Ο Κώστας Τσίλης γράφει για τη νίκη της ΑΕΚ επί του ΟΦΗ και πώς το σύστημα που επιλέγει ο Μανόλο Χιμένεθ αποφέρει καρπούς στην ομάδα.

Η ΑΕΚ επέλεξε να κλείσει την χειμερινή μεταγραφική περίοδο, μόνο με την απόκτηση ενός δεξιού μπακ. Απ’ όποια πλευρά και αν το εξετάσεις, μοιάζει μια πολύ λάθος επιλογή. Όμως that’s it, που λένε και οι φίλοι μας στην Antwerp Arms στο Τότεναμ. Η συζήτηση γι’ αυτούς που «λείπουν», ούτε κάνει καλό στην ομάδα, ούτε πλέον έχει και νόημα. Τουλάχιστον μέχρι και το καλοκαίρι. Τώρα εκείνο που έχει σημασία, είναι το τι (μπορούν να) κάνουν αυτοί που είναι εδώ. Και πως μπορούν να το κάνουν.

Το σερί των παιχνιδιών που η ΑΕΚ είχε θετικό πρόσημο στην αγωνιστική της εικόνα αλλά και στα αποτελέσματα της, το έκτισε κυρίως με την επιλογή του Χιμένεθ να βασιστεί σ’ ένα 4-3-3. Και ήταν ένα πλάνο που, για περισσότερους από έναν λόγους, φαινόταν πως μπορεί να «κουμπώσει» στα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στο ρόστερ της ομάδας. Ειδικά από την στιγμή που πλέον είναι εκτός κάδρου ο Λιβάγια. Όλο αυτό το πλάνο που έφτιαξε και δούλευε πάνω του ο Χιμένεθ, ήρθε να κλονιστεί στο παιχνίδι της προηγούμενης Τετάρτης με τα Γιάννενα.

Μ’ αυτό το 4-3-3 η ΑΕΚ κόλλησε, εγκλωβίστηκε και στο τέλος εκτέθηκε. Βεβαίως κάποιος μπορεί να σκεφτεί πως τίποτε απ’ όλα αυτά ενδεχομένως δεν θα γινόταν, αν δεν είχε κάνει την επιπολαιότητα με το πέναλτι ο Ινσούα. Αλλά όπως όλοι έχουμε εμπεδώσει, με τα «αν» δεν γράφεται η ιστορία. Η αγωνιστική εικόνα της ΑΕΚ με τον συγκεκριμένο σχηματισμό, θάμπωσε πολύ σ’ εκείνο το ματς με τον ΠΑΣ.

Παρόλα αυτά ο Χιμένεθ δεν το έβαλε στο συρτάρι. Τον κράτησε αυτόν τον σχηματισμό και στο ματς με τον ΟΦΗ, που η ΑΕΚ καιγόταν για να βγάλει μια αντίδραση και δεν χρειάζεται καν να εξηγήσω τους λόγους. Βεβαίως έκανε και δυο αλλαγές προσώπων, που η μια εξ αυτών είναι κομβική. Επέστρεψε στην βασική ενδεκάδα ο Σάκχοφ, που την περασμένη Τετάρτη έπαιρνε ανάσες στην εξέδρα. Και ο Ουκρανός πέτυχε ένα γκολ και έβγαλε και πολλή δουλειά.

Γενικώς όμως, στο ματς απέναντι στον ΟΦΗ, αυτό το 4-3-3 λειτούργησε καλά. Η τριάδα των χαφ, κάλυπτε όλους τους χώρους στο κέντρο, πίεζε πολύ την αντίπαλη άμυνα και έπαιρνε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Και το επιθετικό παιχνίδι απλωνόταν και στα δυο άκρα του γηπέδου. Δεν ήταν μονόπαντη η ανάπτυξη. Τόσο ο Αλμπάνης στο πρώτο ημίχρονο, όσο και ο Τάνκοβιτς στο δεύτερο, δημιούργησαν πολλές επικίνδυνες καταστάσεις από αριστερά στον ΟΦΗ, που περισσότερο είχε στο μυαλό του πως θα σταματήσει από δεξιά τον Γκαρσία.

Η ΑΕΚ λειτούργησε στο Ηράκλειο μ’ αυτό το 4-3-3, περίπου όπως λειτούργησε και στο Χαριλάου που πήρε τη νίκη αλλά και στην Τούμπα που επίσης θα έπαιρνε τη νίκη, αν δεν είχε γίνει η γκάφα από τον τερματοφύλακα. Και όλο αυτό συμβαίνει διότι η πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί στην ΑΕΚ, είναι πως αυτός ο σχηματισμός «κουμπώνει» καλύτερα από κάθε άλλον, στο υλικό το οποίο διαθέτει. Βάλτε λίγο κάτω τα δεδομένα του ρόστερ.

Αυτή την στιγμή, η ΑΕΚ δεν διαθέτει έναν βαρβάτο και φουλ ποιοτικό παίκτη για να παίξει ελεύθερος πίσω από τον επιθετικό, πάνω στον οποίο ο Χιμένεθ να μπορεί να βασιστεί για να κτίσει έναν σχηματισμό, για παράδειγμα 4-2-3-1. Ο Λιβάγια θα είναι μόνιμα στην εξέδρα και ο Μάνταλος εδώ και πολύ καιρό δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτού του ρόλου. Φυσικά ο Χιμένεθ μπορεί να πειραματιστεί με τον Τάνκοβιτς σ’ αυτό τον ρόλο. Αλλά επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω, πως ο Σουηδός έβγαλε τους τρομερούς αριθμούς σε γκολ και ασιστ με την Χάμπαρμπι, ξεκινώντας στα περισσότερα ματς τις προσπάθειες από τα αριστερά.

Η πραγματικότητα είναι αυτή την στιγμή, πως η ΑΕΚ την δυναμική της, την έχει στα άκρα. Κυρίως λόγω του Λιβάι. Επίσης οι επιλογές που έχει για τα χαφ, επιτρέπουν στον Χιμένεθ να γεμίζει τον άξονα και να φορτώνει τον αντίπαλο με τρέξιμο και πίεση. Ο Σιμόες, ο Γαλανόπουλος, ο Σάκχοφ, ο Σιμάνσκι, έχουν βούτυρο στο ψωμί τους αυτό το παιχνίδι. Επίσης είναι χαφ που μπορούν να σκοράρουν. Μέσα σε μια εβδομάδα μόνο, ο Σάκχοφ έχει πετύχει δυο γκολ. Επομένως έχει λογική ο Μανόλο να δουλεύει για να απλώσει το παιχνίδι της ομάδας σε δυο τριάδες σε χαφ και επίθεση.

Προφανώς και μ’ έναν τέτοιο σχηματισμό, αλλά και με τις συγκεκριμένες επιλογές στην τριάδα της μεσαίας γραμμής, δύσκολα η ΑΕΚ θα μπορέσει να σφυροκοπήσει αντίπαλο με τελικές. Και θα υπάρξουν και παιχνίδια που μπορεί να εγκλωβιστεί και να κολλήσει. Όπως έγινε με τον ΠΑΣ. Εκεί βεβαίως, χρειάζονται προσωπικότητες με ποιότητα που θα μπορέσουν να πάρουν τα πράγματα πάνω τους και να ξεκολλήσουν το κάρο από την λάσπη. Κάτι που δεν έγινε με τον ΠΑΣ. Και δεν ξέρω πλέον πόσοι και ποιοι απ’ αυτούς τους παίκτες που αυτή την στιγμή έχει η ΑΕΚ, μπορούν να το κάνουν. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω. Δεν είναι θέμα προσώπου, αλλά θέμα ποιότητας. Και η ποιότητα που έχασε η ΑΕΚ χάνοντας τον Λιβάγια, θα της λείψει πολύ.

Αυτός μοιάζει να είναι και ένας λόγος παραπάνω για τον Χιμένεθ, να βασίζεται και να δουλεύει πάνω σ’ αυτά που θα του δώσει μέσα σ’ ένα ματς, η συνολική δουλειά που θα γίνει από την τριάδα των χαφ. Και από εκεί και πέρα είναι μεγάλο στοίχημα να μπορεί να ανοίξει το παιχνίδι στα άκρα και να πάρει η ΑΕΚ πράγματα από τον Τάνκοβιτς και από τον Αλμπάνη και να μην τα περιμένει όλα από τον Γκαρσία που δεδομένα πλέον σε κάθε ματς θα έχει δυο και τρεις παίκτες γύρω του κάθε φορά που παίρνει την μπάλα. Ενώ σ’ όλο αυτό θα πρέπει να παίξουν ρόλο και τα μπακ. Εξ ου και η επιλογή της ΑΕΚ να πάει σ’ ένα δεξί μπακ όπως ο Νταντσένκο, που φέτος σε 15 ματς πρωταθλήματος, έχει δώσει όσες ασίστ έχει μοιράσει ο Μάνταλος σε 18 παιχνίδια.

Μιας και έβαλα στην κουβέντα τον Μάνταλο. Απουσίαζε από το παιχνίδι με τον ΟΦΗ λόγω τραυματισμού. Έχει απουσιάσει από την ενδεκάδα και από τον σχηματισμό που δουλεύει ο Χιμένεθ, ακόμα και όταν ήταν ετοιμοπόλεμος. Έτσι όπως είναι τα δεδομένα, δεν μπορεί να αφήσει στον πάγκο ούτε τον Γαλανόπουλο, ούτε τον Σάκχοφ, για να μπει στην ενδεκάδα. Και ήρθε η στιγμή να αποδείξει πως έχει τις δυνατότητες για να γίνει ένα πολύ επιδραστικό οκτάρι. Αλλιώς το παιχνίδι της ΑΕΚ μπορεί και να τον προσπεράσει.

Και κάτι τελευταίο για τον Γαλανόπουλο. Μετά τον τραυματισμό που τον άφησε σχεδόν έναν χρόνο εκτός και τον πήγε μέχρι και το κατώφλι του τέλους της καριέρας του, γύρισε εντελώς άλλος ποδοσφαιριστής. Σ’ όλα του. Σε κάθε ματς γίνεται όλο και πιο επιδραστικός, όλο και πιο απαραίτητος για την ομάδα. Ο Χιμένεθ τον χαρακτήρισε «τοπ» μετά το ματς με τον ΟΦΗ, στο οποίο χρειάστηκε να παίξει και δεξί μπακ και το έκανε με ευκολία. Δεν ξέρω αν θα ολοκληρώσει, αλλά έχει βάλει τις βάσεις για να γίνει ο επόμενος πρώτος αρχηγός της ΑΕΚ.