Για την επιθυμία του να μείνει στην Ελλάδα για όλη του τη ζωή μίλησε, μεταξύ άλλων, ο επιθετικός του Άρη, Αμπουμπακάρ Καμαρά.
Ο Αμπουμπακάρ Καμαρά μίλησε σε μέσο της πατρίδας του για τη μεταγραφή του στον Άρη, αλλά και τη ζωή του στην Ελλάδα.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Αμπουμπακάρ Καμαρά:
«Είμαι καλά, νιώθω καλά, τα πράγματα πάνε καλά στην Ελλάδα, όλοι εδώ με καλωσόρισαν θερμά, είναι μια όμορφη χώρα, ένας πολύ καλός σύλλογος και η νοοτροπία των ανθρώπων εδώ με ευχαριστεί, πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα για να παραπονεθώ. Γιατί αυτή η επιλογή; Νομίζω ότι ήταν ένα τέλος, το τέλος ενός μικρού κύκλου με τη Φούλαμ. Δεν ξέρω αν έμεινα σε αυτόν τον σύλλογο αρκετό καιρό κι αν θα έπρεπε να μείνω λίγο περισσότερο, αλλά ειλικρινά νομίζω περισσότερο ότι είναι το τέλος ενός κύκλου. Έπρεπε να φύγω, έπρεπε να ανακαλύψω νέους ορίζοντες και βασικά να αλλάξω αέρα».
Για το γεγονός ότι παίζει βασικός στον Άρη και για τη σχέση του με τον Άκη Μάντζιο ο Καμαρά απάντησε:
«Γι’ αυτό άφησα τη Φούλαμ ακόμα κι αν ένιωθα καλά σε αυτόν τον σύλλογο. Μετά από μια συζήτηση με τον προπονητή, μια μεγάλη συζήτηση με τους μάνατζέρ μου, αλλά και μια συζήτηση με τον σύλλογο του Άρη, η επιλογή μου ήταν να πάω στην Ελλάδα και σήμερα παίζω κάθε ματς, οπότε είναι ήδη θετικό σε αυτό το σημείο και όταν σου δίνεται αυτοπεποίθηση, αναγκαστικά αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξή σου.
Μετά, όσον αφορά στις προσδοκίες του προπονητή, ήδη κάνουμε συζητήσεις συχνά. Όταν έφτασα – και γι ‘αυτό με πήρε, χρειαζόταν το προφίλ μου στην επίθεση γιατί δεν είχε παίκτη σαν εμένα. Ήρθα λοιπόν να βοηθήσω την ομάδα και προς το παρόν πιστεύω ότι το κάνω, παρότι μέχρι τώρα δεν είχαμε τόσες πολλές νίκες. Αλλά τελικά αυτό είναι επίσης μέρος του ποδοσφαίρου. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες του και προσπαθώ να διατηρήσω αυτή τη δυναμική κάθε Σαββατοκύριακο. Μετά από αυτό, για τα υπόλοιπα, καθώς είμαι φορ, περιμένω τα στατιστικά, αλλά τα γκολ, οι ασίστ, θα έρθουν, είναι απλά θέμα χρόνου».
Για τα δύο γκολ που έχει πετύχει ως τώρα:
«Ναι, έχω ήδη σκοράρει δύο φορές, αλλά μετά από αυτό όλοι ξέρουμε ότι τα στατιστικά σε αυτόν τον κόσμο του ποδοσφαίρου είναι πολύ, πολύ σημαντικά. Όπως σας είπα στην αρχή, ήρθα σε αυτή την ομάδα για να τη βοηθήσω, να ενισχύσω το προφίλ μου και μέχρι στιγμής τα πράγματα πάνε αρκετά καλά. Όλοι εδώ είναι ευχαριστημένοι μαζί μου. Έχω μόνο δύο γκολ, οπότε ελπίζω ότι θα υπάρξουν περισσότερα, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα, ξέρετε, είναι η νίκη και οι σερί νίκες».
Για τους προσωπικούς του στόχους με τον Άρη αλλά και τους στόχους της ομάδας:
«Ο στόχος μου είναι, μέσα σε εισαγωγικά, πολύ απλός, είναι να κερδίσω όλα τα ματς, αν κερδίσω όλα τα ματς, τότε προφανώς είναι λογικό να είμαι πρώτος (σ.σ. γέλια). Ξέρουμε ότι δεν είναι τόσο απλό και ότι σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει έτσι, αλλά παραμένει ο στόχος μου. Σε προσωπικό επίπεδο, θέλω να κερδίζω όλους τους αγώνες, να είμαστε οι πρωταγωνιστές του αγώνα, να έχουμε καλές εμφανίσεις Σάββατα ή Δευτέρες – γιατί συχνά παίζουμε Δευτέρα εδώ – και μετά θα δούμε.
Ο σύλλογος άρχισε με -6 βαθμούς, αυτό μας δίνει ένα μεγάλο μειονέκτημα, αλλά θα προσπαθήσουμε να αντισταθμίσουμε αυτή την ποινή, να επανορθώσουμε για όλα αυτά και, αν τα καταφέρουμε, θα αποδειχθεί επίσης ότι η ομάδα μας αντέχει και ότι έχουμε πολύ καλούς παίκτες σε αυτό το πρωτάθλημα».
Για την προσαρμογή στον Άρη και αν γνώριζε τους Μπεναλουάν και Μήτρογλου ο Καμαρά ανέφερε:
«Όχι ούτε καν, ξέρεις ότι δεν έχω σπουδαία καριέρα. Τον (Γιοάν) Μπεναλουάν δεν τον γνώρισα ποτέ, αλλά ναι τον είχα ήδη ακούσει. Τον Κώστα Μήτρογλου τον είδα στην τηλεόραση (σ.σ. γέλια). Μετά όντως υπάρχουν πολλοί ξένοι, αλλά τα πάμε καλά γενικά. Υπάρχουν πάντα κάποιοι που είναι λίγο πιο μαζεμένοι αλλά αυτό είναι φυσιολογικό, εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός και δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, αλλά τίποτα περίεργο εδώ, όλα πάνε πολύ καλά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν ένιωσα ποτέ δυσκολίες, είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος, ακόμα και για το πιθανό γλωσσικό εμπόδιο, μπορώ να μιλήσω αγγλικά, οπότε δεν πειράζει, αλλά ακόμα κι αν δεν μπορούσα να μιλήσω αγγλικά, θα είχα βρει άλλα μέσα, με χειρονομίες ή κάτι άλλο (σ.σ. γέλια) να ανταλλάξουμε, να γελάσουμε, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Εδώ, ο μέσος όρος ηλικίας είναι αρκετά υψηλός, δείχνει μια συγκεκριμένη εμπειρία, έχουν ταξιδέψει για να μπορούν όλοι να μιλάνε λίγο-πολύ αγγλικά, όλοι κατέχουν τα βασικά οπότε αυτό διευκολύνει την καθημερινή μας επικοινωνία».
Για το πώς συνέβη η μεταγραφή του στον Άρη ο Αμπουμπακάρ Καμαρά ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Πώς πήγε; Γι’ αυτό καλύτερο να ρωτήσετε τους μάνατζέρ μου. Είναι εκείνοι που έκαναν τη δουλειά, εγώ είμαι εδώ για να παίξω ποδόσφαιρο, τα υπόλοιπα δεν είναι δική μου υπόθεση. Δεν ασχολούμαι με αυτά, δεν ξέρω καν για όλα αυτά».
Για το τι σηματοδοτεί η μετακίνηση του στον Άρη ο Καμαρά τόνισε:
«Είναι ένα νέο στάδιο στη ζωή μου, μια νέα χώρα, μια νέα γλώσσα. Μπορείτε επίσης να το δείτε ως ένα μεταβατικό στάδιο, ένα βήμα για μένα, αλλά μπορώ επίσης να μείνω εδώ.
«Ίσως μείνω όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα»
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Είμαι κάποιος που ζει από μέρα σε μέρα. Οπότε, προς το παρόν, πάει καλά εδώ και ίσως μείνω όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα, ίσως βέβαια αλλάξω.
Από την αρχή μιλάω, επίσης, πολύ για τον ατζέντη μου. Ο ατζέντης μου είναι ο αδερφός μου, είναι πυλώνας στη ζωή μου. Είναι μαζί του που συζητώ τα πάντα, όχι μόνο αναφορικά με το ποδόσφαιρο αλλά και για άλλα θέματα. Είναι αυτός με τον οποίο συζητώ τα πάντα. Οπότε αν χρειαστεί να γίνει συζήτηση για κάτι, θα την κάνω απαραίτητα μαζί του. Μέχρι στιγμής το απολαμβάνω εδώ και θα δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια.
Το όνειρό μου σήμερα είναι να διαχειριστώ τη ζωή μετά την ποδοσφαιρική μου καριέρα καλά. Να τελειώσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα με καλή εικόνα. Δεν είναι εύκολο, προέρχομαι από πολύ μακριά και δεν είμαι στο ποδόσφαιρο για πολύ καιρό, τουλάχιστον όχι από πολύ μικρός. Ήρθα σε αυτό το περιβάλλον για να διασκεδάσω. Αυτή είναι πάντα η εικόνα που είχα για το ποδόσφαιρο, ένα άθλημα για διασκέδαση. Έπειτα για να φροντίζω την οικογένεια μου. Αυτό είναι ακόμα το πιο σημαντικό πράγμα. Τέλος, το να σκοράρω γκολ ή να κάνω ασίστ μου δίνει ένα συν. Αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που είπα πριν (σ.σ. η προσφορά στην οικογένεια)».