Ο νέος προπονητής του Ατρομήτου Κρις Κολμαν είπε αρκετές φορές την λέξη πρόκληση στην συνέντευξη που έδωσε ως τεχνικός των «Περιστεριωτών»
Ο Κρις Κόλμαν είναι ο νέος προπονητής του Ατρομήτου και σήκωσε μανίκια. Παράλληλα παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη τύπου. Χρησιμοποίησε πολλές φορές την λέξη πρόκληση και πως μπορεί να βγάλει πέρα τις προκλήσεις που θα αναλάβει.
Για τα συναισθήματα του και την νέα εμπειρία στον Ατρόμητο
«Είναι μια μεγάλη πρόκληση. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Η σχέση μου με τον Ατρόμητο υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό. Περίπου 10 χρόνια για να είμαι ειλικρινής. Μερικές φορές πρέπει το timing να είναι το κατάλληλο και για μένα και για την ομάδα. Επιτέλους, είμαστε μαζί. Είμαι ενθουσιασμένος. Ανυπομονώ να προσπαθήσω να χτίσω την ομάδα να λειτουργεί με έναν τρόπο που εγώ νομίζω θα είναι καλός για τον Ατρόμητο και να ξεφύγουμε από τη θέση που είμαστε τώρα στο πρωτάθλημα».
Για τις εντυπώσεις που έχει και τις πρώτες ώρες στην Ελλάδα
«Είναι μια ομάδα με οικογενειακό κλίμα. Είναι μια ομάδα με πολύ καλούς ανθρώπους. Με καλωσόρισαν πάρα πολύ θερμά από την πρώτη στιγμή. Όλα όσα μου είπαν για τον Ατρόμητο, από τις πρώτες μου εντυπώσεις είναι αλήθεια. Θεωρώ ότι ο Ατρόμητος είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα στη Super League όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη χρονιά δυσκολεύεται για κάποιους λόγους και είναι κάτι το οποίο αποτελεί έκπληξη και για εκείνους.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι δική μου δουλειά να αλλάξω τη νοοτροπία, τη διάθεση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ομάδα, γιατί είναι πολύ καλή ομάδα στο επίπεδο της Super League. Ανήκει ψηλά. Οι εγκαταστάσεις είναι καλές, οι άνθρωποι που διοικούν την ομάδα είναι καλοί. Πρέπει να σιγουρευτούμε ότι θα δώσουμε στους οπαδούς μας κάτι που να τους ενθουσιάσει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια αρνητική ατμόσφαιρα, γιατί δεν έχουν συνηθίσει την ομάδα να βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Οι μόνοι που μπορούν να το αλλάξουν αυτό είναι ο εαυτός μου και οι παίκτες. Αυτό δεν αποτελεί κάποιο μεγάλο μυστικό. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε με καλές εμφανίσεις και με ενότητα».
Για το αν θεωρεί τον Ατρόμητο πρόκληση
«Πραγματικά μου αρέσουν οι προκλήσεις. Το μεγάλο θέμα με τις προκλήσεις είναι το γεγονός πως σε μερικούς ανθρώπους δεν αρέσουν οι προκλήσεις, γιατί αν αποτύχουν αυτό το συναίσθημα είναι ανυπόφορο, ένα πολύ άσχημο συναίσθημα. Για αυτόν τον λόγο δεν μπαίνουν εξ αρχής στη διαδικασία μίας πρόκλησης. Αλλά εγώ δεν το βλέπω έτσι. Εμένα μου αρέσουν οι προκλήσεις και θεωρώ ότι μπορώ να τις αντιμετωπίσω, το συναίσθημα που έχω από αυτό είναι απερίγραπτο.
Το πρόβλημα είναι ότι όταν κοιτάς ένα πρόβλημα είναι ότι μπορείς να διαλέξεις 10 λόγους για να μην αποδεχθείς μια πρόκληση,αν το δεις με κακό μάτι. Εκτός κι αν το δεις με καλό τρόπο. Ναι, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αλλάξεις, πράγματα που πρέπει να βελτιώσεις και νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι του να είσαι μέρος στο να χτίζεις κάτι νέο. Είναι διαφορετικό, είναι δικό σου, είναι οι δικές σου ιδέες. Είτε θα είναι καλό, είτε δεν πρόκειται να δουλέψει. Μου αρέσει αυτός ο ενθουσιασμός».
Για το τι πρέπει να αλλάξει στον Ατρόμητο
«Είναι όλα αυτά μαζί, όπως είπα και προηγουμένως. Θα προσπαθήσω να εφαρμόσω το δικό μου στυλ ποδοσφαίρου, τη δική μου τακτική, αλλά η τακτική με την οποία θα παίξουμε θα είναι βάσει των παικτών που έχουμε. Μπορεί εμένα να μου αρέσει μια κατάσταση ή μία τακτική στο κεφάλι μου, αλλά μπορεί να μην είναι η κατάλληλη για αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Πρέπει γρήγορα να την επιβάλλουμε. Ποιος κάνει τι; Ποιος είναι καλύτερος να κάνει τι και σε ποια θέση; Στη θέση που είμαστε, χρειαζόμαστε να αλλάξουμε τη διάθεση, το περιβάλλον. Αυτό δεν θα συμβεί σε μία μέρα φυσικά. Χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο. Πρέπει να βοηθήσουμε τους παίκτες να καταλάβουν την ευθύνη.
Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα. Ούτε εγώ, ούτε εσύ, ούτε οι παίκτες. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα στη ζωή. Πρέπει να μάθεις να υποφέρεις. Πρέπει να μάθεις να είσαι άνετος, όταν δεν είσαι άνετος. Όταν είσαι σε αυτή την κατάσταση και μπορείς να δέχεσαι τα χτυπήματα και εσύ μπορείς να συνεχίσεις, μπορείς να συνεχίσεις να δουλεύεις, γυρίζεις στη γωνία σου, μπορεί και σχετικά αργά και τότε μπορούν να συμβούν σπουδαία πράγματα. Τα έχω δει να συμβαίνουν. Και τώρα επειδή τα πράγματα δεν είναι πάνε τόσο καλά και είμαστε εκεί που είμαστε, εξαρτάται από μας να συνεχίσουμε να πιστεύουμε να παλέψουμε για τους εαυτούς μας, να μην ψάχνουμε για δικαιολογίες.
Και όπως σας είπα, πρέπει να μάθουμε να ζούμε σε μια άβολη ζώνη. Όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, πρέπει να δούμε τι έχουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε την κατάσταση και αν μπορούμε, τότε στο τέλος της σεζόν μπορούμε να πανηγυρίζουμε, παρά το να κοιτάμε πίσω σκεπτόμενοι ότι δεν ανταποκριθήκαμε στη μάχη που έπρεπε να δώσουμε. Ο μεγαλύτερος φόβος για μένα προσωπικά αυτής της πρόκλησης, είναι στο τέλος όλου αυτού αν κοιτάξω πίσω είναι να πω ότι μπορούσα να κάνω περισσότερα. Αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος».
Για το επίτευγμα με την εθνική Ουαλίας
«Όταν πρωτοανέλαβα τη δουλειά της Ουαλίας… Όλοι θυμούνται τα ημιτελικά του Euro, την πρώτη φορά που καταφέραμε να προκριθούμε. Ωστόσο, στην αρχή ήταν τελείως διαφορετικά. Ήμασταν χαμηλά. Όλα αυτά που είπα προηγουμένως, τι πρέπει να κάνουμε όταν δεν ήμαστε άνετα ή όταν υποφέρουμε, ότι πρέπει να είμαστε μαζί, το κάναμε. Στην αρχή είχαμε αρνητικά αποτελέσματα, αρνητικές εμφανίσεις, αλλά το περάσαμε. Δεν πρόκειται να συμβεί σε 24 ώρες. Η επιτυχία δεν έρχεται με αυτόν τον τρόπο. Αν το θέλεις, πρέπει να δουλέψεις και να δουλέψεις όσο σκληρά μπορείς. Πρέπει να δώσεις περισσότερα από όσα μπορείς. Ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά όλοι είχαμε να δώσουμε περισσότερα από όσα πιστεύαμε ότι μπορούμε. Όταν φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, μπορείς να καταφέρεις σπουδαία πράγματα. Ναι, στην Ουαλία ήταν υπέροχα. Αλλά δεν ήταν πάντα ευχάριστες στιγμές. Έπρεπε να υποφέρουμε πολύ για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο».
Για το πέρασμα του από την Λάρισα και την Σάντερλαντ
«Όταν αποδέχθηκα αυτή τη δουλειά, πολλοί με ρωτούσαν γιατί το κάνω αυτό, αφού η ομάδα ήταν δεύτερη από το τέλος και όταν έφτασα η Σάντερλαντ ήταν τελευταία, καθώς είχαν κερδίσει ένα παιχνίδι σε 18 αγωνιστικές. Έφτασα τον Δεκέμβριο… Η μεγάλη διαφορά είναι ότι εδώ είχα περισσότερες συζητήσεις με τον ιδιοκτήτη σε 24 ώρες, από ό,τι είχα σε 4 μήνες στη Σάντερλαντ. Είναι τελείως διαφορετική κατάσταση. Οι άνθρωποι εδώ που τρέχουν την ομάδα είναι ένα, θέλουν το καλύτερο για την ομάδα και αυτό δίνει σε όλους μας μεγάλη βοήθεια.
Όταν ήμουν στη Σάντερλαντ, δεν είχα ούτε μία συζήτηση με τον πρόεδρο, ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα e-mail. Μιλούσα μόνο με τον γενικό διευθυντή. Στον έναν μήνα που ήμουν στη Σάντερλαντ χάσαμε τους μισούς από τη βασική μας ενδεκάδα. Πέντε-έξι παίκτες και δεν μας δόθηκαν καθόλου λεφτά για να έρθουν νέοι. Ήταν μία απελπιστική κατάσταση Σε ό,τι αφορά στο ντοκιμαντέρ δεν το έχω δει, δεν θέλω να το δω, καθώς οι αναμνήσεις είναι επίπονες.
Οι άνθρωποι που με ξέρουν, ρωτούν γιατί ήρθα στον Ατρόμητο, που είναι δεύτερος από το τέλος στην ελληνική Super League. Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένας λόγος. Σας είπα ότι υπάρχει μια σχέση εδώ και πολύ καιρό. Ο λόγος που είμαι εδώ και ο λόγος που ήμουν στη Λάρισα είναι ο Σάκης (σ.σ. Σάκης Τζήκας), που είναι ο ατζέντης που με πήγε εκεί και έκανε τα πάντα να συμβούν και θέλω να τον ευχαριστήσω για αυτό.
Οι πληροφορίες που μου έδωσε για τον Ατρόμητο, όχι μόνο για τώρα, αλλά για τα τελευταία 10 χρόνια, πάντα με έκαναν να σκέφτομαι ότι ίσως κάποια μέρα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω αυτή τη δουλειά. Πιθανότατα, δεν περίμενα ο Ατρόμητος να είναι σε αυτή την κατάσταση, καθώς αν δείτε τα τελευταία 10 χρόνια τα πήγαινε πολύ καλά. Θα ήθελα να είναι σε διαφορετικές συνθήκες, παρ’ όλα αυτά άξιζε να πάρω αυτή την ευκαιρία, άξιζε αυτό το ρίσκο και άξιζε να αποδεχθώ αυτή την πρόκληση»