Ο Γιώργος Χελάκης αντικρίζει από άλλη οπτική γωνία το στυγερό έγκλημα στα Γλυκά Νερά

Διαβάσαμε στο «σούπερ» ενός τηλεοπτικού σταθμού «Με διαζύγιο απειλούσε η Καρολάιν τον σύζυγό της»! Από πότε η πρόθεση για διαζύγιο συνιστά απειλή; Όταν απειλείσαι φυσικά και έχεις το δικαίωμα να αμυνθείς. Με την λογική αυτή ο δολοφόνος απειλούμενος αμύνθηκε δολοφονώντας! Μπορεί να φαίνεται τραβηγμένο αλλά η πρόθεση μιας γυναίκας να ζητήσει διαζύγιο θεωρείται απειλή. Είναι προφανές ότι πρόκειται για κατάλοιπο μιας αναχρονιστικής αντίληψης των πατριαρχικών και ανδροκρατούμενων κοινωνιών. Αλήθεια, θέλουμε να ζούμε σε τέτοιες κοινωνίες;

Να λοιπόν που τα γεγονότα ήταν αλλιώς. Τζάμπα τόση χολή που χύθηκε για τους «ξένους», τους «λαθρομετανάστες» τους «μουσουλμάνους λαθροεισβολείς» που δολοφόνησαν την άτυχη μητέρα και σύζυγο. Ο σύζυγος ομολόγησε τη δολοφονία της Καρολάιν. Δεν ήταν καν “ποινικός” που είχε βγει από τις φυλακές με τον νόμο Παρασκευόπουλου. Ηταν ένας «δικός μας». Ένα… ευυπόληπτο μέλος της καθωσπρέπει κοινωνίας μας αυτός που διέπραξε ένα από το πιο στυγερά εγκλήματα των τελευταίων χρόνων.

Τώρα, αυτοί που κατηγορούσαν πρόσφυγες και μετανάστες για το έγκλημα ξεσαλώνουν ζητώντας την θανατική καταδίκη του. Από το ένα άκρο στο άλλο. Ωστόσο το ζήτημα είναι άλλο και είναι πολύ σοβαρό. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα με τις γυναικοκτονίες, τους βιασμούς και τη βία, ο κίνδυνος για τις γυναίκες κρύβεται στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους. Εκεί επωάζεται το αυγό του φιδιού. Εκεί, μέσα στην οικογένεια, κρύβεται ο πραγματικός κίνδυνος για την γυναίκα. Κι εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε και κάτι ακόμα. Την αποσιώπηση….

Πολλοί από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον γνωρίζουν αλλά σιωπούν. Ούτε ενθαρρύνουν το θύμα να μιλήσει ούτε οι ίδιοι παίρνουν πρωτοβουλία να μιλήσουν, να καταγγείλουν κι έτσι να προλάβουν. Εξακολουθεί να ισχύει το αναχρονιστικό «μην χαλάς την οικογένειά σου» Εάν υπάρχει κάτι που επείγει να αντιμετωπιστεί είναι αυτή η αντίληψη που περίπου απαιτεί από την γυναίκα να τα υπομένει όλα για τα κάλο τάχα του παιδιού της, της οικογένειάς της. Ετσι, αντί οι δράστες να τιμωρούνται αποθρασύνονται και φτάνουμε ακόμα και σε τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα.

Κάθε μέρα που περνάει θα έρχονται στο φως περισσότερα στοιχεία για το αποτρόπαιο έγκλημα που ομολόγησε ο σύζυγος της Καρολάιν. Αυτοί που στην αρχή το απέδιδαν σε πρόσφυγες και μετανάστες και τώρα ζητούν την θανατική καταδίκη για τον δράστη ας αναλογιστούν μήπως με την δική τους συμπεριφορά και την ανοχή σε φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας διευκολύνουν την βίαιη συμπεριφορά των αντρών προς τις γυναίκες. Το θέμα λοιπόν δεν είναι αυστηρότεροι νόμοι για όσους εγκληματούν αλλά η αλλαγή αντίληψης που δικαιολογεί την ενδοοικογενειακή βία και αφήνει να οδηγούμαστε ακόμα και σε ειδεχθείς δολοφονίες.

Αν θέλουμε να μην ξεχαστεί αυτό το στυγερό έγκλημα και κυρίως να μην υπάρξουν κι άλλες γυναίκες θύματα ανάλογης συμπεριφοράς από τους συζύγους τους θα πρέπει να απαιτήσουμε από την Πολιτεία να πάρει τα μέτρα της για να βρίσκουν καταφύγιο και ουσιαστική προστασία οι γυναίκες που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Να διευκολύνονται να καταφεύγουν εκεί και να προστατεύονται. Οι αναφορές στις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της δολοφονίας της Καρολάιν ικανοποιούν την περιέργεια αλλά το πρόβλημα δεν το λύνουν. Το θέμα είναι να μην υπάρξουν άλλες Καρολάιν…