Το 6ο μέρος με ιστορίες για τον Βασίλη Σπανούλη, από τους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό τα 11 χρόνια που βρισκόταν στην ομάδα του Πειραιά, μας παρουσιάζει η επίσημη σελίδα της ΚΑΕ Ολυμπιακός.

Αναλυτικά όσα αναφέρει: 

NΙΚΟΛΑ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΦ (2015-2020): «Έπιασα τον εαυτό μου να μην είναι έτοιμος για να αποχαιρετήσω τον Βασίλη από το μπάσκετ. Για εμένα, η Ευρωλίγκα είναι ο Σπανούλης. Όποια στατιστική κατηγορία και να κοιτάξει κανείς, θα τον δει εκεί. Και στις περισσότερες από αυτές θα τον δει πρώτο. Την πρώτη μου σεζόν στην ομάδα έπαιξα στη σπουδαία σειρά τελικών το 2016 με τον Παναθηναϊκό. Βρεθήκαμε πίσω με 0-1, καθώς έγινε μπρέικ στο πρώτο ματς. Όταν πήγαμε την επόμενη μέρα για προπόνηση, τα μάτια του έβγαζαν φωτιές. Ήταν σίγουρος για την ανατροπή και το έλεγε συνέχεια. Αυτό που επίσης επαναλάμβανε να λέει ήταν πως ήθελε τη μπάλα. Ήθελε την ευθύνη. Και αυτό που ακολούθησε ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Στο δεύτερο ματς με δικό του τρίποντο στη λήξη κάναμε το 1-1. Στο τρίτο ματς βρεθήκαμε πάλι πίσω στο σκορ έως την τρίτη περίοδο και στην τέταρτη το καθάρισε μόνος του σχεδόν. Και μετά από αυτό, είχε το απόλυτο φινάλε. Η σειρά αυτή θα μπορούσε να είναι μια μικρογραφία της καριέρας του. Όσο για τη σχέση που δημιουργήσαμε, θα την κρατήσουμε για πάντα, καθώς πρόκειται για σπουδαίο άνθρωπο. Του εύχομαι τα καλύτερα».

ΚΩΣΤΑΣ ΣΛΟΥΚΑΣ (2011-2015/2020-2021): «Με τον Βασίλη ήμουν για πολλά χρόνια συγκάτοικος στα δωμάτια στα ξενοδοχεία όπου μέναμε πριν τους αγώνες. Όσοι είχαν αυτή την ευκαιρία, θα με καταλάβουν. Οι ατελείωτες ώρες συζητήσεων για το μπάσκετ με έκαναν καλύτερο. Έχει σπουδαία άποψη για το μπάσκετ και το μπάσκετ είναι η ζωή του. Μπορεί να μιλάει για το μπάσκετ όλη μέρα. Θυμάμαι ήταν βράδια που σχεδόν ξημέρωνε και εμείς μιλούσαμε για μπάσκετ. Θα μας λείψει. Του εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια της ζωής του».

ΚΙΜ ΤΙΛΙ (2017-2018): «Ο Βασίλης είναι από τους καλύτερους παίκτες που έπαιξαν ποτέ στην Ευρωλίγκα. Ήταν τιμή για εμένα να παίξω μαζί του. Έμαθα πολλά από εκείνον, έμαθα να είμαι ακόμη πιο ανταγωνιστικός. Πραγματικά ήταν ένας ‘πολεμιστής’ που όμοιο του δεν έχω δει ξανά. Δούλευε περισσότερο από κάθε άλλον και αυτό μου είχε κάνει εντύπωση. Επίσης, ήταν ταπεινός και με είχε εντυπωσιάσει ο τρόπος που με είχε υποδεχτεί στην ομάδα. Ο Βασίλης ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που υπέγραψα τότε στον Ολυμπιακό. Ήθελα να βρεθώ στο πλευρό του και δεν το μετάνιωσα στιγμή».

ΓΙΑΝΙΣ ΣΤΡΕΛΝΙΕΚΣ (2017-2019): «O Βασίλης ήταν μοναδικός. Τον αποκαλούσαμε “Kill-Bill” και υπήρχε λόγος γι’ αυτό. Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες που μπορούν να κάνουν ό,τι έκανε εκείνος την ώρα που η μπάλα ‘έκαιγε’. Αυτό δεν διδάσκεται. Το έχεις ή δεν το έχεις. Και ο Βασίλης το είχε. Είναι ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Είχα την ευκαιρία να βρεθώ συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό για δύο χρόνια και χαίρομαι που είχα τη δυνατότητα να τον γνωρίσω και ως άνθρωπο. Πρόκειται για σπουδαίο παίκτη, άνθρωπο και φίλο. Του εύχομαι τα καλύτερα».

ΧΑΣΑΝ ΜΑΡΤΙΝ (2020-2021): «Βρέθηκα δίπλα του μόνο για μια χρονιά, αλλά σίγουρα είναι από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα ποτέ στη ζωή μου. Το να παίζεις μαζί του στο παρκέ, ήταν σαν να έχεις τον προπονητή σου δίπλα σου. Ως σέντερ, δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω καλύτερο οδηγό μέσα στο παρκέ από εκείνον. Μου έδινε πάντα τις καλύτερες συμβουλές και μου έκανε το μυαλό καλύτερο. Σκέφτομαι διαφορετικά το μπάσκετ μετά τη συνύπαρξη μαζί του. Θα σας πω, όμως, κάτι ακόμη… Με έκανε και καλύτερο ως πατέρα. Οι συμβουλές του ήταν εκπληκτικές. Θα μου μείνει αξέχαστο το πως προετοιμαζόταν πριν από κάθε ματς, πριν από κάθε προπόνηση. Με την ίδια ακριβώς ρουτίνα. Ακόμη και στα γεύματα της ομάδας είχε ακριβώς την ίδια ιεροτελεστία, πριν και μετά. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον να το παρακολουθείς όλο αυτό, καθώς τηρούσε τη ρουτίνα του με θρησκευτική ευλάβεια. Είμαι υπερήφανος που βρέθηκα στα ίδια αποδυτήρια με αυτόν τον θρύλο και χαίρομαι που θα μπορώ να τον αποκαλώ ‘αδελφό’ μου και να μπορώ να τον καλέσω ανά πάσα ώρα και στιγμή στο τηλέφωνο για συμβουλές. Ήταν ο καλύτερος και τον ευχαριστώ».

ΝΑΪΤΖΕΛ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ-ΓΚΟΣ (2018-2019): «Θέλω να τον συγχαρώ για τη σπουδαία του καριέρα. Φεύγοντας από τον Ολυμπιακό είχα γίνει καλύτερος παίκτης λόγω της συνύπαρξης μαζί του. Ήταν ο κορυφαίος των κορυφαίων και πραγματικά θα λείψει σε όλους μας. Kill Bill για πάντα!!!».

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ (2011-2013/2016-2021): «Προσωπικά ο Βασίλης με βοήθησε πάρα πολύ. Ήταν από τους ανθρώπους, κάτι που ισχύει και για τον Γιώργο (Πρίντεζη), που όταν βρισκόμουν σε εισαγωγικά σε μια δύσκολη θέση όσον αφορά την καριέρα μου, μιλούσα μαζί τους. Και τι δεν ζήσαμε με τον Βασίλη! Κάθομαι και σκέφτομαι πολλές φορές πως τον Βασίλη τον έβλεπα όλα αυτά τα χρόνια περισσότερο και από την οικογένεια μου. Είναι πολλές οι ιστορίες που μπορώ να πω, όμως, δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποια. Θα τις θυμάμαι όλες. Πιστεύω πως θα είναι πάρα πολύ παράξενη η πρώτη φορά που θα βρεθούμε στο παρκέ και θα ξέρουμε πως δεν θα είναι εκεί. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, ό,τι καλύτερο».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ (2013-2015): «Αυτό που πάντα μου έκανε εντύπωση ήταν το πόσο σοβαρός και πειθαρχημένος υπήρξε. Ήταν δουλευταράς και δεν επέτρεπε σε κανέναν γύρω του να είναι χαλαρός. Αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης. Θυμάμαι στα αποδυτήρια να φωνάζουμε, να κάνουμε πλάκες, να μιλάμε και όποτε έμπαινε οι τόνοι αυτόματα έπεφταν. Είχε αμέτρητα γούρια και ένα από αυτά ήταν πάντα το ένα παπούτσι να είναι ελάχιστα πιο μπροστά από το άλλο. Μετά το αρχικό ζέσταμα ενός αγώνα μπήκαμε στα αποδυτήρια να μας μιλήσει ο κόουτς και επειδή κοιτούσα αλλού όταν έμπαινα, κλότσησα τα παπούτσια κατά λάθος και τα έστειλα αλλού για αλλού. Αγχώθηκα πολύ και σκέφτηκα ‘ποιος τον ακούει τώρα’. Βγαίνω αμέσως έξω, του το λέω και του εξηγώ πως έγινε κατά λάθος. Και αυτό γιατί σκέφτηκα πως αν δεν έπαιζε καλά μετά θα με κυνηγούσε. Με κοίταξε, μου χαμογέλασε και μου έριξε μια στην πλάτη. Ευτυχώς και κερδίσαμε τον αγώνα και είχε παίξει καλά».

ΝΤΟΥΑΙΤ ΜΠΑΙΚΣ (2019-2020): «Τεράστιος ηγέτης. Φανταστικός παίκτης, σπουδαίος συμπαίκτης. Ήταν παντού και πάντα ανταγωνιστικός. Μακάρι να είχαμε βρεθεί μαζί στο παρκέ. Κατάλαβα, όμως, από το ελάχιστο που βρέθηκα στον Ολυμπιακό πως για τον οργανισμό ήταν κάτι τεράστιο».

ΟΓΚΟΥΣΤΙΝ ΡΟΥΜΠΙΤ (2019-2020): «Όταν ακούω το όνομα του έρχονται στο μυαλό μου οι εξής λέξεις: Ηγέτης, θρύλος, νικητής, Mr. Clutch. Στα μάτια μου, είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών στην Ευρώπη. Είμαι από το Χιούστον και ήξερα ποιος είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Έφτασε να παίζει στους Ρόκετς και μετά είχα την τιμή να είμαι συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό. Ακόμη και στο τέλος της καριέρας του η ποιότητα του ήταν μοναδική. Και μόνο μια αναζήτηση στο ίντερνετ μπορούν να καταλάβουν και οι νεότεροι, που μόλις αρχίζουν το μπάσκετ, πως ο τύπος αυτός ήταν το μπάσκετ. Βαθιά υπόκλιση».