Λοιπόν να σταματήσουν και τα αστεία και οι ανοησίες και οι πάσης φύσεως μαλακίες περί κορονοϊού, μετάλλαξης, μέτρων και κυρίως οι συνεχιζόμενες κορώνες περί ατομικής ευθύνης και τα σχετικά.
Με λίγα λόγια: Σε μια χώρα που οι ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ στο νέο προϋπολογισμό όλες οι υπόλοιπες κουβέντες είναι άνευ ουσίας. Και ειδικά όταν οι κουβέντες προέρχονται απ’ αυτούς που ΜΕΙΩΣΑΝ τις δαπάνες για την Υγεία και απ’ όσους επίσης συμφώνησαν με αυτό ή ακόμα και απλά δεν αντέδρασαν.
Μοιάζει κοροϊδία από κει και πέρα το όλο σκηνικό με τους γραβατωμένους επίσημους να κουνάνε το δάχτυλο, με κάτι φλώρους στα δελτία να ψελλίζουν σαν παιδάκια πρώτης Δημοτικού σε Εθνική γιορτή κάτι τραγικά σε σύνταξη και νόημα κατεβατά για το πόσο… άδικα πήγε ο τάδε οικογενειάρχης και πόσο καλό είναι το εμβόλιο και πόσο ανεύθυνοι είναι όσοι δεν τηρούν τα μέτρα και μας παίρνουν όλους στο λαιμό τους.
Ακόμα και αν έχουν δίκιο όλοι αυτοί και σε όλα αυτά που λένε, όταν δεν προσθέτουν σε κάθε φράση τους, σε κάθε εμφάνισή τους και σε κάθε… κατηγορώ για ανευθυνότητα των πολιτών και ένα δριμύ κατηγορώ για την μείωση των δαπανών για την Υγεία, είναι τουλάχιστον προκλητικά και οι εμφανίσεις τους και όσα λένε σ’ αυτές.
Και το ίδιο φυσικά και με το παραπάνω ισχύει και για τους επιστήμονες και ειδικά αυτούς της επιτροπής που αμοίβονται αδρά για να μας προστατέψουν με τις γνώσεις και τις προτάσεις τους.
Επιστήμονας και μάλιστα γιατρός που συμμετέχει σε οποιαδήποτε επιτροπή και βγάζει συμπεράσματα και προτάσεις και την ίδια στιγμή δεν έχει βγάλει τσιμουδιά και δεν έχει καταδικάσει δημόσια και με κάθε ευκαιρία που έχει τον λόγο δημόσια, την μείωση των δαπανών για την Υγεία, είναι όχι απλά επίορκος, αλλά κομπογιανίτης, υπεύθυνος το ίδιο με τους αγύρτες και τους πάσης φύσεως ακροδεξιούς ψεκασμένους αντιεμβολιαστές και δεν συμμαζεύεται και πάνω απ’ όλα επικίνδυνος για την δημόσια υγεία όλων μας.
Κανονικά αν κάποιος απ’ αυτούς είχε τσίπα και είχε συναίσθηση του χρέους του σαν επιστήμονα και γιατρού, θα έπρεπε να παραιτηθεί από κάθε συμμετοχή του σε οποιαδήποτε επιτροπή, με το που ανακοινώθηκε ο προϋπολογισμός και η μείωση των δαπανών για την υγεία. Δυστυχώς η ουσία είναι μία και μοναδική.
Απέναντι στην πανδημία, στην μετάλλαξη “όμικρον” και τις επιπτώσεις της, είμαστε απροστάτευτοι εντελώς και ριγμένοι χωρίς έλεος στο λάκκο των λεόντων, ενός ανύπαρκτου και τοξικού ως προς την μεταδοτικότητα συστήματος Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ενός κουτσουρεμένου συστήματος Δημόσιας Υγείας που στέκεται όρθιο μόνο χάρις στους εργαζόμενους σ’ αυτόν και ενός εντελώς παράλογου και αλλησυγκρουόμενου συρμού μέτρων που το ένα αναιρεί το άλλο, από πλευράς “ειδικών” και κυβέρνησης.
Και το χειρότερο μέσα σ’ όλο αυτό το σκηνικό, είναι ότι όχι μόνο είμαστε απροστάτευτοι από κάθε άποψη, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και κατηγορούμενοι σαν ανεύθυνοι και ανάλγητοι από τους “δημόσιους και ΕΠ ΑΜΟΙΒΗ κατήγορους” και φρουρούς της υπευθυνότητας των πολιτών και του καθένα μας.