Είναι νωρίς μπορεί να σκεφτεί κανείς. Βρισκόμαστε μόλις στην δεύτερη αγωνιστική της προκριματικής φάσης για το Μουντιάλ. Ετσι είναι, αλλά η αριθμητική της βαθμολογίας μας λέει άλλα πράγματα. Δείχνει καθαρά ότι δεν μπορείς να έχεις βλέψεις για την πρώτη ή την δεύτερη θέση του Ομίλου αν το βράδυ δεν καθαρίσεις το παιχνίδι με την Γεωργία.
Ο βαθμός που πήρε η Εθνική μας στην Γρανάδα κόντρα στην Ισπανία θα γίνει πλεονέκτημα για του Γεωργιανούς έτσι και φύγουν με αποτέλεσμα από την Τούμπα. Κι όποιος τυχόν δεν το πιστεύει δεν έχει παρά να βάλει στο βίντεο την αναμέτρηση της Γεωργίας με την Ισπανία και θα διαπιστώσει πόσο ζορίστηκε το συγκρότημα του Ενρίκε να πάρει τη νίκη από την ομάδα του Σανιόλ.
Η νίκη στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι απαραίτητη. Διαφορετικά αντί να παλέψεις για να βγεις δεύτερος μπορεί να βρεθείς τρίτος. Καταστάσεις που τις έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια με την Εθνική. Κι αν πιστέψαμε ότι κάτι καλό γίνεται με την ισοπαλία κόντρα στους Ισπανούς ήρθε η ισχνή νίκη με την Ονδούρα για να αποδειχτεί ότι τα προβλήματα της Εθνική παραμένουν παρόντα. Με πρώτο και μεγαλύτερο την αδυναμία της να βγάλει πολλές φάσεις για γκολ και την ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία της να τις μετατρέψει σε γκολ.
Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή την πραγματικότητα εννοούμε να την προσπερνάμε όταν μιλάμε για την αναμέτρηση με την Γεωργία η οποία είναι κατά πολύ πιο ισχυρή ομάδα από εκείνη της Ονδούρας. Κι όσοι μένουν στην εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου όπου με τον Φορτούνη στην σύνθεσή της η Εθνική έδωσε σημάδια επιθετική παραγωγής ήρθε ο κόουτς με τις δηλώσεις του την παραμονή του ματς με την Γεωργία να ενημερώσει ότι σκέφτεται ακόμα και να μην κάνει καμιά αλλαγή σε σχέση με το ματς κόντρα στην Ισπανία.
Αρα, το ενδεχόμενο να παίξουμε χωρίς τον Φορτούνη είναι υπαρκτό! Με άλλα λόγια η Εθνική χωρίς τον παίκτη με τα περισσότερα γκολ και τις περισσότερες ασίστ. Καλώ κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη αυτού του κειμένου να αναρωτηθεί πως είναι δυνατό να κατέβει η Εθνική σε ένα ματς που παίζει μόνο για νίκη χωρίς τον παίκτη που σκοράρει και δίνει ασίστ περισσότερο από κάθε άλλο συμπαίκτη του.
Σε ποια ποδοσφαιρική επιλογή μπορεί να υπακούει τέτοια επιλογή; Στα ερωτήματα αυτά δεν υπάρχει προφανής απάντηση. Μόνο με ψυχοπαθολογικούς όρους μπορούν να δοθούν απαντήσεις. Όταν ο καταφανώς καλύτερος δεν ξεκινά έρχεται και ο ίδιος αντιμέτωπο με το ερώτημα τι κάνει εκεί αφού δεν τον πιστεύουν αφού δεν τον χρειάζονται.
Αφού ακόμα κι από αρχηγό τον έχουν βγάλει αγνοώντας ότι είναι και ο παλιότερος και με τις περισσότερες συμμετοχές. Ισως αυτή τη φορά ο Φαντ Σιπ σκεφτεί ψυχραιμότερα και με βάση τους κανόνες της ποδοσφαιρικής λογικής.