Bloggers
Κράτος σχεδόν εκτός λειτουργίας
Ο Χρήστος Σούτος γράφει για τις πυρκαγιές που "σαρώνουν" τη χώρα μας και αυτό το καλοκαίρι
06.08.2021 | 17:33
Οι καλοκαιρινές πυρκαγιές δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Δυστυχώς κάθε χρόνο τέτοια εποχή η πατρίδα μας δοκιμάζεται, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, από το φαινόμενο αυτό. Η πυρκαγιά μπορεί να ξεκινήσει από διάφορες αιτίες. Ορισμένες δεν μπορείς να τις προβλέψεις, αυτές που η ίδια η φύση βάζει μέσω του μικροκλίματος και των καιρικών συνθηκών γενικότερα για παράδειγμα, άλλες είναι αποτέλεσμα αρρωστημένων μυαλών και σχεδίων και αρκετές, ίσως οι περισσότερες, από την λεγόμενη ανθρώπινη αμέλεια.
Οι τελευταίες αποτελούν και το μεγάλο στοίχημα για όλους μας. Αφορούν το κομμάτι της ατομικής ευθύνης του καθενός μας. Μια εργασία, που μπορεί να προκαλέσει φωτιά σε ανοικτό χώρο, το πέταγμα ενός τσιγάρου ελαφρά την καρδία από ένα παράθυρο ενός διερχόμενου οχήματος, ένας σκουπιδότοπος μέσα στο δάσος μετά από μια εκδρομή, είναι μόνο μερικές από τις αιτίες εν δυνάμει πυρκαγιών. Εντάξει ο πολίτης έχει ευθύνες για όλα τα παραπάνω. Έχει ακόμα ευθύνη και για το γεγονός ότι χτίζει μέσα στα ρέματα ή τα δάση. Το Κράτος; Έχει κάπου ευθύνη ή γι’αυτό φταίνε πάντα η κακιά στιγμή, ο στρατηγός άνεμος, το νερό και η ορμή του, η φωτιά και η δύναμη της;
Το ελληνικό κράτος διαχρονικά δεν επενδύει στην πρόληψη και την θωράκιση απέναντι στα φυσικά φαινόμενα. Τελευταία μάλιστα, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και κυρίως μετά την είσοδο μας στα μνημόνια, δεν επενδύει ούτε στην κατάσβεση και αντιμετώπιση τους όταν αυτά αναπόφευκτα θα μας χτυπήσουν την πόρτα. Απαρχαιωμένος στόλος πυροσβεστικών πτητικών μέσων, πυροσβεστική υπηρεσία υποστελεχωμένη, κονδύλια προς τους δύο βαθμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για εργασίες απαραίτητες για την προστασία των ανθρωπίνων ζωών και της περιουσίας των πολιτών να αναζητούνται ή να δίνονται κατόπιν εορτής, όπως και οι ετήσιες προσλήψεις των εποχικών εργαζομένων. Αποτέλεσμα όλων αυτών να εμφανίζεται ένας κρατικός μηχανισμός ανοχύρωτος, ανέτοιμος και κυρίως δυσκίνητος μπροστά στο πρόβλημα.
Πάμε τώρα και φετινά. Ήταν δεδομένο ότι ο παρατεταμένος καύσωνας, ένας από τους μεγαλύτερους στην ιστορία, θα έφερνε απόλυτη ξηρασία, μεγάλο θερμικό φορτίο και αρκετή ξερή καύσιμη ύλη στα δάση και στον οικιστικό ιστό πέριξ αυτών. Προσθέστε και την κακοκαιρία των προηγούμενων μηνών με την Μήδεια που δημιούργησε απόλυτο χάος μέσα στα δάση και φτιάχνετε την εικόνα. Ήρθαν λοιπόν οι φωτιές. Ανθρώπινο χέρι, αμέλεια ή καιρικό φαινόμενο λίγο ενδιαφέρει σε ότι έχει να κάνει με την αντιμετώπιση τους. Η απουσία αντιπυρικών ζωνών, η έλλειψη καθαρισμού του περιαστικού δάσους και των περιοχών εκείνων με σημαντικό πράσινο και το γεγονός ότι υπολείπεται μέσων, ειδικά πτητικών, η Πυροσβεστική κάνουν την προσπάθεια κατάσβεσης τέτοιου μεγέθους και αριθμού πυρκαγιών πρακτικά αδύνατη. Η φωτιά θα κάψει ότι βρει και θα σβήσει όταν η φύση το θελήσει, όταν δεν έχει τίποτα άλλο να κάψει ή όταν βρει νερό, δηλαδή θάλασσα. Φταίει επομένως το κράτος ή όχι;
Ρητορικό το ερώτημα. Στο μόνο σημείο που παίρνει θετικό πρόσημο, αν και πλέον έχουμε και την πρώτη ανθρώπινη απώλεια ενός εθελοντή πυροσβέστη 38 ετών, είναι ότι δεν χάθηκαν κι άλλες ανθρώπινες ζωές. Οι περιουσίες όμως που χάθηκαν είναι τεράστιες και η οικολογική καταστροφή ανυπολόγιστη. Η Κυβέρνηση αντί να αυτοθαυμάζεται και να επαινεί τον εαυτό της, καλά θα κάνει να δει τα λάθη και τις παραλείψεις της. Το να πανηγυρίζεις επειδή δεν κάηκαν άνθρωποι είναι ντροπή. Το να επικαλείται κάνεις την τραγωδία στο Μάτι και να μιλάει για επιτυχία, αποτελεί όνειδος. Το παιχνίδι βρίσκεται στην πρόληψη. Πρέπει η επόμενη μέρα να μας βρει με ένα πρόγραμμα σωστής αναδάσωσης των περιοχών που κάηκαν, με άμεσες προσλήψεις στην Πυροσβεστική Υπηρεσία και αγορά – επένδυση σύγχρονων πτητικών μέσων πυρόσβεσης. Πρέπει το κράτος να σταματήσει να νομιμοποιεί την αυθαίρετη δόμηση για να εισπράξει τέλη και πρόστιμα αδιαφορώντας για το περιβάλλον και τον πολίτη. Όλα τα υπόλοιπα είναι για την δημιουργία εντυπώσεων και τίποτε άλλο.