Ο Παναθηναϊκός στο τρίτο φετινό εκτός έδρας παιχνίδι του κατάφερε να μην δεχθεί γκολ και πήρε μια ισοπαλία, η οποία δεδομένων των συνθηκών μοιάζει με άθλο. Ο Παναθηναϊκός κατέβηκε στο Φάληρο με έξι απουσίες βασικών παικτών.
Απουσίες που για μια ομάδα με το δυναμικό του φετινού τριφυλλιού, απλά δεν αναπληρώνονται. Εντάξει Σίνκεφελντ και Κουρμπέλης λείπουν από το ξεκίνημα. Βέλεθ, Διούδης, Ιωαννίδης και Κώτσιρας όμως δυσκόλεψαν πολύ την κατάσταση για τον Γιοβάνοβιτς.
Το μέγεθος του Συλλόγου δεν επιτρέπει να πανηγυρίζεις μια ισοπαλία, αλλά ένα μπράβο για την προσπάθεια των παιδιών πρέπει να το πούμε.
Άντεξε η πειραματική άμυνα
Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πήγε στο ντέρμπι με μοναδικό βασικό στην άμυνα τον Χουανκάρ και δεν δέχθηκε γκολ συνιστά είδηση. Ο τερματοφύλακας του έκανε το ντεμπούτο του με την πράσινη φανέλα. Ο Σάντσεθ πήρε φανέλα βασικού πρώτη φορά φέτος.
Ο Σάρλια, που ήρθε ως ο απόλυτα συμπληρωματικός αμυντικός βρέθηκε να παλεύει με τα θηρία Ελ Αραμπί και Τικίνιο και σε γενικές γραμμές τα πήγε αρκετά καλά. Σε μια άμυνα που οι παίκτες δεν ξέρουν καλά καλά ο ένας τα χνώτα του άλλου ο Ολυμπιακός απείλησε ελάχιστα και έκανε μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού σοβαρές ευκαιρίες.
Το πολύ θετικό που βγαίνει από το σημερινό παιχνίδι είναι η εικόνα του Μπρινιόλι. Ο Ιταλός φαίνεται ικανός να πάρει θέση βασικού και η αύξηση του ανταγωνισμού στους τερματοφύλακες μόνο καλό θα κάνει τόσο στον Διούδη, όσο και στην ομάδα συνολικά.
Καλά με την άμυνα, μπροστά τι γίνεται;
Η άμυνα καλά πήγε, η επίθεση όμως; Εκεί λογικά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν πρέπει να έμεινε ευχαριστημένος. Στο πρώτο ημίχρονο, που ήταν σαφώς πιο ισορροπημένο, οι παίκτες του Παναθηναϊκού προσπάθησαν να βγάλουν κάποια κόντρα. Δυστυχώς δεν τα κατάφεραν.
Δεν βρέθηκαν οι επιθετικοί μεταξύ τους και μοιραία οι απειλές στην εστία του Ολυμπιακού ήταν λίγες. Ο Σέρβος τεχνικός καλείται να βρει τον τρόπο να γίνει ο Παναθηναϊκός πιο απειλητικός μακριά από την έδρα του. Δεν είναι τυχαίο πως στην Λεωφόρο οι πράσινοι έχουν βάλει εννέα γκολ σε δύο ματς, ενώ εκτός σε τρία κανένα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φάση με Καρλίτος και Βιτάλ στο πρώτο μέρος, όπου ο Ισπανός δεν «είδε» τον Βραζιλιάνο εγκαίρως για να του περάσει την μπάλα και να τον βγάλει μόνο του με τον Βατσλίκ.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο. Ο νεαρός χαφ του Παναθηναϊκού δείχνει ικανός για μεγάλα πράγματα. Ταχύτητα, δυνατά αποφασιστικά μαρκαρίσματα, κάλυψη όλων των χώρων, δεν φοβάται να σουτάρει και να δοκιμάσει το πόδι του. Τι λείπει; Λίγη αυτοπεποίθηση περισσότερο για να αναζητήσει και την κάθετη.
Βοηθός της προσπάθειας του Παναθηναϊκού ο κόσμος του Ολυμπιακού
Σημαντική η συνεισφορά των φιλάθλων των γηπεδούχων στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού να κρατήσει αμυντικά. Η διακοπή στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου βοήθησε τα μέγιστα. Οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς μπήκαν πελαγωμένοι μετά την ανάπαυλα και έψαχναν τον τρόπο να αναχαιτίσουν την επιθετική ορμή των γηπεδούχων.
Αυτή τους την έδωσαν οι φίλαθλοι των ερυθρόλευκων. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού έπιασε τους παίκτες του στην διακοπή και τους ηρέμησε. Οι παίκτες βρήκαν ξανά τους σφυγμούς τους, τις θέσεις τους και ο Ολυμπιακός έχασε τον ρυθμό του.
Μέχρι να μπορέσει να τον ξαναβρεί το τρένο είχε χαθεί. Το σκηνικό με τα καπνογόνα σε ντέρμπι, ειδικά αιωνίων, είναι σύνηθες. Στη σωστή κατεύθυνση η ανακοίνωση της διοίκησης του Ολυμπιακού για το θέμα. Μένει να δούμε αν θα γίνει και πράξη ή απλώς βγήκε υπό τον φόβο των πιθανών κυρώσεων.
Οι πράσινοι τον βαθμό, ο Μαρτίνς τις καθυστερήσεις…
Κλείνω με τον Πορτογάλο. Ο προπονητής του Ολυμπιακού μετά από την ισοπαλία το μόνο που είχε να πει ήταν ότι ο διαιτητής κράτησε λίγες καθυστερήσεις!! Τα αρχικώς δοθέντα 12 λεπτά, που έγιναν στην πορεία 15 φάνηκαν λίγα στον Πορτογάλο τεχνικό.
Με 9 λεπτά διακοπή, άντε και τρία για τις αλλαγές, παίξαμε ακόμα τρία και ο Πέδρο Μαρτίνς είχε παράπονα. Αλήθεια πόσα ήθελε να παίξουμε ακριβώς; Ένα ημίχρονο ακόμα; Τόσο χρειαζόταν για να κερδίσει την πειραματική άμυνα του Παναθηναϊκού;
Δεκτή η πίεση, δεκτό το άγχος και η αγωνία ενόψει της δύσκολης συνέχειας, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Ο ίδιος δεν έχει ευθύνες; Έβαλε πάλι δύο φορ μπερδεύοντας τους παίκτες του, δεν φρέσκαρε επαρκώς την ομάδα του και στο τέλος στην απελπισία του έστειλε σέντερ φορ τον Σισέ.
Κλασσικές ευκαιρίες δεν έκανε, αλλά φταίει ο ρέφερι. Κρίμα για τον Μαρτίνς. Αδικεί τον εαυτό του και την δουλειά του με τέτοιες δηλώσεις.