Ο Παναθηναϊκός, συνεχίζοντας από το 2ο ημίχρονο του Φαλήρου, συνήλθε στο κατάλληλο παιχνίδι απέναντι στην τυχερή ΑΕΚ. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Να αδικείσαι από το αποτέλεσμα όταν χάνεις, συμβαίνει. Να αδικείσαι από το αποτέλεσμα όταν κερδίζεις, είναι σπάνιο. Ο Παναθηναϊκός έδωσε δικαιώματα στο τέλος, στην ΑΕΚ, να διεκδικήσει κάτι που για περίπου 70-75 λεπτά δεν άξιζε. Τον βαθμό της ισοπαλίας… Ο Μακέντα αστόχησε στην κενή εστία του Σα, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στερώντας από το Τριφύλλι το δικαίωμα να εξαργυρώσει ένα κυριαρχικό ημίχρονο.

Από το ματς με τον Παναιτωλικό μόνο κέρδος είναι οι βαθμοί. Τώρα, ο Μαουρίσιο, με τη δική του αστοχία/ατυχία, στέρησε από τους Πράσινους ένα γρήγορο γκολ που θα ισοπέδωνε την ΑΕΚ. Η ανωτερότητα της ομάδας του Λάζλο Μπόλονι στο 1ο ημίχρονο δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Το 0-2 του ημιχρόνου, θα μπορούσε να είναι και 0-3 και 0-4 βάσει εικόνας και ευκαιριών. Ο έμπειρος προπονητής δικαιώθηκε απόλυτα από την αλλαγή διάταξης, διαχώρισε το δίδυμο που δεν τσούλαγε Μακέντα – Καρλίτος και για πρώτη φορά, ίσως, έγινε πλήρως αξιοποιήσιμος ο Μαουρίσιο στο 4-3-3.

Ο Βραζιλιάνος, μαζί με τους Κουρμπέλη και Αλεξανδρόπουλο, συνέθεσαν μία 3άδα χαφ που δημιούργησε φρικτά προβλήματα στην κακοστημένη ΑΕΚ η οποία δεν είχε να απαντήσει ούτε στην πίεση, ούτε στην ουσιαστική κυκλοφορία μπάλας των φιλοξενούμενων. Και ας είχε για λίγο περισσότερο την μπάλα στα πόδια. Το αγωνιστικό upgrade Ζαγαρίτη και Αλεξανδρόπουλου για πρώτη φορά είχε πραγματική επιρροή σε απαιτητικό παιχνίδι, με τους συνειρμούς -λόγω Ινσούα- για τον νεαρό αριστερό μπακ να είναι απολύτως φυσιολογική. Ειδικά αν συγκρίνει κανείς τα πεπραγμένα του ενός και του άλλου στο γήπεδο.

Ο Παναθηναϊκός αν δεν νικούσε θα έμενε ακόμα πιο πίσω ως προς τον ζωτικό στόχο του. Την επάνοδο στην Ευρώπη και το Conference League πλέον… Πλέον είναι απολύτως ζωντανός και αν συνεχίσει έτσι θα καλύψει χαμένο έδαφος. Για το Τριφύλλι δεν μπορεί να είναι στόχος η 4η θέση. Ωστόσο, σε μία χρονιά «εγκλημάτων» στο προπαρασκευαστικό διάστημα, θα πρόκειται για απίστευτο επίτευγμα αν μπορέσει και σώσει την κατάσταση εκπληρώνοντας τον βασικό στόχο. Από εδώ και πέρα επιβάλλονται οι προβλεπόμενοι βαθμοί και όχι άλλα δώρα…

ΥΓ: Ο Βιγιαφάνιες αποτελεί το Α και το Ω της δομικής λειτουργίας του Παναθηναϊκού. Καλώς ή κακώς δεν είναι της παρούσης να συζητηθεί. Κάθε φορά που πονάει ή τραυματίζεται, όλος ο αγωνιστικός σχεδιασμός θα πλήττεται. Στην απέναντι πλευρά, ο Αγιούμπ αποτελεί πλέον ένα ξεκάθαρο πρόβλημα, το οποίο πρέπει να λύσει ο Παναθηναϊκός και ο Πιερ Ντρεοσί τον προσεχή Ιανουάριο.