Ο Χρήστος Σούτος γράφει για το Λαύριο και τον Προμηθέα που αποδεικνύουν ότι στον κόσμο του ελληνικού μπάσκετ υπάρχει ακόμα μεράκι και όρεξη για δουλειά.

Μετά τον Προμηθέα, που ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο, ήρθε και το Λαύριο απόψε για να δείξει τον δρόμο της σωστής δουλειάς και ελπίδας για το ελληνικό μπάσκετ. Σε μια εποχή, που το άθλημα βιώνει εξαιρετικά δύσκολες μέρες στην χώρα μας, όπου ο Ολυμπιακός έχει με δική του απόφαση υποβιβαστεί, που οι αιώνιοι έχουν μετατραπεί σε κομπάρσοι στην Euroleague, που ομάδες δεν μπορούσαν να δηλώσουν συμμετοχή στο πρωτάθλημα, έρχονται δύο σωματεία να δώσουν πνοή και βγάλουν υγεία προς τα έξω.

Το Λαύριο και ο Προμηθέας, από διαφορετική οπτική πάντως, αποδεικνύουν ότι στον κόσμο του ελληνικού μπάσκετ υπάρχει ακόμα μεράκι, όρεξη για δουλειά, ότι δεν κυριαρχούν μόνο οι οπαδικές κορόνες, δεν επικρατεί μόνο ο φανατισμός και δεν αναζητείται πάντα η κάλυψη των αποτυχιών στις διαιτητικές αποφάσεις. Το Λαύριο με τα μικρά οικονομικά του δεδομένα πραγματοποιεί πορεία πρωταθλητισμού. Με 10 στα 11 στην Basket League, έχοντας ήδη στο παλμαρε του νίκες επί ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και Προμηθέα, έκανε σήμερα ακόμα μια μεγάλη υπέρβαση. Πέταξε εκτός συνέχειας στο Κύπελλο ένα από τα φαβορί, την Ένωση, νικώντας την στην παράταση σε έναν αγώνα πραγματικό θρίλερ που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Το να διαμαρτύρεται η ομάδα του Παπαθεοδώρου για την διαιτησία είναι το λιγότερο αστείο. Εάν δεν μπορείς να κερδίσεις, δεύτερη φορά μέσα στην σεζόν, το Λαύριο τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σιωπήσεις και να σκύψεις το κεφάλι δουλεύοντας τα λάθη και τις παραλείψεις σου. Η ομάδα του Σερέλη πέρα από την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς είναι και το απαραίτητο αλατοπίπερο για την ομορφιά του αθλήματος. Παίζει ωραίο και θεαματικό μπάσκετ, έχει κάνει εξαιρετικές επιλογές στους ξένους και έχει αναγεννηθεί μέσα από την διαδικασία αυτή και ένας καλός Έλληνας παίκτης, ο Βασίλης Μουράτος.

Ο Προμηθέας είναι άλλη ιστορία. Πρώτον έχει μεγαλύτερο πορτοφόλι, μεγαλύτερη εμπειρία και σαν οργανισμός βρίσκεται το λιγότερο ένα βήμα πιο μπροστά. Έχει παίξει ήδη σε τελικό Κυπέλλου, έχει παίξει σε τελικούς πρωταθλήματος και έχει κατακτήσει τρόπαιο, το ελληνικό Super Cup, που γνωρίσαμε φέτος. Επομένως δεν συνιστά έκπληξη παρουσία του στα ημιτελικά ή ακόμα και στον τελικό, αλλά επιβεβαίωση μιας διαρκούς ανόδου και σταθεροποίησης στα υψηλά κλιμάκια του μπάσκετ στην χώρα μας.

Δεν ξέρω τι θα γράψει στο τέλος η σεζόν στον θεσμό, δηλαδή αν οι πράσινοι το κατακτήσουν τελικά όπως είναι και το λογικό, αλλά λίγη σημασία έχει. Αυτό που έχει αξία είναι ότι οι δύο αυτές ομάδες δίνουν ζωή και πνοή στο άθλημα που έχει χαρίσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην πατρίδα μας, σε αντίθεση με άλλους που έβαλαν το εθνικό συμφέρον κάτω από το συλλογικό με μοναδικό σκοπό να κρύψουν την ανικανότητα τους και τα λάθη τους κάτω από το “χαλάκι ” της διαιτησίας. Δυστυχώς γι’ αυτούς το αποτέλεσμα τους ξεγυμνώνει…