Είναι πλέον ξεκάθαρο. Η νέα ΚΕΔ έχει πάρει πολλά στοιχεία από την παλιά. Αλίμονο, έχει δικαίωμα στο λάθος, αλλά κανείς δεν δικαιούται να επαναλαμβάνει κάτι, που… βγάζει μάτι. Εκτός κι αν θέλει να στείλει μήνυμα, προς άγνωστο ακροατήριο. Μήνυμα ηγεμονικής θεώρησης των πραγμάτων. Ήτοι, εμείς κάνουμε κουμάντο και θα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Οι fantastic four […]

Είναι πλέον ξεκάθαρο. Η νέα ΚΕΔ έχει πάρει πολλά στοιχεία από την παλιά. Αλίμονο, έχει δικαίωμα στο λάθος, αλλά κανείς δεν δικαιούται να επαναλαμβάνει κάτι, που… βγάζει μάτι. Εκτός κι αν θέλει να στείλει μήνυμα, προς άγνωστο ακροατήριο. Μήνυμα ηγεμονικής θεώρησης των πραγμάτων. Ήτοι, εμείς κάνουμε κουμάντο και θα κάνουμε ό,τι θέλουμε.

Οι fantastic four συνεχίζουν ασταμάτητα να σφυρίζουν τους αγώνες του Προμηθέα. Αυτή τη φορά, ο Παπαπέτρου ορίστηκε στην αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ. Το ρεκόρ καλά κρατεί, καθώς οι Πατρινοί δεν έχουν παίξει ούτε μία φορά, δίχως να είναι πρώτος διαιτητής κάποιος εκ των Κορομηλά, Παπαπέτρου, Τσαρούχα και Πουρσανίδη.

Ακόμα κι αν δεχθούμε ως δεδομένο ότι η νέα ΚΕΔ περιόρισε τον αριθμό των πρώτων διαιτητών, υπάρχει όριο. Ήμασταν οι πρώτοι που καταγγείλαμε την… «αγροτική πολιτική» των προηγούμενων. Αυτό δεν δίνει το δικαίωμα στους επίγονους να διαχειρίζονται με λάθος τρόπο τους ανθρώπινους πόρους που διαθέτουν.

Γιατί ειδικά ο Προμηθέας;

Είμαστε όσο πιο καλοπροαίρετοι γίνεται. Αναρωτιόμαστε, όμως, γιατί ειδικά ο Προμηθέας έχει… διαιτητική μονιμότητα; Γιατί το ίδιο λάθος δεν γίνεται με άλλες ομάδες. Μεταξύ μας, ευτυχώς που δεν γίνεται. Φανταστείτε να υπήρχε κάτι ανάλογο με τους αγώνες του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού.

Λένε πως τα χειρότερα λάθη γίνονται με τις καλύτερες προθέσεις. Μόνο εγώ αντιλαμβάνομαι ότι μέσα από αυτή την πρακτική, περνά μήνυμα αναφορικά με την ομάδα της Πάτρας; Μήνυμα διαφορετικής μεταχείρισης. Ακόμα κι αν οι συγκεκριμένοι τέσσερις διαιτητές δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα.

Μοναδική λογική εξήγηση είναι ότι το ελληνικό μπάσκετ αναζητεί τρόπο εγγραφής στο βιβλίο Γκίνες. Αν δεν είναι αυτό, όποια άλλη σκέψη είναι ατυχής. Και δεν μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερο λάθος, από τη μετάβαση στη νέα εποχή, με πρακτικές του «χθες». Με φθαρμένο υλικό (σκέψης) δεν φτιάχνεις νέα και μοντέρνα ρούχα.

Επίσης, με τέτοιες πρακτικές εκθέτεις ανεπανόρθωτα τον άνθρωπο, που καλείται να τα αλλάξει όλα. Γιατί δεν μπορεί να ζει σε παράλληλο σύμπαν ο Βαγγέλης Λιόλιος. Αν επιτρέπει αυτή τη διαφορετική μεταχείριση για την ομάδα του, ξεκινά με το… λάθος πόδι τη διαδρομή του στον προεδρικό θώκο.