα ΜΜΕ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:

-Στην Ελλάδα έφτασαν ή φτάνουν μόλις τριακόσιες χιλιάδες εμβόλια για πληθυσμό περίπου 10.000.000

– Για να επιτευχθεί ανοσία θα πρέπει να εμβολιαστεί πάνω από το 60% του πληθυσμού

– Με βάση τα όσα γνωρίζουμε για τους ρυθμούς εμβολιασμού δεν πρόκειται να φτάσουμε σε ποσοστό ανοσίας νωρίτερα από το τέλος της χρονιάς.

-Δεν είναι ακόμα γνωστό για πόσο χρονικό διάστημα εξασφαλίζει ανοσία ο εμβολιασμός

Κατά συνέπεια ο δρόμος είναι μακρύς και ακόμα ανηφορικός. Να αισιοδοξούμε λοιπόν αλλά να ξέρουμε ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα.