Lockdown: Ο Χρήστος Σούτος γράφει με αφορμή την ανακοίνωση των νέων μέτρων από την κυβέρνηση, για τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την επιβολή νέων περιοριστικών μέτρων στον μεγαλύτερο νόμο της χώρας, την Αττική. Θα τεθούν σε ισχύ από την Πέμπτη 11 του μήνα και θα διαρκέσουν έως και το τέλος του Φεβρουαρίου. Ο επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης στο διάγγελμα του προσπάθησε να εξηγήσει στον λαό τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, στην επαναφορά του lockdown στην καθημερινότητα πολιτών και επιχειρήσεων. Το πρώτο και πλέον αυστηρό το γνωρίσαμε τον προηγούμενο Μάρτιο, το δεύτερο και ελαφρύτερο το βιώσαμε τον περασμένο Νοέμβριο και από την Πέμπτη θα νοιώσουμε και το τρίτο, το οποίο μοιάζει να βρίσκεται κάπου στη μέση. Τι σημαίνει αυτό;
Δεν θα είναι ολικό όπως το πρώτο, δεν θα έχει όμως και τόσες «ελευθερίες» όπως το δεύτερο. Η ανησυχία των ειδικών για τις μεταλλάξεις, οι οποίες από ότι φαίνεται κάνουν τον ιό πιο μεταδοτικό, η κατάσταση στα λύματα της Αττικής και η μεγάλη αύξηση στις διασωληνώσεις ασθενών, που οδηγούν σε τεράστια πίεση το Ε.Σ.Υ, αποτέλεσαν τους βασικούς λόγους για να οδηγηθούμε σε νέα περιοριστικά μέτρα. Μέχρι εδώ όλα φαίνονται λογικά. Η Κυβέρνηση βλέποντας την πληρότητα στις ΜΕΘ, βλέποντας τα κρούσματα να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και την μεγάλη αύξηση στον αριθμό των παιδιών- φορέων, κατάλαβε ότι κάθε μέρα που περνάει μπορούσε να αποβεί μοιραία για αρκετούς συμπολίτες μας. Εάν επομένως κανείς κοιτάξει όλα τα παραπάνω μπορεί να πει ότι ορθώς έπραξε. Είναι όμως όντως έτσι; Μήπως θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά;
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ο κορωνοϊός είναι εδώ και είναι απειλητικός χωρίς να κάνει διακρίσεις σε ηλικίες. Σίγουρα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι και οι έχοντες υποκείμενα νοσήματα κινδυνεύουν περισσότερο, όμως κάθε οργανισμός μπορεί να πάθει ζημιά ανεξαρτήτως κατάστασης. Οι μεταλλάξεις επίσης είναι εδώ και ακόμα κάνεις δεν ξέρει τι κάνουν και πως συμπεριφέρονται στον ασθενή και στην μεταδοτικότητα του ιού. Πέρα από όλα αυτά, όμως, είναι και τα εμβόλια εδώ. Οι εμβολιασμοί έχουν ξεκινήσει και σε σύντομο, σχετικά, χρονικό διάστημα θα δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για ομαλή επιστροφή σε κάποιου είδους κανονικότητα. Το θέμα είναι αλλού. Στο αν η Κυβέρνηση έπραξε σωστά από την πρώτη μέρα έως σήμερα στην διαχείριση της πανδημίας. Στην πρώτη περίοδο πολλοί και δικαίως της έδωσαν συγχαρητήρια. Η έγκαιρη απόφαση για τα μέτρα τότε έσωσε την κατάσταση και η χώρα μας δεν έγινε Ιταλία ή Ισπανία σε αριθμούς κρουσμάτων και θανάτων. Μετά, όμως, ήρθε η επιπολαιότητα. Οι καλοκαιρινές αποφάσεις για την τόνωση του τουρισμού άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου και την πόρτα εκ νέου στον ιό.
Η επιστροφή στα Σχολεία τον Σεπτέμβριο και η προσπάθεια να πειστούν άπαντες ότι το πρόβλημα ήταν πίσω μας έφερε το νέο lockdown τον Νοέμβριο. Η χωρίς λογική προσπάθεια να φανεί μια σχετική κανονικότητα στο λιανεμπόριο στις γιορτές, έφερε τα σημερινά αποτελέσματα. Με λίγα λόγια η αρχική θετική στάση των κυβερνώντων πήγε περίπατο με τις μετέπειτα παλινωδίες τους. Εδώ λοιπόν εντοπίζεται και το μεγάλο θέμα κατά την γνώμη μου. Η Κυβέρνηση δεν αξιοποίησε τον χρόνο που κέρδισε η ίδια χάρη στην άμεση εφαρμογή των πρώτων μέτρων στερώντας από την ελληνική κοινωνία βασικά δεδομένα για την ομαλή, σχετικά, λειτουργία τόσο οικονομίας όσο και της υγείας των πολιτών σε μια ιδιαίτερη περίοδο όπως αυτή που βιώνουμε. Αντί να θωρακίσει απόλυτα το ελλιπές σύστημα υγείας που παρέλαβε, αντί να αλλάξει την εικόνα των νοσοκομείων, αντί να βελτιώσει τις συνθήκες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στις σχολικές αίθουσες των σχολείων στα μεγάλα αστικά κέντρα, προσπαθούσε να στηρίξει το αφήγημα της σε στατιστικές που μόνο γέλιο προκαλούσαν. Αντί να κλείσει τα σύνορα σε μια έτσι κι αλλιώς χαμένη για τον τουρισμό σεζόν, προτίμησε να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των Ελλήνων για να φέρει ως έσοδο στα Ταμεία λιγότερα από το 10% του προηγούμενου χρόνου από τον τομέα αυτό.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Οι λοιμωξιολόγοι και λοιποί ειδικοί των επιτροπών της χώρας. Είναι λάθος εξ’ ορισμού η ιατρική επιστήμη να προσπαθεί να βρει σημεία σύγκλισης με την άσκηση πολιτικής. Είναι επίσης λάθος οι επιστήμονες να εκτίθενται καθημερινά στα παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών και στις γραμμές των Ραδιοφωνικών σταθμών. Αφενός γιατί μέσα σε ελάχιστα λεπτά καλούνται να αναλύσουν ιατρικά δεδομένα ακατανόητα για τον πολύ κόσμο και αφετέρου γιατί οι συνομιλητές τους δημοσιογράφοι, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, είναι άσχετοι με το αντικείμενο και προσπαθούν να βγάλουν είδηση για έναν ιό και μια μάχη που η ίδια η επιστήμη ακόμα και σήμερα δεν έχει πλήρως κατανοήσει. Το αποτέλεσμα είναι να γίνονται αντικείμενο χλευασμού επιστήμονες με διεθνές κύρος από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ούτε στο ελάχιστο τι σημαίνει έρευνα και πόσο κόπο και ανάλυση αποτελεσμάτων χρειάζεται για να βγάλει συμπεράσματα.
Εν ολίγοις κύριοι της Κυβέρνησης μην περιμένετε να πειθαρχήσει μια κοινωνία στην οποία εσείς πρώτοι απ’ όλους δεν δίνετε το σωστό παράδειγμα, που εσείς ευτελίζετε την έννοια των μέτρων. Επίσης ειδικοί των διαφόρων επιτροπών μην περιμένετε να πειθαρχήσει μια κοινωνία στην οποία εσείς με την καθημερινή σας έκθεση και τις παλινωδίες σας μετατρέψατε το λειτούργημα του καθηγητή και του γιατρού σε πανελίστα, που εσείς με την παρουσία σας στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα ευτελίζετε την ιατρική πράξη και έρευνα.