Πρώτα από όλα, να παρατηρήσουμε τι μπάλα έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι στο πρώτο ημίχρονο και τι μπάλα (δεν) έπαιξαν στο δεύτερο. Όχι από την στιγμή που ο Μανθάνο σφύριξε το δεύτερο πέναλτι αλλά και πριν από αυτό. Αν το κάνουμε θα διαπιστώσουμε πως μια ομάδα που είχε τον αέρα του γκολ που πέτυχε ο Καμαρά μπήκε στην επανάληψη ανόρεχτη και χωρίς ένταση στο παιχνίδι της. Θα ήταν λάθος να μην γίνει η επισήμανση και να πέσει όλο το ανάθεμα πάνω στον Μανθάνο και όσους τον καθοδηγούσαν από το VAR.
Tο πήγε μια χαρά στο πρώτο ημίχρονο, ήταν μπροστά με την γκολάρα του Καμαρά και στο δεύτερο ημίχρονο ξεχάστηκε σαν να του συνέβη κάτι βγήκε σχεδόν σαν υπνωτισμένος και ολίγον μπλαζέ. Η τελευταία παρατήρηση έχει να κάνει με τον τρόπο που έπαιζαν στο κέντρο της άμυνας ο Σισέ και ο Σεμέδο. Να ήταν καμιά σπουδαία ομάδα η Μαρσέιγ να το συζητούσαμε. Να του έβγαζε τα συκώτια στο τρέξιμο θα το δεχόμαστε. Δεν επρόκειτο περί αυτού.
Κι ίσως εδώ να υπήρξε μια υποτίμηση των Γάλλων με βάση την εικόνα τους και το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου. Ο Ολυμπιακός ήταν κατώτερος των περιστάσεων ως συνολική εικόνα. Αντιλαμβάνομαι τον εκνευρισμό παικτών και προπονητή μετά το τελευταίο σφύριγμα αλλά αν ο Ολυμπιακός μείνει εκεί τότε θα υπάρξει πρόβλημα και στη συνέχεια. Πονάει ότι οι ερυθρόλευκοι δέχτηκαν το δεύτερο γκολ και δεν έβγαλαν ένταση στο παιχνίδι τους.
Με εξαίρεση την φάση με το Σισέ, στο τέλος οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν φάση για γκολ. Δεν έκαναν τελική προσπάθεια. Κι είναι αλήθεια πως δεν βοήθησε ιδιαίτερα και ο Μαρτίνς από τον πάγκο. Από μια όχι καλύτερη του ομάδα έχασε στη Μασσαλία ο Ολυμπιακός. Αυτό δεν εξαλείφεται από τα σφυρίγματα του Μανθάνο και τον εκνευρισμό που δικαιολογημένα προκάλεσαν. Δυστυχώς, παίκτες όπως ο Εμβιλά, ο Ελ Αραμπί και ο Φορτούνης στο δεύτερο ημίχρονο έμειναν μακριά από τον καλό εαυτό τους κι αυτό κόστισε. Ακόμα κι να δεν βάλει βασικούς ο Γκουαρντιόλα, η Σίτι είναι ακλόνητο φαβορί στο ματς με την Μαρσέιγ στο Ετιχαντ.
Ποιος μας λέει όμως, ότι με ανάλογη της χθεσινής εμφάνισης ο Ολυμπιακός θα τα καταφέρει με την Πόρτο; Το θέμα αυτό ξεπερνά τις διαμαρτυρίες για την διαιτησία και θέτει επί τάπητος την απόδοση των παικτών αλλά ίσως και την καθυστέρηση του Μαρτίνς να αντιδράσει από τον πάγκο για να αντιστρέψει την κατάσταση.
Υ.Γ Είναι το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι στο οποίο ο Εμβιλά έμεινε από δυνάμεις. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι χωρίς αυτόν ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα να ανακτήσει την μπάλα και να βγει γρήγορα στην επίθεση.